အစ်ကို့ရဲ့ ပုံစံက တကယ် အမျိုးစုံပဲ။
ကကွက်တွေက သံစဉ်နဲ့လိုက်ပြီး စီးမျောပြောင်းလဲသလိုမျိုး....
အစ်ကိုကလည်း စိတ်အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး လွယ်ကူပြောင်းလဲလွန်းတယ်။
ဘာကိုမှ ပုံမှန်တွက်ဆထားလို့ မရဘူး။
ဒါပေမဲ့ မပြောင်းလဲတာက ဘယ်လိုပုံစံမျိုးပဲ ဖြစ်ဖြစ် ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတာပဲ.....
အစ်ကိုက ကျွန်တော်အလုပ်တွေနဲ့ ပင်ပန်းနေတဲ့အခါ ကျွန်တော်ညည်းညူသမျှ အခက်အခဲတွေကို နားမလည်လည်း နားထောင်ပေးတတ်ပြီး အကောင်းဆုံးနှစ်သိမ့်ပေးတတ်တဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်........ပုံစံနှင့်
သူ့အိမ်ဘေးက အဒေါ်ကြီးရဲ့ ကြောင်လေး သေဆုံးခါနီးကို မြင်လိုက်ရလို့ လန့်ပြီး ကျွန်တော့်ဆီ တုန်ယင်စွာ ဖုန်းဆက်လာတတ်တာမျိုး.....
အဲဒီတုန်းကဆို အစ်ကိုက အရမ်းကို အသံတွေ တုန်ယင်နေခဲ့လို့ ကျွန်တော့်မှာ ချက်ချင်းပြေးသွားရမလို ဖြစ်ခဲ့သေးတယ်။
ဘယ်အချိန်မှာ ဘယ်လိုပုံစံလို့ သူ့ကို မှန်းဆလို့မရဘူး။
ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ရှုပ်ထွေးလှတဲ့ အလုပ်တွေထဲမှာ ပိုက်ဆံမရတဲ့ အလုပ်ကလည်း သုံးပုံတစ်ပုံ...
သူက နေ့ရက်တိုင်းကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီး ဖြတ်သန်းနေရင်း ပြင်းထန်လှတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို သိုဝှက်ထားတတ်ပြန်သေးတယ်။
.............................
ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ဘယ်မှသွားစရာမရှိ၍ သီးသန့်ထိုင်ရသော ကော်ဖီဆိုင်တွင် ထိုင်ကြသည်။ အစ်ကိုက ဈေးကြီးတဲ့နေရာတွေဆို ကော်ဖီတစ်ခွက် မုန့်တစ်ခုလောက်သာ စားတတ်တာမျိုး.......ပြောရတော့ ခက်သည်။
ထို့နောက် ဖုန်းထဲမှ နှစ်ယောက်ကစားရသည့် အကွက်ရွှေ့သည့် ဂိမ်းလေး ကစားကြသည်။ ကျွန်တော်က မကစားတတ်။ စိတ်ထင်သလို ရွှေ့ပေးနေရုံသာ။
"အင်....ကျွန်တော် နိုင်သွားတာလား"
"အင်းလေ"
"ဝိုး....ကျွန်တော် မကစားတတ်ဘူး....ဒီတိုင်းလျှောက်ရွှေ့နေတာတောင် နိုင်သေးတယ်"
YOU ARE READING
Your Smile (Unicode)
Fanfictionအစ်ကို့ အပြုံးတွေက ကျွန်တော်ကိုးကွယ်တဲ့ ကျိန်စာတွေ ~ ~ ကျွန်တော်ထွေးပွေ့တဲ့ အကြင်နာတွေ ~ ~ #sekai #kaihun #my isolated world
