မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)

အပိုင္း-၁၅

အပိုင္း-၁၅

တိုက္အိမ္က်ယ္ႀကီး၏အတြင္းဘက္မွာပင္ ထည့္သြင္းေဆာက္လုပ္ထားသည့္ေရကူးကန္ေဘးမွာ Kongpob ရွိေနသည္။ ေက်ာမွီခံုတန္းမွာ ေျပေလ်ာ့စြာမွီလ်က္ bathrobe ကလည္းရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္း.။ေဘးကစားပြဲဝိုင္းပုေလးတြင္က ဘယ္ႏွစ္လိပ္ေတာင္ ရွိေနျပီမွန္းမသိသည့္ ေဆးလိပ္တိုေတြျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ေဆးလိပ္ခြက္ရယ္.ဝိုင္ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ပုလင္းရယ္။ ျငိမ္သက္ေနသည့္ေရကူးကန္ ေရျပင္ကုိႀကည့္ကာ Kongpob မ်က္လံုးေတြက အသက္မပါ။

“ဒီလုိေတြလုပ္လိုက္ရေတာ့ နင္ေပ်ာ္တယ္လား Kong.”

Mai က ေဘးက ခံုတန္းမွာ ဝင္ထိုင္လုိက္သည္။ သူမဘက္ကုိေတာ့ Kongpob ကေစာင္းငဲ့ႀကည့္မလာ.။

“ေပ်ာ္တာေပါ့.။ ငါ့ အမအတြက္လက္စားေခ်ႏိုင္လိုက္ျပီပဲ.။ငါ့အမရဲ႕ အရွက္သိကၡာ.ငါ့အေမရဲ႕ နာက်င္ခံစားမႈ..အားလံုး ငါျပန္ယူလိုက္ႏိုင္ျပီေလ။ မေန႕က အဲ့ဒီမယ္မယ္ဆုိသူရဲ႕မ်က္ႏွာကိုမေတြ႕ဘူးလား အဟက္ဟက္--ခုခ်ိန္ထိ ေသြးတက္ေနေလာက္ေသးတယ္။သတင္းေတြက ဒီအေႀကာင္းေတြပဲကုိ.”

“အဲ့ဒါေတြထားပါ။ ခုေန အနာက်င္ရဆံုးသူကဘယ္သူျဖစ္မယ္ထင္သလဲ .နင္ေသခ်ာေပါက္သိမယ္ထင္တယ္။”

Kongpob ႏႈတ္ခမ္းေတြကျပံဳးေနေသာ္ျငား မ်က္လံုးတုိ႕က ညွိဳ႕မိႈႈ္င္းေနသည္။သို႕ေသာ္ ျဖတ္ခနဲျပင္ဆင္လုိက္ေသာ နားမလည္ျခင္း ေတြလႊမ္းသည့္မ်က္ဝန္းရိပ္ျဖင့္ Mai ဘက္ကိုလွည့္ႀကည့္လာကာ-

“သိတာေပါ့ စံအိမ္ေတာ္က မယ္မယ္ေလ.။”

“ကြ်တ္--နင္သိရဲ႕သားနဲ႕ Kong ရယ္.။မမ Nanyi လက္ထပ္ပြဲပ်က္တုန္းကေျပာစရာစကားမရွိေအာင္ နာက်င္ခံစားရတယ္ဆုိတာ နင္လည္းသိတယ္ေနာ္။ ခုလည္း အဲ့လိုပဲေလ. နင္ဖ်က္ခဲ့တဲ့ လက္ထပ္ပြဲေႀကာင့္ မမ Nanyi နည္းတူ.သူလည္း နာက်င္ခံစားရလိမ့္မယ္။ေယာက်ာ္းေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်စ္မိျပီးျပီဆို.. ခံစားရတာခ်င္းတူတူပါပဲ.။နင္ ဒီေလာက္ထိ လုပ္ခဲ့လိမ့္မယ္လို႕ငါမထင္မိဘူး။ငါ တရုတ္ကို ျပန္ေနတုန္းခဏကို..နင္တကယ္ပဲ.။နင္ သူ႕ကို မသနားဘူးလားဟင္.သူ႕မွာ အျပစ္ရွိသလား”