"Xiao zhan. Xiao zhan ထေတာ့ မနက္ေရာက္ေနၿပီ''
"ဟင္ ဟုတ္လား ''
"အား ငါ့လက္က်င္ေနၿပီ''
"မင္းကိုဘယ္သူကဖက္ထားခိုင္းလို႔လဲ ခံေပါ့''
"Zhanေကာ ငါ့ကိုမသနားဘူးလား''
"Wang yibo မင္းငါ့ကိုဘာလုပ္ခ်င္ျပန္ၿပီလဲ မင္းငါ့ကို zhanေကာလို႔ေခၚရင္လန္႔ေနရတယ္ ''
"အဲ့တာဆိုဘယ္လိုေခၚရမွာလဲ ေလာင္ေဖာ္?''
"ေတာ္ ေတာ္ ေတာ္လိုက္ေတာ့ မင္းနဲ႔မနက္အေစာႀကီးစကားမမ်ားခ်င္ဘူး''
"ေအာက္ဆင္းၿပီးလမ္းေလ်ွာက္မလား''
"သြားမယ္''
Xiao zhanကားေပၚကျမန္ျမန္ပင္ဆင္းလိုက္သည္။သူအခ်ိန္Wang yiboဆိုတဲ့အၾကမ္းဖက္လူသားနဲ႔ေဝးႏိုင္သမ်ွေဝးေဝးေလးေနရမည္မဟုတ္လား။
"Xiao zhan ေစာင့္ဦး''
"မင္းေျခပါတယ္မလား ေလ်ွာက္လာခဲ့''
"ဘာ မင္း ေျပာထားေပါ့''
Yiboနဲ႔Xiao zhanကားကိုထားခဲ့ၿပီးသူတို႔လာခဲ့တဲ့လမ္းေလးအတိုင္းျပန္ေလ်ွာက္လာခဲ့ၾကသည္။လမ္းေလးကလူသြားလူလားနည္းေပမယ့္စက္ဘီးစီးသမားမ်ားနဲ႔အေျပးသမားလာၾကတာေတြ႔ရသည္။အျခား လမ္းသြားလမ္းလာကေတာ့မ႐ွိသေလာက္။
"အစ္ကို ဒီကေနဘယ္ေလာက္ေလ်ွာက္ရင္လမ္းမႀကီးကိုေရာက္မလဲ''
Xiao zhan ေဘးကေနျဖတ္သြားေတာ့မယ့္စက္ဘီးစီးသမားလူရြယ္တစ္ေယာက္ကိုေမးလိုက္သည္။
"ေဝးေသးတယ္ မင္းတို႔ကဘာလို႔လမ္းေလ်ွာက္လာတာတုန္း''
"ကြၽန္ေတာ္တို႔မေန႔ကဒီေနရာမွာဆီျပတ္သြားတာ အဲ့တာညလံုးေပါက္ဒီမွာေနလိုက္ရတာ''
"ေနပါဦး မင္းကသ႐ုပ္ေဆာင္xiao zhanဆိုတဲ့ေကာင္ေလး''
"ကြၽန္ေတာ္ပါ''
"ေအး ငါတို႔မေန႔ကေတြ႔ခဲ့တဲ့ကားကမင္းတို႔ဘဲ ဆီျပတ္မွန္းသိရင္ကူညီပါတယ္ မင္းတုို႔ကိုလိုက္႐ွာေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္စုကိုမေန႔ကေတြ႔လို႔ဒီေနရာကိုျပခဲ့ေသးတယ္ ''
"ဟုတ္လား အစ္ကိုေက်းဇူးတင္လိုက္တာ''
"ရပါတယ္ မင္းတို႔ေစာင့္ေနလိုက္ပါသူတို႔ကိုအစ္ကိုတို႔ေသခ်ာေျပာျပခဲ့တယ္ ေရာက္လာမွာပါ''
YOU ARE READING
အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား
Romanceငါ့ဘဝမွာမိဘနဲ႔အစ္မကလြဲရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ငါေျပာခဲ့ဖူးတယ္ငါဘယ္ထင္ခဲ့မွာလဲငါသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိျပန္ေတာ့သူကငါအမုန္းဆံုးရန္သူျဖစ္ေနတယ္ငါ့ကံတရားကဆန္းလိုက္တာဘာလို႔ငါ့ႏွလံုးသားကသူ႔ကိုေနရာေပးေနမိလဲမသိဘူးငါ့အသိစိတ္ကသူ႔ကိုမုန္း...
