မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)

အပိုင္း(၃)

အပိုင္း(၃)

ျမက္ခင္းျပင္က်ယ္တြင္ ျမင္ခင္းျပင္ကုိထိန္းသိမ္းေရးလုပ္ေနႀကသည့္ အလုပ္သမားတစ္စုကို မယ္မယ္ Pensri က ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ျဖင့္ ထုိင္ႀကည့္ေနႀကသည္။ႀကီးမားေသာ ထီးႀကီးမုိးထားလ်က္ ေဘးနားတြင္လည္း အေျခြအရံတစ္ခ်ိဴ႕ ဝန္းရံလ်က္ မယ္မယ္ သည္ ထံုးစံအတိုင္းထည္ထည္ဝါဝါ။ Chanchai တစ္ခ်က္လွမ္းႀကည့္ရင္း ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ အေစခံမေလးမ်ားက ေခါင္းညႊတ္အရုိအေသေပးသည္။ သူ Pensri ေဘးက ခံုလြတ္တစ္ခု တြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ဘယ္လုိလဲ Chakrii သတင္းရတယ္လား။"

"ရပါတယ္ မမ .။ခု ကုိရီးယား မွာရွိေနပါတယ္။ စံအိမ္ေတာ္ျပန္လာဖုိ႕ကုိေတာ့ ျငင္းဆုိပါတယ္ "

ေကာ္ဖီခြက္ကုိဆုပ္ကို္င္ထားသည့္ မယ္မယ္ ့လက္ေတြတင္းခနဲျဖစ္သြားသည္။ဒီေကာင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေခါင္း မာေနမွာပါလိမ့္။ သြားခ်င္သည့္ႏိုင္ငံေတြသြား.။ေနခ်င္သည့္ေနရာတြင္ေနကာ စံအိမ္ေတာ္ကုိ ျပန္မလာတာ တစ္ႏွစ္နီးပါးရွိခဲ့ ျပီ။

"လႊတ္ထားေပးလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္ မမရာ။သူ အိမ္နဲ႕အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနတာလည္းမဟုတ္ဘူးေလ.။Arthit နဲ႕ဆုိ တစ္ပတ္တစ္ခါနီးပါးအဆက္အသြယ္ရွိႀကတယ္။သူ ေပ်ာ္သေလာက္ေနပါေစ "

"မဟုတ္ေသးဘူးေလ.ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဒီလိုေန မွာလဲ. မမ ေျပာခ်င္တာက ျဖစ္ျပီးတာေတြလည္းျဖစ္ျပီးေနျပီ။ စံအိမ္ေတာ္ကုိ ေအးေအးေဆးေဆးျပန္လာျပီး Arthit နဲ႕အတူလုပ္ငန္းေတြကုိဦးစီးလုပ္ကုိင္သင့္ေနျပီမလား.။ ကြ်တ္--သူ က သားႀကီးေလ ကြာ."

Chanchai နားေထာင္ျခင္းအမႈသာျပဳလ်က္ စားပြဲဝိုင္းျဖဴပုပုေလးေပၚမွ ေပါင္မုန္႕ခ်ပ္ေတြစားေနလုိက္သည္။ ျဖစ္ျပီးတာ ေတြျဖစ္ျပီး ျခင္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ဟု မဆုိလို။လူတိုင္းရင္မွာက ဒဏ္ရာေတြက်န္ခဲ့တာခ်ည္းပဲေလ။

"ဟင္း ထားပါေတာ့. သူ ေအးေအးေဆးေဆးရွိေနရင္လည္း..ဒါနဲ႕ သားငယ္ေရာ မနက္ကတည္းက မေတြ႕ဘူး.။ဘယ္သြားသလဲ မင္းသိလား Chanchai."

"အာ မမ မသိဘူးလား။ ကုမၸဏီက ျမိဳ႕ျပင္ အထြက္နားကရြာေလးေတြမွာ ပရဟိတ သြားလုပ္ႀကတယ္ေလ.။မိဘမဲ့ေဂဟာေတြ မွာ ပစၥည္းကိရိယာေတြလွဴတယ္။ သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ႀကမယ္တဲ့.။"