Xiao zhan မနက္ကတည္းကပင္Yiboအိမ္ကထြက္ေျပးဖို႔က်န္ေပမယ့္သူ႔ေျခေထာက္ကသူ႔ဆနၵကိုမလိုက္မ၍ပင္မရေခ်။မနက္ကတည္းကထမင္းမစားရေသးဘဲေရသာေသာက္ေနရသည္။Wang yiboဆိုတဲ့လူကဘာမွမလုပ္ေပးခဲ့ေရဘူးသာထားေပးၿပီးအလုပ္သြားလိုက္သည္။သူ႔ကိုယ္သူထၿပီးယူရေအာင္လည္းသူ႔ေျခေထာက္ကလႈပ္၍ပင္မရေခ်။အခုလည္းသူသန္႔စင္ခန္းဝင္ခ်င္ေပမယ့္ထ၍မရတာေၾကာင့္သည္းခံၿပီးေနေနလိုက္သည္။
"Wang yiboငါ့ေျခေထာက္ျပန္ေကာင္းလာလို႔ကေတာ့မင္းအိမ္ကေနခ်က္ခ်င္းထြက္သြားရမယ္ မင္းဆီမွာေတာ့အသက္ေသမခံႏိုင္ဘူး''
"ငါ့ကိုေျပာေနတာလား ဘယ္လိုလုပ္မလဲမင္းငါ့ဆီကတစ္သက္လံုးထြက္သြားလို႔မရဘူး''
"ဟင္ မင္းဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက''
"မင္းငါ့ဆီကေနထြက္ေျပးမယ္လို႔ေျပာတဲ့အခ်ိန္ အဲ့တာမဟုတ္ဗိုက္ဆာလို႔ငါ့ကိုမေက်မနပ္ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္''
"မင္းေရာက္ေနရင္လည္းအသံေလးဘာေလးေပးေပါ့''
"ဒါငါ့အိမ္ေလ ငါျပန္လာတာကိုအသံေပးစရာလိုလို႔လား''
".....''
Wang yiboအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့သူ႔အခန္းထဲဝင္ခါနီးမွXiao zhanကိုသတိရသြားမိသည္။သူ႔အိမ္မွာကအလုပ္သမားတစ္ေယာက္မွမ႐ွိ။သူအိမ္ကထြက္လာေတာ့လည္းxiao zhanအတြက္ဘာမွမလုပ္ေပးဘဲေရတစ္ဘူးသာခ်ေပးခဲ့ၿပီးထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။အဲ့တာနဲ႔သူxiao zhan႐ွိတဲ့ေနရာကိုသြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ေျခေထာက္ကိုအသာမၿပီးထဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့သူကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။ပါးစပ္ကလည္းပြစိပြစိနဲ႔သူ႔ကိုမေက်မနပ္ရြတ္ေနေသးသည္။
"ငါ့ကိုခဏထူေပးလို႔ရမလား''
"ဘာလို႔ထူေပးရမွာလဲ''
"ငါ သန္႔စင္ခန္းသြားခ်င္လို႔''
"မင္းေျခေထာက္ေလးဘဲ က်ိဳးတာလက္ကအေကာင္းႀကီးလက္နဲ႔ေထာက္ၿပီးသြားေလ''
"မင္း ! ငါသိၿပီ မင္းငါ့ကိုမကူညီခ်င္မွန္းငါသတိမထားခဲ့မိဘူး''
"မင္းဆိုရင္ေရာ ကိုယ့္အစ္မကိုသတ္သြားတဲ့လူကိုကူညီခ်င္မလား''
YOU ARE READING
အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား
Romanceငါ့ဘဝမွာမိဘနဲ႔အစ္မကလြဲရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ငါေျပာခဲ့ဖူးတယ္ငါဘယ္ထင္ခဲ့မွာလဲငါသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိျပန္ေတာ့သူကငါအမုန္းဆံုးရန္သူျဖစ္ေနတယ္ငါ့ကံတရားကဆန္းလိုက္တာဘာလို႔ငါ့ႏွလံုးသားကသူ႔ကိုေနရာေပးေနမိလဲမသိဘူးငါ့အသိစိတ္ကသူ႔ကိုမုန္း...