Sweet Vengeance of Misery (Misery Series #2)

Kabanata 3

Kabanata 3: Found Out

Sobra sobra ang tahip ng puso ko sa hindi malaman emosyon na naghahalo na sa akin ngayon. Pangamba, gulat, pagtataka at pagkabasik.

Where's my last emotion came from? Damn.

"What are you doing? Let me go I didn't know you." ani ko nagpapasalamat na kalmado ng boses kahit nagwawala na ang buong sistema. Totoo naman, I'm not completely know him at tanging pangalan na Kaspiel lang pero kung makahawak siya ay parang matagal na kaming magkakilala.

I heard a small chuckle and I slightly flinched when I felt his hot breath on the side of my ear.

"Kaspiel Trevor Verchez, 20 years old. The man who caught by your simple stare Thiarah Celistina Dela Vega." he said and my heart tremble hearing his full name. I swallowed hard making myself to react on his voice.

"Still I didn't know you Mr. Verchez. Let me go, were not close for you to hold my arm that long." ani ko pilit kinakalma ang sarili sa mainit niyang kamay na nasa braso ko.

I heard him chuckle again and I close my eyes tightly. Suppressing myself to react over and over again on his damn voice and touch.

"Bitawan mo ko. Hindi kita kilala at hindi ko maintindihan kung bakit ka lumalapit sa akin ng ganito!" may inis nang sabi ko ngayon na sa pamamagitan non ay lalayuan na niya ako.

"Your really brave huh? I'm thinking what your lips would taste like." he said and I gasped in disbelief.

"You maniac let me go. Hindi mo ko pag-aari para hawakan ng ganito! You stranger!" galit ko ng ani at sinubukang magpumiglas sa hawak niya pero malakas siya at ni katiting na galaw ay hindi man lang niya nagawa sa pagpupumiglas ko.

"There's a two things how I own a girl Ms. Dela Vega, through a confession or a kiss."  aniya at marahas ang pagsinghap ko. Agad na naginit ang pisngi ko sa sinabi niya. I scoffed and try to push him to let me go but I damn can't just move an inch away from him. Damn.

"I’m warning you Thiarah. In every move you'll take you just making me claim your lips right now right here." he's voice shakes my mind and he pulled my waist, making me just an inch away from him.

"Ano ba! Bitawan mo ko! Sisigaw ako rito pag hindi mo pa ko binitawan. This is an harassment Mr. Verchez!" I angrily said and try to push his chest but damn its just making myself near from him. Bawat tulak ko ay ang hila niya sa bewang ko at ramdam ko ang reaksyon ng sarili sa pagtama ng mainit niyang katawan sa akin.

"Its your choice Thiarah, if you will call everyone attention to watch us intimate like this." he whispered that take my breath away. Hindi ko na talaga maintindihan ang lalaki na ito at bigla bigla na lang lumalapit sa akin ng ganito.

"I swear I will shout if you---" hindi ko na natuloy ang pagsasalita nang bigla akong manginig ng maramdaman ang mainit niyang labi sa leeg ko. I suddenly stop moving when I felt his hot lips invading the sensitive part of my neck.

I started to lost my breath because of his damn kiss. He give me tiny kisses on my neck and slightly suck and lick it that sent thousand of unfamiliar feelings. Hindi ko na mahanap pa ang tinig ko na biglang nawala sa paghalik niya. I can even hear his kisses that making me more lost myself.

His lips traveled up from my jaw and I don't know what happened to me and I lost my strength to stop him. Napakapit na lang ako sa laylayan ng suot niyang polo ng mariin. His now kissing my earlobe and I closed my eyes tightly because of the feeling.

"K-Kaspiel." napapikit ako dahil ibang boses ang lumabas sa akin sa kauna unahang beses na tinawag ko ang pangalan niya. Sinubukan ko siyang itulak palayo sa akin pero ngumisi lang siya at mas lalo akong idiniin sa kanya para mas lalong mahalikan.

Damn this Kaspiel!

"L-Let me go!" mariin kong sabi pero parang may halong ibang tinig na ngayon ko lang narinig mula sa sarili.

