Kabanata 9

19.1K 661 74
                                    

Kabanata 9: Fine

"Who's your partner?" I came back to my senses when Stella speak beside me. She look grumpy with her wrinkled forehead and brows furrowed. I bit my lips stopping my laugh on her expression. Malalim ang iniisip ko dahil sa gabing paguusap namin nila Manang Teresa at Vivian pero ang makita ang ganitong ekspresyon ni Stella ay nakakawala ng bigat na nasa dibdib ko.

I was really not use seeing her look grumpy. Sanay ako na blanko lang ang kanyang ekspresyon o kaya seryoso.

"I got Martin as my partner." I said simply at kumunot ang noo ko ng lumingon siya ng mabilis kung nasaan si Martin nakaupo. Napatingin din tuloy ako roon at kita ko ang gulat na si Martin na nakatingin na rin pala sa amin. His hand shake when he fix his eyeglasses. He tried to smile on us but his lips just quiver.

Napahinga ako ng malalim ng makita kung gaano siya kabado sa tuwing titingin ako. Hindi ko sigurado kung sa akin lang ba siya ganoon kapag ka nagkakaroon kami ng maliit na kumunikasyon. Wala rin namang kumakausap sa kanya.

Martin is the number one genius on our class. In his style, he really looks like a nerd but I'm not insulting him. He is a nerd in a good way. Matalino talaga dahil halos lahat ng exams namin ay perfect niya. But I just can't understand why he shake and tremble too much when I look, smile and talk with him. May ideya sa isip ko, pero ipinagsasawalang bahala ko na lang dahil mukhang mas mahalaga pa ang libro sa kanya kaysa sa babae.

"Tss, swerte ka pa rin sa partner mo." singhal niya at kumunot naman ang noo ko kung bakit ganoon ang naging reaksiyon niya

"Bakit sino ba ang kapartner mo?" tanong ko sa kanya at mabilis soyang umirap sa akin na lubos kong ikinagulat. Anong ginawa ko.

We're having a project, a narrative report. We need to go on one hospital and find what disease are prone today. At ilang tao ang apektado sa sakit na iyon. Kailangan din naming ilista ang mga ilang sakit na uso ngayon at ilang pasyente ang tinatamaan. We even need to found out the number of deaths on the disease. Hindi naman medyo mabigat dahil narrative report pero kailangan magtiyaga dahil magtatanong kami sa mga heads ng hospital. The prof told us we can start when he already gave us a permission letter at bukas pa namin iyon makukuha.

This is my second month as a medicine student at ito ang isa sa mga pinakamalaking proyekto na ibinigay sa amin. Alam kong marami pang malalaking gawain na kailangan pagtuonan ng oras, panahon at pera. I already know medicine is not easy, anyway.

"I'm having that fucking Denver as my partner!" her teeth greeted in so much rage. Hindi ako sanay na makitang ganito umuusok sa inis ang tenga ni Stella at mas lalong hindi ako sanay na marinig ang mga masasamang salita sa kanya. She knows as a silent, feminine, prim and proper person that actually visualize a modern maria clara. She is very tamed woman that hearing her cussing is impossible.

Laglag nga ang panga ko ng marinig siyang unang magmura. Ngayon medyo hindi pa ako nasasanay. She was looking sharply on the other side where Denver is. Sa talim ng tingin niya nakakatakot na kapag humarang ako masugatan ako ng literal. Napatingin na rin ako sa upuan ni Denver na ngayon ay nakangisi sa katabi ko.

He wiggled his brows and Stella scoffed. Mas lalo ring nag alab ang mga mata niyam I swallowed hard because of nervous. Seeing Stella, she looks like she can really kill someone now at kinakabahan ako kay Denver para roon. Hindi siya nakuntento at lumapit na siya sa amin at mas lalong dumagundong ang kaba ko.

Stella is a modern killer Maria Clara. I sigh heavily when Denver stood in front of us.

"Hey two beautiful." bati niya sa aming dalawa at rinig na rinig ko ang marahas na pagsinghap ni Stella na parang inis na inis na.

Sweet Vengeance of Misery (Misery Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon