Chasing Love (Chasing #2)

Chapter 42

Today is my BIG DAY!

Nakaharap ako ngayon sa salamin at pinagmamasdan ang sarili ko. Bagay na bagay sa akin ang magsuot ng wedding gown. Sobrang kaligayahan ang nararamdaman ng puso ko.

"Hindi pa nga nag-uumpisa naiiyak ka na agad jan."

Niyakap ko si Alexa.

"Thank you for everything."

Umiling siya. "No. Thank you for everything. Pinagkatiwalaan mo ko at ginawang parte sa journey mo sa modeling world, Kyril. Ngayon masayang-masaya ako para sa'yo."

Pinunasan ko ang tumulong luha sa mga mata ko.

"Don't worry, waterproof naman ang make up mo."

Nagtawanan naman kaming dalawa.

Pumasok rin sa kwarto ko sina Ate Kim at nag-iyakan pa kami.

"We're really happy for you, Kyril."

Pinupunasan ni Andrea ang luha niya.

"Sa wakas nakuha mo rin ang lalaking pinapangarap mo and that is for lifetime."

Natawa naman kami sa sinabi ni Briana.

"Bibisita ka pa rin dito, ah? Wala na nga si Vera pati ba naman ikaw?" malungkot na sabi ni Ate Kim.

"Lagi akong bibisita. I promise!"

Nagyakapan pa kami.

I will probably miss all of them.

Inihatid nila ako sa kotse na sasakyan ko bago tumungo sa van na sasakyan nila papunta sa simbahan. Pinauna muna namin ang van bago umandar ang kotseng sinasakyan ko.

Habang nasa kotse ay pinaghalong kaba at excitement ang nararamdaman ko. Ngunit naglaho ang excitement nang mapansin ko na ibang way na ang tinatahak ni Manong driver.

"Manong, hindi po jan ang papuntang-"

Naputol ang sinasabi ko nang lumingon siya sa'kin at tutukan ako ng baril.

"Shut up!" Mala-demonyo siyang ngumisi.

Nalaglag ang panga ko.

"Lucas?" hindi makapaniwalang sambit ko.

Nakakatakot siyang tumawa.

"Ginulat ba kita?"

"Lucas! Anong ibig sabihin nito?" Nangilid na ang mga luha ko.

"Ang ibig sabihin nito ay hindi matutuloy ang kasal niyo ni Alezander. Ang kulit mo rin kasi hindi ka makaintindi ng hindi kayo pwede!" galit na sigaw niya.

Napahagulhol ako at sinubukan kong guluhin siya sa pagmamaneho niya pero agad niyang naihinto ang kotse at bumaling sa akin.

"Akin ka lang..akin lang!"

Tinakpan niya ang ilong at bibig ko. Unti-unti akong nahilo hanggang sa tuluyang nawalan ng malay.

Nagising ako sa isang abandonadong lugar. Nakatali ako sa isang upuan. Nasa harap ko ang nakangising si Lucas.

"Paano mo nagawa sakin ito, Lucas?" Muling namuo ang luha sa mga mata ko.

Umangat ang sulok ng labi ko. "Kung hindi ka rin naman sa akin babagsak ay hindi ko hahayaan na maging masaya ka, kayo ni Alezander!" Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya.

"Walang hiya ka! Pakawalan mo ko dito!" Napahagulhol na ako.

"Ginawa ko lahat para sa'yo. Minahal kita at pinahalagahan tapos ibabasura mo lang ako? Hindi ako makakapayag, Kyril!"