Στα χρόνια του Μεσαίωνα

κεφάλαιο 25ο

Είχε πέσει η νύχτα και είχαν χαθεί στο δάσος. Πώς στην ευχή είχε συμβεί αυτό; 

Ο ιεροεξεταστής Λίαμ προχωρούσε μπροστά με το άλογο του και κοίταζε γύρω του προσεχτικά.

"Πώς θα βγούμε από εδώ;" ούρλιαξε.

Τότε όμως τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα, μια αγέλη λύκων έκαναν την εμφάνιση τους και επιτέθηκαν στην ομάδα ανδρών. 

Ο Λίαμ χτύπησε τα γκέμια του αλόγου του και έφυγε μακριά, χωρίς να δείξει ενδιαφέρον για τους υπόλοιπους. 

Όμως στον δρόμο του εμφανίστηκε ένας λύκος και επιτέθηκε στο άλογο ρίχνοντας τον κάτω. 

Ασχολήθηκε με το άλογο, οπότε εκείνος βρήκε την ευκαιρία να διαφύγει κουτσαίνοντας γιατί είχε χτυπήσει το πόδι του όταν έπεσε. 

Έφτασε σε μια μικρή εκκλησία. Άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα. 

Δεν έκανε τον σταυρό του, ούτε προσευχήθηκε. Άλλωστε δεν πίστευε. Η θρησκεία για αυτόν ήταν ένα μέσο εξουσίας. 

Το μόνο που έκανε ήταν να ξαπλώσει, ήταν τόσο κουρασμένος. 

Σε λίγη ώρα κοιμήθηκε μην έχοντας καμία ενοχή για τον θάνατο τόσων αθώων ανθρώπων που είχε προκαλέσει πριν μερικές ώρες.