Κοίτα με στα μάτια.

16🌹

Όταν φτάσαμε στο σπίτι μου η Ιωάννα έτρεξε κατευθείαν πάνω για να βρει τον Αρη.

Ιωάννας POV

Αφού ήρθε και μου μίλησε η Νεφέλη το μόνο πράγμα που ήθελα να κάνω ηταν να πάω και να βάλω τον Άρη μέσα στην αγκαλιά μου. Θυμάμαι ακόμη την πρώτη ημέρα που τον γνώρισα.

Throwback

Εγώ γυρνούσα απο το φροντιστήριο και καθώς περνούσα απο ενα ερημικό πάρκο άκουσα κάποιον να κλαίει, όταν πλησίασα ειδα ενα όμορφο παιδί περίπου στην ηλικία μου να κάθετε σε ένα παγκάκι και να κλαίει πολύ. Δεν με είχε καταλάβει και έτσι πήγα σιγά σιγά και εκατσα δίπλα του στο παγκάκι που καθόταν. Όταν με κατάλαβε άρχισε να σκουπίζει τα ματια του.

{Μην προσπαθείς να κρύψεις οτι έκλαιγες, συνέχισε βγάλε οτι και εαν σε απασχολεί απο μέσα σου.} του είπα και του χάιδεψα την πλάτη. Δεν τον ήξερα όμως κάτι με τράβηξε κοντά του.

{Είμαι ένα Χάλι. Συμπεριφέρομαι σε ολους απεσια ειδικά στην αδερφή μου. Μισώ τον εαυτό μου.} είπε και έβαλε το κεφάλι του στα χέρια του.

{Όχι μην το λες αυτό. Όλοι κάνουμε λαθοι. Δεν είναι κανένας τέλειος. Και δεν μου φαίνεσαι για ενα χαλί.} του είπα για να τον ηρεμισω.

{Α ναι και γιατί σου φαινωμαι?} με ρώτησε λίγο ειρωνικά.

{Μου φαίνεσαι για ενα παιδί πολύ εβεσθητο, που έχει συνεσθηματα και οι καταστάσεις το έκαναν να συμπεριφέρεται έτσι. Θέλεις να πάμε μια βόλτα?} τον Ρώτησα.

{Κοιτά κοπελίτσα μου εαν θες κάποιον να σε πηδήξει δεν γουσταρω δεν είμαι καλά} μου είπε και στο τέλος γέλασε ειρωνικά.

{Νομίζω πως παρεξήγησες}

{Ναι ναι λες και δεν σας ξέρω. Θέλεις να το κάνουμε και μετα να με παραιτήσεις.} μου είπε και κατάλαβα πως έχει πληγωθεί.

{Κοιτά δεν σε ξέρω αλλά θα ήθελα να σε γνωρίσω, μου φαίνεσαι πολύ καλός, και δεν θέλω να φύγω από κοντά σου.} του είπα και εκείνος με κοίταξε παράξενα.

{Αλήθεια δεν θες μονο να σε πηδήξω?} με ρώτησε με απορία στο βλέμμα του.

{Ναι αλήθεια δεν με νοιάζει καν αυτό το θέμα.} του είπα και χαμογέλασε. Τι ωραίο που είναι το χαμόγελο του.
Πήρα το θάρρος και τον πλησίασα καθώς τον πήρα μια αγκαλιά γιατί νομίζω την χρειαζόταν.