အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား

Part 17(Z+U)

"Xiao zhan ge ''

"ငါတို႔ကိုေျပာျပဦးေလ Jiyang ''

"ကြၽန္ေတာ္အဲ့တုန္းကငယ္ေသးေတာ့အေၾကာင္းရာေတြကိုသိပ္မမွတ္မိေပမယ့္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့မွတ္မိတယ္''

"ခုနကမင္းေျပာတာငယ္ငယ္ကxiao zhanကိုသူတို႔..''

"ဟုတ္တယ္ အဲ့တုန္းကသူကအထက္တန္းေက်ာင္းသားကြၽန္ေတာ္ကသူ႔ထက္၅ႏွစ္ငယ္တယ္ အဲ့အခ်ိန္ကသူေက်ာင္းျပန္လာခ်ိန္ေရာက္ေနေပမယ့္ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိမ္ကိုေရာက္မလာဘူး ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္နဲ႔သူ႔ရဲ႕အိမ္ကနီးတယ္ ေက်ာင္းျပန္လာရင္အျမဲတမ္းကြၽန္ေတာ့္အတြက္မုန္႔ေတြဝယ္လာေပးတယ္''

Jiyangစကားေျပာေနတဲ့တစ္ေလ်ွာက္သူ႔မ်က္လံုးထဲတြင္မ်က္ရည္စမ်ားတြဲခိုေနသည္။

"အဲ့တုန္းကသူေတာ္ေတာ္နဲ႔မေရာက္လာဘူးကြၽန္ေတာ္လည္းသူအိမ္ကိုငါ့ထက္အေစာႀကီးျပန္လာတာလားဆိုၿပီးသူ႔အိမ္ကိုဝင္သြားခဲ့တယ္အဲ့မွာသူရဲ႕မိေထြးနဲ႔ခုနကလူကသူ႔ကိုေမ့ေဆးနဲ႔သတိေမ့ေအာင္လုပ္ထားၿပီးအိမ္ေခါင္မိုးထက္ကေနျပဳတ္က်ေအာင္လုပ္မလို႔လုပ္ေနတာကိုေတြ႔ခဲ့တယ္ အစကေတာ့သိပ္ၿပီးသေဘာမေပါက္ေသးဘူးေနာက္ေတာ့မွကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္ၿပီးအသားကုန္ကုန္းေအာ္ခဲ့တယ္ကြၽန္ေတာ့္အသံကိုၾကားေတာ့မွသူတို႔xiao zhanကိုျပစ္ခ်ၿပီးကြၽန္ေတာ့္နားကိုေျပးလာၾကတယ္ သူတို႔ကြၽန္ေတာ့္ကိုအဝတ္စနဲ႔ပါးစပ္ပိတ္မလို႔လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြေရာက္လာတယ္သူတို႔အရမ္းလန႔သြားၿပီးအိမ္ကေနထြက္ေျပးသြားတယ္ ကြၽန္ေတာ္ထင္တာxiao zhan geကအဲ့အျဖစ္အပ်က္ေတြကိုသိလိမ့္မယ္လို႔ဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ဘာမွျပန္မေျပာခဲ့ဘူးၿပီးေတာ့ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားကိုဘယ္သူကယံုမွာလဲ ေနာက္ေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္သူတို႔ကိုေတြ႔ေတာ့ကြၽန္ေတာ္အရမ္းလန္႔ၿပီးေမ့သြားတယ္ေနာက္ေတာ့ပါပါးကသတိထားမိတာနဲ႔ကြၽန္႔ေတာ့္က်န္းမာေရးနဲ႔စိတ္အေျခအေနေကာင္းဖို႔အေမရိကကိုေျပာင္းသြားတယ္အဲ့အခ်ိန္ကကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္ေနတာနဲ႔xiao zhan geကိုသတိမရခဲ့ဘူး ေနာက္ေတာ့ေဆးကုသရင္းအရင္အေျခအေနအတိုင္းျပန္ျဖစ္လာေတာ့ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ဖို႔ေတာင္းဆိုေပမယ့္ပါပါးကခြင့္မျပဳေတာ့ဘူးအဲ့လိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္နဲ႔xiao zhan geမေတြ႔ရေတာ့ဘူး''