Στα χρόνια του Μεσαίωνα

κεφάλαιο 6ο

Ένα τράνταγμα με έκανε να ξυπνήσω τρομαγμένη.

"Τι συμβαίνει;" ρώτησα

"Φτάσαμε στο Άσλιρντ Λίριο" μου είπε ο Γκάμπριελ.

Τον παρατήρησα και πρόσεξα ότι είχε μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια.

"Δεν κοιμήθηκες καθόλου, ε;" τον ρώτησα.

"Όχι, δεν μπορούσα" απάντησε σφιγμένος.

Τον καταλάβαινα. Ήταν δύσκολο τέτοιες ώρες να κοιμηθεί κανείς, αλλά από ότι φαίνεται στην δική μου περίπτωση η κούραση νίκησε τον φόβο και την ταραχή που αισθανόμουν και μπόρεσα να κοιμηθώ έστω και για λίγο.

"Τι θα γίνει τώρα;" είπε η Έμμα δίπλα μου και μου έπιασε το μπράτσο.

"Δεν ξέρω Έμμα μου, αλλά ας μην αφήνουμε τον πανικό να μας κυριεύει" είπα και πρόσεξα ότι κατά κάποιον τρόπο ήμουν ήρεμη.

Πού την είχα βρει όλη αυτήν την ψυχραιμία; Εγώ που με το παραμικρό αγχωνόμουν! Πώς μπορούσα και ήμουν ήρεμη τέτοιες στιγμές, μετά από όσα είχαν συμβεί; Μέσα μου είχα μια... αχνή ελπίδα; Ναι, είχα ελπίδα πως θα προέκυπτε κάτι καλό.

Μάλλον είχα αρχίσει να τρελαίνομαι, δεν εξηγείται αλλιώς. Ποιος νοήμων άνθρωπος θα μπορούσε να είναι αισιόδοξος μετά από όσα είχαμε περάσει;

Αλλά τότε μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια που μου είχε πει ο πατέρας Ρίτσαρντ.

"Η αισιοδοξία κορίτσι μου προκύπτει από την πίστη η οποία αν έχει ριζώσει στην καρδιά του ανθρώπου δίνει φως ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές μας. Ότι και να συμβεί όσο άσχημο ναι να είναι ας μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Πάντα υπάρχει Κάποιος που μας αγαπά και που μεριμνά για την προστασία μας"

Άρα αυτό ήταν! Ακόμα και τώρα μετά από αυτή την φρίκη που είχαμε ζήσει εγώ συνέχιζα να ελπίζω για το καλύτερο διότι δεν είχα χάσει την πίστη μου. Τελικά μας είχε διδάξει σπουδαία πράγματα ο πατέρας Ρίτσαρντ και τώρα όμως ήταν νεκρός. Αλλά ήμουν σίγουρη ότι η ψυχή του είχε αναπαυτεί.

"Λίριο, τι σκέφτεσαι;" άκουσα τον Γκάμπριελ να με ρωτάει βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

"Θυμάμαι όσα μας είχε πει ο πατέρας Ρίτσαρντ και ελπίζω για το καλύτερο δυνατό, Γκάμπριελ" του απάντησα ειλικρινά.

Εκείνος με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο θλίψη και είδα ότι η Έμμα γέλασε ειρωνικά, αλλά δεν νομίζω ότι ήθελε να με προσβάλλει.