မင္းႏိႈးလာပါေတာ့။အိပ္တာအရမ္းၾကာေနၿပီေလ။ငါ့ကိုမလြမ္းဘူးလား။ငါမင္းကိုေျပာစရာစကားေတြအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။
"Zhanေကာ ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အရင္ကလုပ္ခဲ့မိတဲ့အရာေတြအတြက္''
",,,,,,,''
"ျမန္ျမန္ထလာၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္လႊတ္တယ္လို႔ေျပာေပးပါ''
"မဟုတ္ရင္ကြၽန္ေတာ္ညအိပ္ေပ်ာ္မွာမဟုတ္ဘူး''
Xiao zhanရဲ႕မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီကိုကိုင္ၿပီးသူေျပာေနမိသည္။မ်က္ရည္မ်ားက်ရင္းေပါ့။
"Wang yibo''
"ဟင္ Zhanေကာ သတိရၿပီလား''
"Wang yibo''
"ေယာင္ ေယာင္ေနတာ''
"ခဏ ခဏေလးေစာင့္ ဆရာဝန္ေခၚေပးမယ္''
အခန္းေထာင့္ေလးကbellကိုႏိုပ္လိုက္ၿပီးသူxiao zhanနားျပန္လာလိုက္သည္။မၾကာ ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီးစမ္းသပ္ေပးသည္။
"အားလံုးပံုမွန္အေျခအေနပါဘဲ သူ႔ကိုအရမ္းေတာ့မလႈပ္႐ွားေစနဲ႔ဦး သံုးရက္ၾကာရင္ေဆးရံုဆင္းလို႔ရၿပီ ဒါေပမယ့္သူ႔အေပၚမူတည္တယ္''
"သိပါၿပီ ဆရာ ေက်းဇူးပါ''
ဆရာဝန္ျပန္ထြက္သြားေတာ့မွသူသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။အခုဆိုအားလံုးအဆင္ေျပသြားၿပီမလား။သူအခုစိတ္ေအးလို႔ရၿပီမလား။
"အားလံုးအဆင္ေျပသြားၿပီ အခုကစၿပီး zhanေကာ စိတ္မဆင္းရဲေစရဘူး''
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့xiao zhanနဖူးေလးကိုနမ္းၿပီးသူေျပာလိုက္သည္။
"Yibo ျမန္ျမန္သတင္းၾကည့္ၾကည့္''
"ဘာျဖစ္တာလဲ ရီဖန္''
"ျမန္ျမန္''
အခန္းထဲေျပးဝင္လာၿပီး႐ုတ္တရက္ေျပာလိုက္တဲ့ရီဖန္ေၾကာင့္သူျမန္ျမန္ အခန္းထဲက tvကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒါကဘာလဲ''
"က်ိဳ႕ေအာ္မလား သူမကဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး''
"ဟုတ္တယ္ အစကငါလည္းသတင္းအမွားလို႔ထင္ေနတာ''
"စိတ္မေကာင္းေပမယ့္သူ႔ထိုက္နဲ႔သူ႔ကံေပါ့''
YOU ARE READING
အမုန္းဆံုးရန္သူအခ်စ္ဆံုးလူသား
Romanceငါ့ဘဝမွာမိဘနဲ႔အစ္မကလြဲရင္ဘယ္သူ႔ကိုမွခ်စ္လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔အႀကိမ္ႀကိမ္ငါေျပာခဲ့ဖူးတယ္ငါဘယ္ထင္ခဲ့မွာလဲငါသူစိမ္းတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိျပန္ေတာ့သူကငါအမုန္းဆံုးရန္သူျဖစ္ေနတယ္ငါ့ကံတရားကဆန္းလိုက္တာဘာလို႔ငါ့ႏွလံုးသားကသူ႔ကိုေနရာေပးေနမိလဲမသိဘူးငါ့အသိစိတ္ကသူ႔ကိုမုန္း...
