HİSARALTI MAHALLESİ (TAMAMLANDI)

1.

Öncelikle kurguya bir şans vermek isteyerek açıp okumaya başlayan herkese teşekkür ederim. Asıl konuya gelinecek olursa bu bir uyarı niteliğinde olacak.

Kitabın ilk bölümünde karakterin sevdiği ve evlenmeyi düşündüğü adam için okulu bırakmasından veyahut çocuk aklıyla sevdiği adama karşı kendini sevdirebilmek umuduyla yaptırdığı şeylerin bir hata olduğunu dile getirmek istiyorum. Kısa bir özet yapacak olursam uzun süredir sevdiği insan için okulunu bırakmış (ki bu zaten bir hata ve devam eden herkes görecektir) genç bir kızı yazmış olmam benim bu zihniyette olduğum anlamına gelmiyor.

Bu sitede okuduğunuz bütün kitaplar güçlü kadın, kendini ezdirmeyen kadın, ağa kadın, paşa kadınmış gibi karakterimin verdiği yanlış kararı yadırgayanlara sadece gülüyorum. En feminist benim yarışı yapıp 'kızın aptallığını kaldıramıyorum, ben kaçar" tarzı yorumlar yapmak size bir şey kazandırmadığı gibi yalnızca acınası göründüğünüzü söylemek istiyorum.

Normalde süper şeyler okuyormuş gibi kızın okulu bırakmasına ağlamanız baya komik. Bunun doğru olmadığını, kızın pişmanlıklar yaşadığını ve verdiği kararın hayatını değiştirdiğini anlatan bir kurgu.

Yeni başlayacak olanlara da bu bir bilgilendirme olsun ve umarım bu açıklamayı okursunuz. Bu zamana kadar daha ilk bölümden kızın verdiği bir karara göre hakkımda niyet okuyanlar olursa ya da feministlik yarışına girecek olanlar olursa susmayacağımı söylemek durumundayım.

Susmak bir şey kazandırmıyor aksine ergen zihniyetlerin feminizm yarışı haline geliyor yorumlar.

Lütfen kalem ya da kurgu hoşunuza gitmezse okumayı bırakın, kimseye zorla okutmuyorum. Tek ricam kendi egonuzu burada yükseltmeye çalışmamanız. Anlayışla karşılayacağınızı düşünüyorum. Buraya kadar okuyan herkese teşekkürler.

İyi okumalar, seversiniz.

*

Gülümsedim.

Mutluluğun şu günlerde üzerime bolca yağması yüzümü delicesine güldürdü. Evleniyordum! Evet, yıllardır aşık olduğum adamla, Mirza Emir Seymen ile evleniyordum! Hayalini bile kuramazken birkaç gün sonra onun için gelinlik giyeceğim gerçeğini asla kabullenemiyordum. Fazla ütopik ve imkansız gibiydi.

Mahallenin delikanlısı, herkesin yardımına koşan Mirza ile evleneceksin deseler buna birkaç ay öncesinde gülerek geçerdim. Ama doğruydu işte, evleniyordum ve üstelik bunu bana o teklif etmişti. Bir anda yoluma çıkmış, kalbinin benim için nasıl attığını biliyorum demişti. O anki utancını asla anlatamam. Beni tersleyecek, küçük görecek diye korkarken birden bire evlenmeyi teklif etmiş, onun da beni sevdiğini bu sayede öğrenmiştim. Sebepler ya da sonuçlar umurumda değildi! Aşık olduğum adamla bir yola girmiştim, şimdi ise parmağımda yüzüğüyle ona nişaneliydim. O da bana...onun bana ait olduğuna hâlâ inanamıyordum aslında. Çok güzeldi... çok çok güzeldi ve bana fazlaydı işte. Bilirsiniz, bu tarz erkekler her zaman en güzelini hak ederdi. Uzun boylu, güzel yüzlü, güzel vücut hatlarına sahip kadınlar yakışırdı böyle erkeklerin yanına. Peşinde de böyle kız yok değildi, uzun bacaklı güzel mi güzel kızlar sırf onun için bu hurda mahalleye girer, ona güzel görünmek için süse püse sokarlardı kendilerini. Bilirsiniz işte, biri size fazladır ama sizi tercih etmiştir. Mirza Emir beni tercih etmişti.

Bir doksana yakın boyuna oranla bir altmış üç boyum vardı. Güzel bir vücudum olduğunu söyleseler de bunu kabul etmezdim. Ne bileyim, Mirza'nın peşindeki kızlar gibi sıkı kalça ve iri göğüslerim yoktu. Sarışın olmama karşın esmer kadınları daha güzel bulurdum. Gözlerim renkliydi ama renkli gözden nefret ederdim. Mirza'nın gözleri koyu bir kahveydi. Ah, kırk yıllık ömrümü hediye edebileceğim kadar güzel kahveleri vardı. Açık giyinmeyi tercih eden bir kızda değildim üstelik. Elbiseleri özel günlerde giyerdim. Üzerime giydiğim eteğin frikik vermemesi için koca bir çaba içine girmektense pantolon giymeyi yeğliyordum. İri göğüslerim olmadığı için çok rahatlıkla istediğim şeyi giyerdim üzerime. Küçük göğüsleri aslında severdim ama, Mirza sever miydi bunu bilmiyordum işte.