Zawgyi version
"Hello..Singto ခင္မ်ားဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ?"
"အိမ္ျပန္ေနတာပါ ေရာက္ခါနီးေနပါၿပီ"
"ဘာလို႔ုၾကာေနတာလဲ Ai'Gunေျပာတဲ့ ခင္မ်ားျပန္သြားၿပီဆိုတဲ့အခ်ိန္နဲ့အခုဆို၂နာရီေတာင္ၾကာေနၿပီေလ"
"Krist...ေက်ာင္းမွာစံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္းဘာသာရပ္ပါအပိုသင္ရတာလား"
"မရဲြ႔ပါနဲ႔ခင္မ်ားကလဲ Bangkokမွာမိုးရြာေနတယ္ၾကားတယ္ အခုခင္မ်ားမိုးမိေနၿပီမလား ခင္မ်ားကထီးယူဖို႔လဲ ေမ့မွာေလ"
"အင္း...ဟုတ္တယ္ ငါတကယ္မိုးမိေနၿပီ"
"အဲ့တာေၾကာင့္ေမးေနရတာေပါ့ Finalဆိုေတာ့ ခင္မ်ားမွာစာေတြေရာprojectေတြေရာနဲ႔ အခ်ိန္ေလာက္ငွေနမွာမဟုတ္ဘူးေလ အဲ့တာေၾကာင့္ေနမေကာင္းမျဖစ္ေစခ်င္တာ။ျဖစ္ရင္လဲေပေနမွာပဲ ခင္မ်ားက"
"အေဝးကစိတ္ပူတာကိုလဲ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္။အနီးကပ္ျပဳစုဂ႐ုစိုက္ႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးေလးကိုေရာ မယူခ်င္ဘူးလား"
"ေတာ္ပါေတာ့...အိမ္ကိုျမန္ျမန္ေရာက္ေအာင္ျပန္ ခုခ်ိန္မွာခင္မ်ားက မိုးမိေနတဲ့ႂကြက္စုတ္ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ။ဒါပဲ ဒါပဲ ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းခ်မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ခင္မ်"
တကယ္ကိုအရာရာသိလြန္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုသိပ္ဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ေကာင္ေလးပါ။တစ္ခါတစ္ေလမွာ သူ႔ဂ႐ုစိုက္မႈေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြကဟာ ေဝးေနၾကတယ္ရယ္လို႔ေတာင္ မထင္မွတ္ခဲ့ရပါဘူး။ဒီလိုေကာင္ေလးနဲ႔နီးခြင့္ရဖို႔ ကြၽန္ေတာ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတဲ့အရာေတြအတြက္က တကယ္ကိုတန္ပါတယ္။
............................................................................
အခန္းတံခါးကိုေသာ့ဖြင့္ဖို႔လွမ္းလိုက္မိေတာ့ ႀကိဳးကြင္းတစ္ခုနဲ႔တြဲခ်ိတ္ထားတဲ့လက္စြပ္တစ္ကြင္းကိုေတြ႔တယ္။ကြၽန္ေတာ္မ်ား ေမ့က်န္ၿပီးက်ေပ်ာက္ေနခဲ့၍လားဆိုၿပီး ကိုယ့္လက္ကိုအသည္းအသန္ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ လက္ကလက္စြပ္ေလးက ဝင္းလ်က္သား။ဟုတ္တယ္! လက္စြပ္ကိုလက္ခံရ႐ွိၿပီးထဲက Kristေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္လက္မွာမခြၽတ္တမ္းဝတ္ထားခဲ့တာ က်ေပ်ာက္တာေရာ ခြၽတ္မိထားတာမ်ဳိးေရာ တစ္ခါဆိုတစ္ခါမွမ႐ွိခဲ့။ဒါဆို........
YOU ARE READING
Differences(Completed)
Fanfictionျခားနားခ်က္ေတြကိုလိုက္မ႐ွာပါနဲ႔။ၾကည့္လိုက္ရံုနဲ႔တင္ျမင္သာပါတယ္။ဒီလူအတြက္မင္းက Essential Oneေလ။
