Gençler sizi kırmayıp haftalık bölüm atıyorum. Bu süreçte üniversite sınavına hazırlanmama rağmen sizi unutmuyorum.
Sınırı zor geçmemeniz için kesitler atıyorum. O da yetmiyor kendi profilimden de küçük kesitler paylaşıyorum. Sizin için elimden gelenin fazlasını yapıyorum ama okunma sayısı ile verilen oyun alakası bile yok...
Durum böyle olunca benim yazma isteğim ölüyor. O kadar emek veriyorum, uğraşıyorum, gerçekten çok çabalıyorum. Sizler için vakit bulabiliyorum.
Sizden tek isteğim emeğime saygısızlık yapmamanız... Yazmak kolay bir şey değil, gerçekten çok zor.
Böyle uzun ve sık bölümler geliyorsa eğer esere hak ettiği değeri verin. Siz sınırı bile zor geçtikçe yalnızca olan benim emeğime oluyor. Eğer böyle olacaksa bu kadar çok çabalamanın bir anlamı kalmıyor...
Ortadaki emeğin farkına varın lütfen! Oyların artması yerine gördüğüm manzara o kadar üzücü ki...
Ben buradan hiçbir kazanç elde etmiyorum, hiçbir türlü kazandığım bir şey yok. Yazmak istemeseydim çoktan bırakırdım. Yalnızca bunu hobi olarak yapıyorum ve sizlerin yorumlarını okumayı, destek görmeyi seviyorum.
Hâl böyle olunca gerçekten diyecek bir şey bulamıyorum. Yapacağınız tek şey yıldıza basmak. Sizin yıldıza basmanız = benim yalnızca bir harfe basmam. Bir yıldıza basmaya üşeniyorsunuz, bir de binlerce kelime yazan beni düşünün.
Ben artık boşuna kendimi yormak istemiyorum. Eğer böyle olacaksa, eğer emeğime saygısızlık yapılacaksa devam etmenin ne anlamı kalır ki?
Yanımda olan okuyucularıma her zaman teşekkür ettim, yine ediyorum. Bu yazıyı sadece belli bir kesim için yazdım. Emeğime saygı duyan okuyucularım üstüne alınmasın.
YOU ARE READING
KARDELEN
General Fiction"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakı...
