I'm His Submissive (Submission Series #1)

Submissive - 7

"SO if I put this thing.. " Sabay angat ni Sebastian ng bagong bili na crabs at shrimps.

"And put it there.." Sabay nguso ng malaking pot.

"Tapos lalagyan ng tubig... Mabubuhay ba sila, ulit?" Hindi ko alam kung matatawa ba ako O ano. Napaka-inosente talaga ng tanong niya, parang 5 years old na nagtatanong sa nanay niya about sa mga bagay-bagay.

"No, Sebastian. Patay na sila. Nakita mo namang hindi na sila gumagalaw. Kaya kahit lagyan mo ng tubig, hindi na sila mabubuhay pa." Maayos kong sagot sakanya, pressing my lips together to stop myself from laughing. Nakatingin parin si Sebastian sa Crabs and Shrimps, brows furrowed na parang first time niya iyon nakita.

"I thought the shrimp's color is pink or red. Or orange? But why is this gray? Bulok na ba ito?" This time ay hindi ko na napigilang tumawa, my laugh rings throughout the house. Napapalo pa ako sa kitchen counter while holding my tummy. Putangina may lalake palang katulad ni Sebastian?

"Stop laughing, I'll punish you." Matigas ang boses nito pero namumula ang tenga at pisngi nito. Imbes kabahan ay mas lalo pang lumakas ang tawa ko. Konti na lang maluluhod na ako sa panghihina ng legs ko. Naluluha na din ang mata ko. Punyeta kasi 'to si Sebastian eh.

"Oh my god.." I said, my laughs slowly fading away as I wipe my tears on the corner of my eyes.

"Are you done?" Ang akala ko ay galit na siya pero namumula pa rin ito. Parang nahihiya pa rin, hindi man lang ako tinitignan. Impit na lamang ako tumawa bago siya nilapitan at kinuha ang crabs at shrimps mula sakanya at pinaghiwalay ito.

"You're so innocent~~" I cooed at him. Mas lalo pang pumula ang pisngi at tenga nito. Mas lalo pa akong natawa ng walang sabing umalis ito at nagpunta sa sala.

Nandito na kami ngayon sa Bahay ni Sebastian. Ang ganda nga eh, para kaming nasa tuktok ng bundok, wala akong ibang nakikita kundi dagat, puno at grasses. Ang tahimik din ng lugar at mahangin, all I can hear are birds chirping.

Nagsimula na akong magluto para sa pinakamamahal na prinsipe, I also admire the view while cooking. Paano ba naman kasi, dito sa kitchen, glasses ang dingding kaya nakikita ko ang dagat at ilang puno at bundok. I smiled widely, I love this. Sana dito na lang ako nakatira.

"That smells so good~" Bigla ko na lamang naramdaman na niyakap ako ni Sebastian sa likod. Ako naman ngayon ang nahiya, naramdaman kong nagiinit ang magkabilaang kong pisngi. I can feel once again the butterfly-thingy inside my stomach, parang kinikiliti ako or something. I can feel my own loud heartbeat, it's fucking screaming.

"Can I have a taste?" I took a shivering breath when I felt him giving butterfly kisses on my neck and shoulder, inaamoy din niya ang leeg at buhok ko. Tangina.

"W-Wag na. I'm not a great cook.."

"So?" Nilingon ko naman siya sa balikat ko, hinahalik-halikan niya parin 'to.

"You're a great cook, baby. Amoy palang masarap na." Hindi ko alam kung may meaning ba 'yun or sadyang hindi na talaga ako inosente. Pagkasabi niya kasi 'nun, inamoy niya ng matagal ang leeg ko then he plant a wet open-mouthed kiss.

"I-If you say so.." Saka ako kumuha ng konting sabaw sa sandok saka itinapat sakanya.

"Careful. Mainit." Paalala ko sakanya ng aaktong isusubo agad ito. He smiled at me warmly before blowing the steam away then take a sip. Pumikit-pikit pa ito habang ninanamnam. Kinabahan naman ako ng wala parin akong nakuhang reaksyon.