မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)

အပိုင္း(၂)

အပိုင္း(၂)

“ေကာင္မေလးသနားစရာကြာ. Arthit တုိ႕မ်ားျပတ္သားလိုက္ပံု.။အဲ့ေကာင္မေလးက ေတာ္ေတာ္ေတာ့လွတာေနာ္”

Bright က စားလက္စကုိလည္းမျပတ္ေစရင္း ႏွေျမာတသဟန္ေရရြတ္သည္။Arthit ကုိလည္း မိုက္လိုက္ေလျခင္းဟူသည့္ အႀကည့္ျဖင့္က လွမ္းႀကည့္ေသးသည္.။

“မယ္မယ္က သေဘာမက်ဘူးကြ။ မ်ိဴးရုိးမေကာင္းဘူးတဲ့.။အဲ့ေတာ့ ငါ က ဘာဆက္လုပ္ရမွာလဲ”

“မင္း ေရာ သေဘာက်လား။”

“စိတ္မဝင္စားဘူးပဲ.။လွတာေတာ့လွပါတယ္.ကဲ Bright .စားစရာရိွတာသာစားပါ။ င့ါရံုးကေနသတင္းေတြႏိႈက္လာရင္း ငါ့ကို လာျပီးရစ္ေမးမေနနဲ႕။ခဏေန စက္ရံုဘက္ငါ သြားမွာလိုက္မယ္မလား။”

“ေအး.”

Bright ႏွင့္သူက စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ ေန႕လည္စာ စားေနႀကျခင္းျဖစ္သည္။ အေပါင္းအသင္းနည္းလွေသာ Arthit အေနျဖင့္ Bright တစ္ေယာက္ကုိေတာ့ စြဲစြဲျမဲျမဲေပါင္းေလ့ရွိသည္။ Bright ၏ ဖခင္က အဆင့္အတန္းျမင့္ကာမ်ိဴးရိုးေကာင္း သည့္ အသိုင္းအဝိုင္း၏ လူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တာမုိ႕ Bright ႏွင့္ေပါင္းသင္းျခင္းကုိေတာ့ မယ္မယ္က ႀကည္ႀကည္ျဖဴျဖဴရွိ လွသည္။

“Arthit. ”

“ဟင္”

“ဟုိေထာင့္နားက စားပြဲက ေကာင္ေလးက မင္းကိုပဲႀကည့္ေနတယ္ထင္တယ္။အသိလား။”

Bright ေမးဆတ္ျပသည့္ဘက္ကုိ သူလွည့္ႀကည့္လိုက္မိသည္။မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ျခင္းက အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚ၏။ တစ္ေန႕ ကလား.။ သူ႕ကားေရွ႕ တမင္ဟန္ေဆာင္ေနသည့္ ခပ္ဆိုးဆုိးေကာင္။မွတ္ထားတာမ်ိဴးမဟုတ္ေပမယ့္ မွတ္မိေနတာေတာ့ Arthit လည္းမတတ္ႏိုင္။ ခုလည္းႀကည့္ပါဦး.။Arthit ကုိတေမ့တေမာေငးကာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ျပံဳးျပေနျပန္ပါျပီ။

“မသိပါဘူး။ သက္သက္ ဂ်ေလဘီေကာင္.”

“အမ္ မင္းေျပာတဲ့ပံုႀကီးက သိေနတဲ့လူလိုမ်ိဴး။သိေနတယ္မလား ေျပာစမ္းပါ ဘယ္သူတုန္း။                                          ဒီလိုဒီဇိုင္းမ်ိဴးႏွင့္ မင္း မိတ္ေဆြထဲ မရွိပါဘူး။”