A/N :
ගොඩක් වෙලාවට සෙනසුරාදා ඉරිදා අප්ඩේට් කරන්නෙ මේ කතාව... පුලුවන් වුනොත් එ් අතරත් දාන්නම්.😊
______________________________________
කෝච් රියදුරත් එක්ක බැහැලා ගිහින් පැය කාලක් විතර වෙනවා. තාමත් අාපහු අාවෙ නෑ....
වැස්සයි කුනාටුවයි අඩුවෙලා තිබුනත් ඝන තිර රෙද්දක් දාලා වගේ වාහනෙන් එලියෙ කිසි දෙයක් පේන්නෙ නැති තරමටම මීදුම පරිසරය වෙලාගෙන තිබුනා...
අනිත් අයට කොහොම වුනත් මගෙ හිතට නම් මහ මූසල ගුප්ත හැඟීමක් දැනුනෙ... මට දැනුනෙ අපි දිහාට තවමත් අර අදෘශ්‍යමාන දෑස් යොමු වෙලා තියෙනවා වගේ...මට ඕනේ වුනේ ඉක්මනින් මෙතනින් පිටවෙලා යන්න. එ්ත් ඉතින් මෙතනින් යන්න නම් එලියට ගිය දෙන්නා එන්න එපැයි....
ලොකු ජැකට් එකක් දාලා හිටියත් මට දැනුනෙ අැඟ හිරිවැටිලා යන තරම් සීතලක්... මාව සීතලේ ගැහෙනවා දැකලද කොහෙද තේ මං ලඟට කිට්ටු වුනා.
එයා මගෙ අතින් අල්ල ගත්තෙ මාව අස්වසන්නද නැත්නම් එයාගෙ හිතෙත් කැලඹිමක් අැතිවෙලා තිබුන නිසාද කියන්න නම් මං දන්නෙ නෑ... එ්ත් එ් වෙලාවෙ හැටියට නම් එ් අත මගෙ හිතට ලොකු ශක්තියක් වුනා.
මේ අතරෙ නම්ජුන් කටහඬ අවදි කලෙ ටිකක් නොසන්සුන් බවකින්.
" දැන් පැය කාලකටත් වැඩියි නේද එයාලා ගිහින්. මෙච්චර වෙලා යන්නෙ නෑනෙ එයාලට පාරෙ කවුද ඉන්නෙ කියලා බලලා එන්න...මීදුමත් වැඩියි හොඳටම... කරදරයක්වත් වුනාද දන්නෙ නෑනෙ එයාලට. මං බලලා එන්නම් ගිහින්..."
එයා සීට් එකෙන් නැගිටින ගමන් කිව්වා.
ජිනුත් එ් එක්කම නැගිට්ටෙ නම්ජුන් එක්ක යන්නද කොහෙද...
" කවුරු හරි ලඟ තියෙනවද ටෝර්ච් එකක්..."
ජින් නම්ජුන් එක්ක එලියට යන්න සූදානම් වුනත් එයත් හිටියෙ මොකක් හරි දේකට බය වෙලා බව මට හොඳටම දැනුනා.
මං ලඟ තිබුන ලොකු ටෝර්ච් එක මං ජින්ට දුන්නෙ ෆෝන් එකක ටෝර්ච් එකක් එ් මීදුම පලවා හරින්න මදි බව හිතමින්...
YOU ARE READING
DEATH
HorrorA NiGHt WiTh DeAth . . . seven boys and their coach went on a journey and they got lost... at that night, they had faced the most scariest things in the world.... it's only one night.... JUST ONE NIGHT they had to fight with death... another bangt...
