ေဆးရံုကားပါကင္မွာထိုးရပ္လာတဲ့ကားတစ္စီး။အထဲမွေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဆင္းလာသည္။
"ဒီမွာခဏေနဦးေနာ္ ကိုယ္ဖုန္းဆက္စရာ႐ွိလို႔''
"အင္း''
Yiboခပ္လွမ္းလွမ္းကိုသြားၿပီzhouchengကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"Zhoucheng ငါအခုက်ိဳ႕ေအာ္ကိုေခၚလာတယ္ သူကတရားခံဘဲ င့ါစိတ္ထင္ေပါ့ ခဏေနငါတို႔ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္က်ရင္မင္းေထာင့္တစ္ေနရာမွပုန္းေန ငါကအျပင္ထြက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္မယ္ သူေျပာသမ်ွကိုအသံဖမ္းထား''
"Yiboေကာ သြားၾကရေအာင္''
"ငါေျပာတာေသခ်ာလုပ္ထား''
"Yiboေကာ''
"ေကာင္းၿပီ သြားရေအာင္''
သူတို႔xiao zhanရဲ႕အခန္းေ႐ွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ရပ္လိုက္ၾကသည္။
"က်ိဳ႕ေအာ္ ေခြၽးျပန္ေနသလိုဘဲ''
"ဟင္ အင္း ပူလို႔''
"ေအာ္''
"ဝင္ ဝင္ၾကမယ္ေလ''
"အင္း''
တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ၿပီးက်ိဳ႕ေအာ္ကိုအရင္ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္။
"ကိုယ္ဆရာဝန္နဲ႔ခဏသြားေတြ႔ရမယ္ အဲ့တာအရင္ဝင္ၿပီးထိုင္ေနလို႔အဆင္ေျပမလား''
"ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး သြားလိုက္ေလ''
"ဒါဆို သြားလိုက္မယ္''
Yiboအခန္းကမသြားခင္xiao zhanကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။
*မင္းမႏိႈးလာေသးတာေကာင္းတယ္ မဟုတ္ရင္မင္းကိုကားနဲ႔တိုက္ခဲ့တဲ့သူကိုမင္းယံုႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး*
"ေခ်ာက္(တံခါးပိတ္သံ)''
အခန္းထဲမွာသူမတစ္ေယာက္ဘဲ႐ွိတယ္လို႔ယံုၾကည္ၿပီးxiao zhanေဘးနားကိုကိ်ဳ႕ေအာ္ကပ္သြားလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့သူမရဲ႕ႏႈတ္မွ...
"ေတာ္ေတာ္အသက္ျပင္းေနတယ္ေပါ့ ကားနဲ႔တိုက္ခံရတာေတာင္မေသဘူးဆိုေတာ့''
"ငါနဲ႔yiboေကာ ၾကားထဲကိုနင္ဝင္မလာရင္အခုလိုလုပ္စရာငါ့မွာဘာအေၾကာင္းမွမ႐ွိဘူး နင္သာမေပၚလာရင္''
YOU ARE READING
အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား
Romanceငါ့ဘဝမွာမိဘနဲ႔အစ္မကလြဲရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ငါေျပာခဲ့ဖူးတယ္ငါဘယ္ထင္ခဲ့မွာလဲငါသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိျပန္ေတာ့သူကငါအမုန္းဆံုးရန္သူျဖစ္ေနတယ္ငါ့ကံတရားကဆန္းလိုက္တာဘာလို႔ငါ့ႏွလံုးသားကသူ႔ကိုေနရာေပးေနမိလဲမသိဘူးငါ့အသိစိတ္ကသူ႔ကိုမုန္း...