3.

1.6K 204 0
                                    


[Zawgyi]

"အစ္ကို ဆယ္ဟြန္း "

"အင္း ဂ်ံဳအင္နား ဝင္ "

ဂ်ံဳအင္ အစ္ကိုဆယ္ဟြန္းဖြင့္ေပးေသာ တံခါးမွတစ္ဆင့္အိမ္ထဲသုိ႔ဝင္လိုက္သည္။ဆရာအိုရဲ႕စာၾကည့္ခန္းထဲကိုတန္းဝင္ဖို႔သြားလိုက္ေပမယ့္ လက္ကိုလာဆြဲတဲ့ အစ္ကိုဆယ္ဟြန္းကိုၾကည့္လိုက္ရသည္။

"ေရာ႕  ... ခ်ိဳခ်ဥ္ စာသင္ခ်ိန္မွာအိပ္ခ်င္ေနမွာစိုးလို႔ "

ကြၽန္ေတာ္လက္ဖဝါးကိုဆဲြယူကာ ခ်ိဳခ်ဥ္ေသးေသးေလးေတြ ၅ခုေလာက္ထည့္ေပးလာတဲ့အစ္ကိုဆယ္ဟြန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကိုစာသင္ခ်ိန္အိပ္ငိုက္တတ္တဲ့သူလို႔ထင္ပံုရသည္။စာလုပ္ခ်ိန္ဆို ကြၽန္ေတာ္ကေတာ္ရံုမအိပ္ငိုက္တတ္တာမို႔ ျငင္းဖို႔ျပင္လို္က္ေသာ္လည္းအားနာတာမို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး စာၾကည့္ခန္းထဲဝင္ခဲ့လို္က္သည္။

အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ဘယ္သူမွမရွိ။စားပြဲခံုေပၚမွာသာ စာအုပ္ထူထူတစ္အုပ္တင္ထားသည္။ဂ်ံဳအင္ ထို္င္ခုံမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး စာအုပ္ေတြကိုထုတ္ထားလိုက္သည္။စာၾကည့္ဖို႔ျပင္လိုက္ေသာ္လည္းပ်င္းသလိုလိုျဖစ္ေနတာမို႔ အစ္ကိုဆယ္ဟြန္းေပးလိုက္တဲ့ ေခ်ာကလက္ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးကိုထုတ္စားလိုက္ၿပီး တစ္ခန္းကိုမ်က္လံုးကစားေနလိုက္သည္။ဂ်ံဳအင္ကေတာ္ရံုဆိုစပ္စုတတ္တဲ့သူမဟုတ္ေပမယ့္ ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့စာအုပ္ထူထူကိုဖြင့္ၾကည့္ခ်င္လာတာမို႔ ယူၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဓာတ္ပံု Album တစ္ခုျဖစ္ေနသည္။

ကေလးပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆရာအို ငယ္ငယ္တုန္းကပံုမ်ားျဖစ္သည္။၅နွစ္အ႐ြယ္ေလာက္ရွိမည့္ ဆရာအိုနွင့္ ဆရာအိုတို႔မိဘနွစ္ပါးတြဲရိုက္ထားေသာပုံမ်ားလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။ဆရာအိုတို႔ အေမကို ဂ်ံဳအင္တစ္ေနရာရာမွာျမင္ဖူးေနသည္မို႔ပံုတိုင္းမွာေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။အစ္ကိုဆယ္ဟြန္းပံုေတာ့မေတြ႕ရ။

"ဂ်ံဳအင္နား ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား "

"ဗ်ာ .. ဟုတ္ .. မၾကာေသးဘူး "

ဂ်ံဳအင္ ဓာတ္ပံု Album ကိုအျမန္ပိတ္ရင္းထရပ္လိုက္သည္။

"အာ .. Album ဘဲ ေဖေဖကေတာ့ သိမ္းဖို႔ေမ့သြားျပန္ၿပီ "

The Day We Meet AgainWhere stories live. Discover now