"But the tone sounds like the other way around." he chuckled and continue kissing my jaw up to my cheeks. I gasped in surprise when I felt his hot lips on the side of my lips now. Itutulak ko na sana siya para hindi na maituloy iyon. Pero bigla niyang kinuha ang kamay ko na nasa dibdib niya at pinirmi sa gilid ng ulo ko.

"Don't fight it now Thiarah." his husky voice sent lingers on me and I totally lost myself when I felt his soft lips crushing on mine. He bit my lower lip that causing me to let out a groan na naging daan pa sa kanya para mas palalimin ang halik.

He was kissing me deep and fast when he parted my lips and enter his tongue on my mouth. Napapikit ako ng mariin dahil roon. Nanghihina na ng tuluyan ang mga kamay ko na hindi na nagawa pang manlaban. I felt like flying when Kaspiel started to make his magic using his tongue invading my mouth.

I am completely chasing my breath on his kisses. Hindi na ako makahinga dahil sa lalim ng halik niya at gusto ko ng kumawala para sa hangin pero hindi niya ako hinayaan at mas lalo pa akong idinidiin. I felt like drowning because of lack of air. I bit his lower lip not to kiss back but to stop him kissing me. He groaned and let out some curses.

"Fuck you just make me have a boner sexy." he scoffed at mabilis ko siyang tinulak nang malayo ang labi niya sa akin na nagawa ko naman. Habol ko ang hininga at sapo ang dibdib dahil sa lakas ng pintig noon.

"Why did you kiss me!" I spat angrily even I can't see his face right now.

"You teased me sexy. Don't you dare wear that kind of thing again."

"Are you crazy that's my uniform! You idiot!" angil ko uli at narinig ko ang marahan niyang paghalakhak.

"Your still sexy even when your angry. Damn I'm so tempted to you right now."

"Shut up you maniac stranger! Hindi ko alam saan mo nahanap yang kapal ng mukha mo para lapitan ako ng ganito. I'm not one of your slut and will never be!" ani ko at malakas na tinulak siya para mas magkaroon pa ako ng espasyo para makaalis sa harap niya. Damn I can stand more minutes on front of this man.

"Did I tell you that I will make you like that? Your far from that sexy. Your lips are too precious to be something low. No one can't make me tempted and damn hook just like what you've done. Who will believe that you got me on just a fucking stare. You only sexy." aniya at hahakbang na sana papalapit nang mabilis akong naglakad para sana lagpasan siya pero mabilis niyang nakuha ang mga braso ko.

"You can't fool me Kaspiel. Kilalang kilala ko na ang mga lalaki na tulad mo. You will never caught me on your flowery words. I will never hipnotise under your spell." mariin kong sabi at marahas na tinanggal ang braso niya sa akin at mabilis na nilagpasan siya para makaalis sa lugar.

Nang makalabas na sa Gibblet Bar ay agad kong nasapo ang dibdib ko sa malakas na pintig noon. It was beating like wildfire at ang makalanghap ng malamig na simoy ng hangin ang tanging nagpapakalma sa akin.

Habol ko pa rin ang paghinga ko dahil hindi ko makalimutan ang pakiramdam ng halik niyam. His kiss has some magic that already mark on my system na hinding hindi ko maalis. Hanggang sa makasakay ako ng Taxi at nakatulala sa iba't ibang liwanag sa labas ay hindi ko makalimutan ang mainit niyang halik sa akin.

My plan tonight is to work not to accept kisses from a total stranger.Yes, I'm know his whole name but not completely know him to the point that I can just give my kisses that easy but he did. Hindi ko rin maintindihan ang sarili kung bakit ganong kahina pagdating sa kanya.

I know his one of those asshole city boys na kapag nakakita ng bagong mga babae na pasok sa lasa nila ay susunggaban, at kapag nakuha na ang gusto ay mawawala ng parang bula and the next time your world will cross he would act like something didn't happened between you.

But he's wrong 'cause I'm not one of those stupid girls he already fooled. What his thinking about me? Na dahil hinalikan ay ganoon kadaling maloko? Yes, he kiss me but not to the point I will give myself to him tonight. Hindi ako ganoon katanga para hayaan pa siya sa ganoong bagay. If he thinks I just an easy and innocent girl traveled on the city I'm not.

