Xiao zhanသူ႔ေဘးကေလထုေတြေအးစက္လာတာကိုခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႔ကိုစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုနဲ႔သြားဆံုသည္။
"အမယ္ေလး လန္႔လိုက္တာwang yibo ျပန္ခ်င္ၿပီလား''
"ဟိုေလ xiao zhanအခုလည္းေန႔ခင္းေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ခဏေန႐ိုက္ကြင္းကိုသြားရေတာ့မယ္မလား အဲ့တာအတူတူသြားမယ္ေလ''
"ရပါ...''
"မလိုဘူး''
"Wang...''
"မင္းသြားႏွင့္လိုက္ ငါ႐ိုက္ကြင္းကိုလိုက္ပို႔ေပးလိုက္မယ္ အခုေတာ့ငါသူ႔ကိုေခၚသြားစရာ႐ွိတယ္ ခြင့္ျပဳပါဦး''
"ဟာ Yibo Wang yibo ''
Xiao zhan တစ္ေယာက္သူ႔လက္ကိုဆြဲၿပီးေနရာကေနထလာတဲ့yiboေၾကာင့္ထန္သို႔သို႔ကိုအားနာသြားမိသည္။ ေနာက္ကေနေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ေျပာၿပီးသူ႔ေနာက္ကိုယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔လိုက္သြားရသည္။
"ခဏ ခဏေလး''
"တက္ ကားေပၚ''
"Wang yibo မင္းဘာလို႔အသံမာမာနဲ႔ေျပာေနတာလဲ မသိရင္ငါ့ကိုမင္းရဲ႕ညီ မင္းရဲ႕သားက်ေနတာဘဲ''
"ကားေပၚတက္😠😠😠😠''
"ေကာင္းၿပီ ေကာင္းၿပီ ငါမင္းကိုအရံႈးေပးပါတယ္''
သူဘာမွျပန္မေျပာဘဲကားေပၚကိုတက္လိုက္သည္။ဘာကိုစိတ္တိုမွန္းလည္းမသိမ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ႔သူ႔ကိုေအာ္လားေငါက္လားလုပ္ေနသည့္yiboကိုတစ္ခါတစ္ေလသူစိတ္ညစ္ရသည္။
"ထန္သို႔သို႔ သူကဘာလဲ''
"လူေလ မိန္းကေလးေပါ့''
"အဲ့တာေမးတာမဟုတ္ဘူး''
"ဟင္ မင္းဘဲသူကဘာလဲဆို''
"သူ႔ကိုမင္းဘယ္လိုသေဘာထားလဲေမးတာ''
"အဲ့လို႔ေမးပါလား သူကငါ့ရဲ႕လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေလ''
"ငါေတာ့မထင္ဘူး''
"ငါသူ႔ကိုသေဘာမက်ဘူး''
"သူကသေဘာက်တယ္ေလ မင္းကို''
"မင္းဘယ္လိုသိတာလဲ''
"မင္းနဲ႔သူတစ္နာရီေလာက္စကားေျပာေနတာ ငါရိပ္မိတယ္''
"ငါလည္းနည္းနည္းသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္သူကသေဘာေကာင္းတဲ့မိန္းကေလးေလ''
YOU ARE READING
အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား
Romanceငါ့ဘဝမွာမိဘနဲ႔အစ္မကလြဲရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ငါေျပာခဲ့ဖူးတယ္ငါဘယ္ထင္ခဲ့မွာလဲငါသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိျပန္ေတာ့သူကငါအမုန္းဆံုးရန္သူျဖစ္ေနတယ္ငါ့ကံတရားကဆန္းလိုက္တာဘာလို႔ငါ့ႏွလံုးသားကသူ႔ကိုေနရာေပးေနမိလဲမသိဘူးငါ့အသိစိတ္ကသူ႔ကိုမုန္း...
