2.

2K 219 2
                                    


[Zawgyi]

"ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ဘဲ ဂ်ံဳအင္"

"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာအို ေက်းဇူးပါ .. ဆရာလည္းေဆးရံုထိလာသင္ေပးေနရတယ္ အားနာလိုက္တာ "

၂နာရီၾကာ စာသင္ၿပီးဂြၽန္ေျမာင္မိမိေရွ႕ရွိ ေဆးရံုဝတ္စံုေလးနွင့္ေကာင္ေလးကိုႁပံဳးလွ်က္သာၾကည့္မိေတာ့သည္။အသားညိဳၿပီး စကားေျပာရင္နႈတ္ခမ္းေလးဆူသြားသေယာင္ ပံုစံေလးနွင့္ ကေလးေလးက မိမိဘာသာမွာအမွတ္တက္လာေပမယ့္အျခားဘာသာမွာအမွတ္ေလ်ာ့သြားလို႔ အေမနဲ႔ရန္ျဖစ္ၿပီးလမ္းမွာ car accident ျဖစ္သတဲ့။ဂ်ံဳအင္က စာသင္လာတဲ့တစ္ေလွ်ာက္ စာကိုေသခ်ာလုပ္ၿပီး လိမ္လည္းလိမၼာတာမို႔ အိမ္တြင္းဘာျပသနာမွမရွိေလာက္ဘူးလို႔ထင္ထားတာျဖစ္သည္။

"မဟုတ္တာ .. ဂ်ံဳအင္သာ ျမန္ျမန္ေနေကာင္ေအာင္လုပ္ .. ဆရာျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္ .. ညေနေစာင္းေနၿပီဆိုေတာ့ "

"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ ျဖည္းျဖည္းသြားပါ "

"ရတယ္ လိုက္မပို႔နဲ႔ေတာ့ "

ဂြၽန္ေျမာင္ ေဆးရံုခန္းအတြင္းကထြက္လာလိုက္ေတာ့ အျပင္ဘက္မွာ ရွိေနတဲ့ ဂ်ံဳအင္အေဖကိုနႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

"ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ ဦးေလး "

"ေအးကြာ  .. သူ႔အေမကအရမ္းတင္းၾကပ္တာ .. တစ္ခုခုဆိုကေလးဘဲစိတ္ထိခိုက္ရတယ္ . . ဆရာ႕ကိုအပ္ပါတယ္ ကူညီေပးပါဗ်ာ "

"ဟုတ္ကဲ့ . . ကြၽန္ေတာ္တက္နိုင္သမွ်ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ .. ခုေတာ့ခြင့့္ျပဳပါဦးခင္ဗ် "

"ျဖည္းျဖည္းသြားပါ "

"ဟုတ္ကဲ့ "

ဂြၽန္ေျမာင္နႈတ္ဆက္ကာ ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္။ဂ်ံဳအင္အေမကိုေတာ့မေတြ႕။ဂ်ံဳအင္ အေဖကသာ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္လာေတာ့အခန္းအျပင္ကိုထြက္သြားေပးတာျဖစ္သည္။

သူမ်ား အေမအေၾကာင္းေတြးမိေတာ့မွ ဒီခ်ိန္ဆို ေမေမ ေရာ ဘာလုပ္ေနမလဲ ?
ေနာက္အိမ္ေထာင္နဲ႔ေပ်ာ္ေနၿပီလား ?
ညီေလး၊ညီမေလးေတြေရာရွိေနၿပီလား ?

ဂြၽန္ေျမာင္အိမ္ျပန္တဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ျပည့္ၾကပ္ေနတာေတာင္ အေတြးတို႔ကေရာက္ရက္ခက္ေနသည္။

The Day We Meet AgainWhere stories live. Discover now