I born on province but my mind and brain is not. My intelligence is more modern and hightech than this city. Try to play with me Verchez, and I will make you see how master wins and taste your own defeat.

Tulog na si Ate Lucy nang dumating ako. Pasado ala una na rin iyon ng madaling araw. Dalawang oras na mas maaga sa dapat kong uwi. Nagbabad lang ako sandali sa tubig at nilinis ang sarili bago ako yakapin ng antok. Nagising ako na maliwanag na sa labas at nakarinig ako ng ilang ingay sa baba.

Napatingin ako sa wall clock at nakita na alas nuwebe na. Agad akong nag-ayos ng sarili bago bumaba. Naabutan ko si Ate Lucy na abala sa pagsulat sa isang notebook at binibilang ang mga maraming damit sa harap niya na kahon kahon. May kasama siyang ilang mga binatang lalaki roon na sa tingin ko ay mga boy para ilagay iyon sa truck na nasa labas.

"Good Morning Ate Lucy." dahil sa pagbati ko ay napalingon sila lalo na ang ilang binatilyo roon na natuon sa akin ang tingin. Ngumiti naman si Ate Lucy at nilapitan ako para patakan ng halik sa pisngi.

"Good Morning Thiarah. May agahan ng hinanda si Aling Teresa sa kusina at magtungo ka na roon para kumain. Huwag mo na akong hintayin at tapos na ako. Inaasikaso ko lang itong dedeliver sa kabilang bayan." aniya tinutokoy ang ilang damit na sa tingin ko ay galing sa patahian ni Ate at idedeliver na ngayon.

"May maitutulong ba ako Ate?" tanong ko dahil nakakahiya naman kung mananatili ako rito na walang ginagawa. Lalo na at libre pa ang tuluyan at pagkain.

"Hindi na Thiarah, kumain ka na roon at ako ng bahala rito. Kapag maraming gawain ay hahayaan kitang tumulong." aniya sa akin at hindi na muli akong nangulit pa at hinayaan na siya roon at nagtungo na sa kusina.

Nakalimutan ko na halos hindi pala ako nakakain kahapon at ang huli ay yung sa canteen ng Franvill na naantala pa nung lalaki na si Vin Marcelo. Bigla naman akong nakaramdam ng kaba dahil sa lalako na yon. Nagsumbong na kaya siya at nireklamo ako?

But I think reporting a girl that hit his sensitive part will break his pride and ego. Mukhang maangas siya at mayabang kaya sa tingin ko ay hindi niya iyon gagawin. I should prepared my self on the first day of school kung sakaling magkita muli kami. I can defend and fight for myself anyway.

Nagsimula na akong kumain ng agahan na mag-isa lamang sa hapag at nasa gilid ko ang ilang kasambahay ni Ate Lucy. Apat silang lahat. Si Aling Teresa na ang punong kasamabahay o mayordoma, si Ate Rich, Davina, Flour. Ang dalawang huling kasambahay ay hindi nalalayo sa edad ko kaya naman nakakausap ko minsan at napapalagayan ng loob.

"Matagal na bang nakatira rito si Ate Lucy?" tanong ko kay Flour pagkatapos kumain at tinulungan na siyang magligpit. Pinigilan niya ako pero nagpumilit ako kaya hinayaan na lang.

"Mga limang taon na rin Thiarah, bakit mo naitanong?" sabi niya at napaisip naman ako. Pitong taon kaming nagkahiwalay kung limang taon na siya rito kung ganoon sa loob lamang ng dalawang taon ay naging matagumpay na siya para magkaroon ng ganitong kalakong bahay.

May tiwala naman ako sa kakayahan ni Ate Lucy pero bakit parang ang bilis naman masyado ng pagunlad niya.

"Kung ganoon naging matagumpay na siya sa loob lamang ng dalawang taon?"

"Naku hindi ko na po alam ang storya sa buhay niya noon. Tatlong taon pa lang ako rito Thiarah at narinig ko lang minsan ng mag-usap sila ni Manang Teresa. Sa tingin ko siya ang dapat mong tanungin tungkol riyan." aniya at napatango tango na lang ako at nagpasalamat sa kanya.

Hindi naman sa nagdududa ako pero kuryoso lang. Sobrang sipag at tiyaga siguro ang ginawa ni Ate Lucy para maging ganoong kabilis ang pag-asenso. Itatanong ko na lang kay Manang Teresa kapag may pagkakataon.

