Banana Boy 2 [completed]

Chapter fifteen: Жүхёны үерхэл

Жэхён: Сохён аа чи ингэж болохгүй ээ.

Сохён: Намайг үнэхээр уучлаарай, найз минь. Би чамтай хамт байж яагаад ч чадахгүй нь. Өөр сайн охинтой учраад түүндээ бүх хайраа зориул. Дэргэд минь байж үргэлж тусалж дэмжиж байсанд баярлалаа.

Жэхён: Үнэхээр бид байх боломжгүй гэж үү?

Би: ХӨӨЕ! ТА ХОЁР ЯМАР ДРАМАНД ТОГЛООД БАЙГАА БИШ ДЭЭ. ЮУНДАА УЯНГАЛААД БАЙГАА ЮМ? БИ ӨЛСӨӨД БАЙНА.

Жэхён: Хүмүүсээ, би салах ёсоо нэр төртэйгөөр хиймээр байна за юу?

Тэюун: Жүхён ямар азаар надад найз хөвгүүний чинь талаар эрт хэлсэн юм. Түүний ачаар л Жэхён чи өдий зэрэгтээ явж байгаа шүү. Сээтгэнүүр золигийн хоёрдох удаагийн хаягдсан түүх болж байх шив.

Жэхён: Адилхан юм байж.

Би: И ТЭЮУН БИ ӨЛСӨӨД БАЙНА!

Тэюун: Манай Жүхён өлсөж байна гэнэ. Хоол идэхээр нисэцгээе.

Жэхён Сохёнд хаягддаг гунигт түүхээс хойш бид хэд одоо л нэг уулзаж байгаа юм. Манай Сохён угийн шулуун шударга хүн болохоор үнэнээ хэлээд ойлгуулахыг хичээж байх шиг. Гэхдээ Жэхён манай Сосогоор дутахгүй ээ. Ямар сайхан залуу билээ дээ.

Тэгээд ч ийм хурдан сайн болно гэж юу байх вэ. Хэрвээ үерхсэн бол удахгүй салчих байсан даа. Үерхэж, салаад л амьдардаг хорвоо юм чинь. Амьдраад л байна шүү.

Тэюун: Жүхён аа?

Би амаараа дүүрэн хоол чихчхээд Тэюун руу харав.

Сохён: Өлсөхөөрөө манай Жүхён хүн алж мэднэ. Тэюун аа яг одоо олзоо идэж байгаа бар гээд л ойлгочих. Жүхён өлсөх, өвдөх бүрт аашийг нь тэнгэр ниргээсэй гэж боддог.

Жэхён, Тэюун хоёр чанга чанга инээгээд ундаагаа уух нь тэр.

Би: Хөөе, ингэж байхаар хурмаст тэнгэрийн хорон сүнс рүүгээ яв. Над руу хаана байна гэж зурвас явуулаад байна.

Жэхён: Залуусаа, уучлаарай би явах болчихлоо. Манай нэг найз эрүүлжүүлэхэд орсон гэнэ ээ. Батлан даагч хэрэгтэй юм байх. Энэ хүн намайг амар тайван амьдруулахгүй нь ээ.

Жэхён ч яаран гарсаар бид гурав үлдэх нь тэр.

Би: Мартсанаас Тэюун аа, Жонни Юна хоёр юу болж байна? Би ойрд Жоннитой яриагүй.

Тэюун: Манай хүн амжилттай яваа л гэсэн. Бараг бид хэдээс хамгийн эрт үрийн зулай үнэрлэж ч магадгүй.