မနက္အိပ္ယာက ႏိုးႏိုးခ်င္း၊ မိမိ
ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာကို အသူရာ မနည္း
ျပန္စဥ္းစားယူရသည္။ ခဏၾကာမွ၊
သတိရၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆတ္ခနဲထလိုက္ကာ...၊
မေန႔ညက ျဖစ္ခဲ့တာေတြကို အလန္႔တၾကား
ျပန္စဥ္းစားရင္း၊ တစ္ျဖည္းျဖည္း ျပံဳးလာမိသည္။
အသူရာ့ရဲ႕ ေမြးေန႔မွာပဲ စိုင္းမင္းခြန္းေသာ္အား
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ေလသည္။
"အသူရာ...."
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ခြန္းေသာ္အား
အသူရာ ေမာ့ၾကည့္ရင္း...သူ႔စိတ္မ်ား
တစ္ခုခု ေျပာင္းသြားမလား စိုးရိမ္မိေသာ္လည္း၊
သူက အျပံဳးေလးႏွင့္ အသူရာ့နား ကပ္လာကာ..
"အသူရာ.. ႏိုးၿပီလား..?"
ကုတင္ေပၚတြင္ ငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနေသာ၊
အသူရာ့အား ေမးလိုက္ေတာ့ အသူရာ
ေခါင္းညိတ္ျပရင္း၊ ႐ုတ္တရက္
ရွက္လဲ ရွက္လာမိသည္။
"ကို႔ဆီ လာပါဦး...."
သူက ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခၚသလို
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းကာ ေခၚေနတာေၾကာင့္
အသူရာ ကုတင္ေပၚမွ ထသြားလိုက္ကာ
သူ႔အား ေျပးဖက္မိသည္။
သူ႔ရင္ခြင္ေလးတြင္ ေနရခြင့္ရသည္က
အသူရာ့ အတြက္ အိမ္မက္ တစ္ခုလိုပင္..
သူကလဲ အသူရာ့အား တင္းၾကပ္စြာ
ျပန္ဖက္ၿပီးေနာက္၊
"အသူရာ...."
"ဟုတ္..."
"ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိစၥကို ခဏေလာက္
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာပဲ၊ ထားခ်င္ေသးတယ္...."
ခြန္းေသာ္ဆိုလိုတာကို အသူရာ နားလည္ပါသည္။
အေစာႀကီးထဲက အသူရာလဲ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေျပာျပဖို႔
အစီအစဥ္မရွိပါ။ အသူရာတို႔ ကိစၥကိုသာ
လူသိရွင္ၾကားသိသြားခဲ့ရင္၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ရဲ႕
႐ိုက္ခတ္မႈဒဏ္ကို ခြန္းေသာ္ ခံႏိုင္လိမ့္မည္
မဟုတ္ဆိုတာ အသူရာ ခန္႔မွန္းမိပါသည္။
"စိတ္ခ်ပါ ခြန္းေသာ္...၊
အသူရာ လ်ိဳ႕ဝွက္ထားပါ့မယ္.."
"ေက်းဇူးပါပဲ....."
အသူရာ ၊ ခြန္းေသာ္အိမ္က ျပန္ခဲ့ေတာ့ ၊
ထူးထူး မေတြ႕ေအာင္ ျပန္ရေသးသည္။
ေရွ႕မွာ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မည္ကို မသိေသာ္လည္း၊
ခုခ်ိန္ေလးမွာေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခ်င္သည္ေလ။
အေတြးေတြအမ်ားႀကီး ေတြးရတာကို အသူရာ
ဝါသနာမွ မပါတာ။
YOU ARE READING
ဒဏ္ရာ
Romanceဒဏ္ရာေတြေပးလည္း ေပးသူ အျပစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္သလို ေက်နပ္စြာ ခံယူသူရဲ႕ အျပစ္ဟုသာ ကြ်န္ေတာ္ယူဆသည္ ဒဏ်ရာတွေပေးလည်း ပေးသူ အပြစ်လို့ ကျွန်တော် မမြင်သလို ကျေနပ်စွာ ခံယူသူရဲ့ အပြစ်ဟုသာ ကျွန်တော်ယူဆသည်