Kinagabihan ay naghanda na ako para pumasok sa pangalawang araw ng trabaho. Pagkaalis ay wala si Ate Lucy sa bahay dahil abala sa idedeliver na mga damit sa kabilang bayan. Hindi ko alam na kasama pala siya sa pagdeliver kaya sinabi ko na lang kay Manang Teresa na sabihin na nasa trabaho ako kapag dumating si Ate Lucy.

Kinse minutos bago mag-alas otso ng makarating ako sa bar. Nandoon na si Shield sa bar na agad akong nginitian ng makita ako.

"Maaga kang umuwi kagabi ah? Di mo tinapos ang shift? Sinabi sa akin ni Francine na nagkaroon ka raw ng emergency." salubong niya sa akin at hindi naman galit o nangaakusa ang tono niya. Marahan lang iyon na parang nagsisimula ng usapan.

"Nagalit ba si Sir Pineda?" tanong ko pero mabilis siyang umiling.

"Hindi naman. Naiintindihan niya naman. Saka mabait yun sa magagandang katulad mo." aniya at ngumisi sa akin at tumaas naman ang kilay ko.

"Don't worry ganoon pa rin ang suweldo mo kahit na kulang ka sa oras." aniya at medyo kumunot naman ang noo ko.

"Bakit mo alam?"

"Minsan na rin akong di natapos sa shift, pero ganun pa rin ang binibigay niya."  sagot niya at napatango naman ako.

"Buti di ka pa tinatanggal sa trabaho." sinubukan kong magbiro at tumawa naman siya ng mahina.

"Nah, I'm the most loyal employee here." aniya at napailing ako.

"Hindi halata." sagot ko at napailing na lang siya at nilagpasan ko na para makapagpalit ng damit. Hindi ko pa rin talagang maiwasang mailang sa ikli ng palda rito. Pagkabas ko ay  kumunot ang noo ko ng makita na medyo marami na ang tao kaysa sa kahapon na alas otso at kukunti pa lang at kahapon ay anniversary pa.

"May celebration ba ulit ngayon at ang rami ng tao?" tanong ko kay Shield na naghahalo ngayon ng drink para sa isang costumer na babae sa bar counter.

"Nope, walang celebration. Its your fault actually." aniya at agad naman akong napabaling sa kanya sa pagtataka.

"My fault anong ginawa ko?"

"Its your damn long and tempting legs fault Thiarah. Nalunod mo yata lahat ng lalaki kagabi at naghakot pa para pumunta dito at makita yang binti mo." ani ni Shield at humalakhak at napangiwi naman ako.

"What's with my legs then? Hindi naman sila yayaman kung titigan 'to magdamag."

"Pero mabubusog sila sa ganda ng tanawin dito. Damn in the long time working here I can really say that I'm too lucky to have my co-pretty workers." he said and flash his boyish grin and I just raised my brow.

Lalabas na sana ako para magsimula sa trabaho ng mapahinto ng may babae na pumasok sa bar counter. Hindi ko maiwasang mapansin dahil sa tangkad at ganda nang hugis ng katawan kahit simpleng black shirt at jeans ang suot. Matangkad ako pero mas matangkad siya sa akin.

"Woah Raven! Am I hallucinating or its damn really you? Long time no see huh but you look more gorgeous now. Anong nangyari?" si Shield baling doon sa babae na kakarating na walang emosyon ang mukha at may malalim na iniisip. Teka nagtratrabaho rin ba ito rito?

"Shut up Shield." mahina niyang ani pero madiin at nilagpasan kaming dalawa at nagtungo sa employee's room. Sinundan ko naman siya ng tingin.

"That's Raven our co-worker. Isang bartender at minsan nagseserve din." sagot ni Shield sa mukha kong nagtatanong. Medyo hindi pa ako naniwala sa sinabi niya dahil sa mukha ng babae na parang modelo at ang awra ay pangmayama.

"She doesn't look like a worker here. She's too beautiful to be one. Makakapasa pa siya bilang modelo at artista." komento ko at napatango tango naman si Shield.

