မေတ္တာစစ်တမ်း (ေမတၱာစစ္တမ္း)

အပိုင်း ၂၅

အပို္င္း-၂၅

ညက ဘယ္အခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္လို႕ေပ်ာ္သြားမွန္းလည္းမသိခဲ့။ Orchid ပန္းအိုးျဖဴေလးကို ေပြ႕ပိုက္ရင္း ထိုင္ေနခဲ့မိတာ ေတာ္ေတာ္ ႀကာႀကာ။ Kongpob ဘယ္အခ်ိန္ျပန္သြားမွန္းလည္းမသိခဲ့ပါ။ တကယ္ေတာ့ Arthit အဆံုးထိ ဟန္ေဆာင္ထားခ်င္ မိသည္။ မုန္း ေမ့နာႀကည္းလိုက္ဖုိ႕ဦးေႏွာက္က တတြတ္တြတ္သတိေပးေနသည့္တိုင္ စိတ္ႏွလံုးသားက လက္မခံဘဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ျငင္းဆုိ ေလေတာ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည့္နည္းကိုသာ သံုးခဲ့သည္။ Kongpob ကုို အမွတ္မထင္ေတြ႕စဥ္က လက္ဖ်ားေျခဖ်ား ေတြ ပါတုန္ယင္လ်က္ အိမ္ေရွ႕က ပန္းအုိးထဲကေျမေတြကို အေႀကာင္းမရွိ တူးဆြကာ စိတ္ဂဏွာမျငိမ္ျဖစ္ ခဲ့ရသည္။ဒီႏွစ္ေတြအတြင္း သူ အားလံုးႏွင့္အဆက္အသြယ္ျဖတ္လ်က္ေနခဲ့သည္။ Bright ကုိလည္းမဆက္သြယ္။ Chakrii ရယ္ Chanchai ရယ္သာ သိထားသည့္ ဒီအိမ္ေလးမွာပဲ သူ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေနခဲ့သည္။ စာေတြဖတ္သည္။ ပန္းပင္စိုက္သည္။ ရံဖန္ရံခါ ေဂဟာထဲကကေလးေတြႏွင့္ ေဆာ့ကစား ေပးသည္။ စိတ္တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက သတိတရနာက်င္ေနမႈကို ေမ့ေဖ်ာက္လ်က္ သူက်င္လည္ခဲ့သည္။ Chakrii ႏွင့္ Nanyi ၏ လက္ထပ္ပြဲအတြက္ေတာင္ သူ ကုိႀကီးကို ဖုန္းထဲကေနသာ ဆုေတာင္းစကားေျပာေပးခဲ့၏။ကုိႀကီးကေတာ့ သူ ဒီလုိေအးခ်မ္းေနတာကုိပဲႏွစ္သက္ေလတဲ့သူ.

စားပြဲေပၚက ဖုန္းေလး၏တဒီးဒီးတုန္ခါျမည္ေနသံေႀကာင့္ ကုတင္ေပၚမွာငူငူေလးထို္င္ေနရာကေန သတိဝင္လာ သည္။ေခၚဆုိသူက Chakrii မို႕ သူ ဖုန္းဖြင့္နားေထာင္လိုက္၏။

#ဟုတ္ကဲ့ ကုိႀကီး

*အားလံုးအဆင္ေျပရဲ႕လား ညီေလး

#ေျပပါတယ္ကိုႀကီးရဲ႕။ကြ်န္ေတာ္ အားလံုးကိုရင္ဆိုင္ေနႏိုင္ပါျပီ။ဒီထက္ပိုျပီးလည္းေရွာင္ေနလုိ႕မွ မရတဲ့ဟာကို ကြ်န္ေတာ္ သတၱိရွိေနပါျပီကုိႀကီး။ စိတ္မပူနဲ႕ေနာ္။ မယ္မယ့္ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ ပစ္ထားရတာႀကာျပီမုိ႕တကယ္လြမ္းေနတာ။

တစ္ဖက္မွ Chakrii က ခဏမွ် အသံတိတ္ကာ သက္ျပင္းခ်သည္။

#ျပီးေတာ့ ဒီကိစၥေတြကုိဖုံုးကြယ္ထားလုိ႕ မမ Nanyi က ကုိႀကီးကို စိတ္ဆုိးေသးလားဟင္။ကြ်န္ေတာ့္အတြက္နဲ႕.