The girl name Raven has a fair and flawless skin na parang mamahalin at imported na sabon ang ginagamit para maging ganoon. Yun din ang dahilan kaya agad ko siyang napansin kanina dahil sa kutis niyang nagliliwanag kahit madilim ang paligid rito. Her hair was red that make him more sexy and gorgeous. Sa tingin ko yun din ang dahilan kung bakit siya nakakahakot ng atensyon ng bawat tao.

His brow was perfect without any makeup put on there. Her eyes is like blue winter because of coldness. Her nose was pointed and her lips was as red as rose naturally. Na makakuha ang atensyon ng bawat tao na titig sa mukha niya. She looks like a top artist or even a beauty queen dahil na rin sa tangkad niya.

Nakakapagtaka na makita ang tulad niya na narito sa lugar na 'to at nagtratrabaho.

"Ganyan din ang sinabi ko noong unang makita. Naku siguradong maraming costumer na dadagsa ngayon dahil sa inyong dalawa." si Shield at nagkibit balikat na lang ako.

I started to do my jobs at hindi ko alam kung bakit lagi kong sinusiri ang mga grupo ng tao bago lapita. Katulad na lang kanina. Tinitignan ko isa isa ang mukha bago tanungin kong anong order. Minsan tuloy ay nauunahan na ako nila Francine na lumapit at sa huli ay nakatayo lang ako.

Nahihibang na yata ako. Iniisip ko ba na makikita ko ulit siya rito at kailangan kong mag-ingat para hindi na niya muli ako hawakan at ikulong sa harap niya. Nasaan na ang tapang na sinabi na kaya kong ipaglaban ang sarili?

I am serving an orders to the group of girls when I heard their topic.

"Is this the man who had an affair with the average girl Lucianna?" nakuha nila ang atensyon ko sa pamilyar na pangalan na nabanggit at may tinignan silang lalaki roon na nasa kabilang sofa na nasa sariling grupo din. Hindi ko maiwasang sundan ang tingin nila at nakita ko ang isang lalaki na nasa mid 30's na prenteng nakaupo habang may hawak na baso ng alak sa kabilang kamay.

He was wearing a formal attire na mukhang galing lang sa trabaho at dumiretso rito. His handsome and still looks dazzling. Kaya siguro nakakahakot ng ilang tingin mula sa kababaihan rito.

"Yes, and I heard he already married now. Kawawang Lucianna ginamit lang para maging matagumpay siya. Grabe kung hindi sana nagpadala sa mukha ng lalaki baka pagmamay-ari na rin niya ang buong lupain ng mga Salvidar at hindi lang simpleng patahian at tindahan ng mga damit." biglang kumalabog ang puso ko ng marinig ang huling sinabi.

Ayoko sanang isipin na si Ate Lucy ang pinaguusapan nila pero ang marinig ang huling sinabi ay nakompirma ko lang na siya iyon. Lalaki? Affair?

Wala akong narinig na kuwento na kahit na ano tungkol kay Ate Lucy at ngayon lang at ano itong naririnig ko ngayon.

"Yeah, she's near on being a socialite woman with class but she just make herself down on mud when he fall inlove with that man and make her self fooled. Anong napala? naging matandang dalaga at kaunti na lang ang pera. Mabuti na lang at tinira sa kanya ng mga Salvidar ang maliit niyang negosyo sa damit." sabi ng isang babae roon sa grupo at kumunot ang noo sa akin ng makitang nakatingin ako sa kanya.

Umayos ako ng upo at tinapos na ang paglalagay ng alak sa lamesa nila.

"That's all your order Ma'am. Enjoy the night." magalang kong sabi at hindi magawang ihakbang ang mga paa dahil sa mga impormasyon na nakuha mula sa kanila.

"Hindi ko inaasahan na magagawa yun ni Frederic. He actually fight for the girl first right? and I somehow witness how he care for Lucianna that makes everyone believe that he loves her. But still in the end it was just all an act and we are all blinded lalo na si Lucianna. Kawawang babae hindi ko nga alam kung bakit nanatili pa rito sa kabila ng pangyayari." ani ng babae at uminom ng alak na nasa harap niya and I wish I have some liquor on my hand now so I can drink it too and ease the too much surprise I'm having right now.

What really happened way back Ate Lucianna?