"Jenne Kim ခုခ်က္ခ်င္းဒီနားလာခဲ့စမ္း"
"ရွင္ ဟုတ္ ေမေမ"
ကြၽန္မရင္ထဲ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။
ဘုရား သိၾကားမလို႔ ေက်ာင္းလစ္တာေမေမ မသိ...
"နင္ ဟိုတေန႔က ေက်ာင္းမတက္ဘဲ ဘယ္ေတြသြားေနတာတုန္း"
ကြၽန္မဆုေတာင္းက မျပည့္လိုက္။
"ေမေမ ဟို"
"နင္ ငါ့ကိုဘာေတြလိမ္ဖို႔ႀကိဳးစားမလို႔လဲ ဟမ္ ေျပာစမ္း"
"ေမေမ သမီး"
ကြၽန္မ ပါးစပ္က စြံ႕အ ေနသည္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို
ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပရမလဲ မသိ။
"ေျပာေလ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီး ခုမွ ဘာလို႔ပါးစပ္က ပိတ္ေနရတာတုန္း"
ကြၽန္မ ေမေမကိုေၾကာက္လာသည္။ ကြၽန္မကို ဒီေလာက္ထိေလသံမာမာနွင့္ တစ္ခါမွ မဆူဖူးေသာေမေမ။
ကြၽန္မကလည္း တစ္ခါမွေက်ာင္းလစ္ဖူးတာမွမဟုတ္ေတာ့ ေမေမ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္ေနသည္ထင္သည္။
"ေျပာလို႔ ငါေျပာေန"
ဟင့္အင္း..ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မေျပာဘူးေမေမ။
ေမေမသာသိရင္ လီဆာနဲ႔ ေသခ်ာေပါက္မေပါင္းခိုင္းမွာမို႔ သမီးမေျပာဘူးေမေမ။
"Jennie kim"
ေမေမရဲ႕ ေခၚသံအဆံုးမွာ ကြၽန္မေျခသလံုးေပၚသို႔ တုတ္ေခ်ာင္းရာ ထင္သြားခဲ့သည္။
တစ္ခ်က္
နွစ္ခ်က္
သံုးခ်က္
ထိုစဥ္သူ႔အၿပံဳးက အေတြးထဲ တိုးဝင္လာေတာ့ အသားနာေနသည့္ၾကားက ၿပံဳးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာသည္။
ေလးခ်က္
ငါးခ်က္
▪️▪️▪️▪️▪️▪️
ေျခသလံုးေပၚက အလ်ွိုးရာေတြက အထင္းသား။
ဒီေန႔ေက်ာင္းစကတ္ဝတ္ရင္ သူမ်ားေတြျမင္ေနမွာစိုးလို႔ ေပါင္လယ္ထိရွည္ေသာ ေျခအိတ္ကို ဝတ္ၿပီး ေက်ာင္းလာရသည္။
ဒီေန႔ေတာ့ အခ်စ္ဆံုးကေက်ာင္းကို ေစာေစာေရာက္ေနသည္။ ထူးထူးျခားျခားပါလား။
"Jennie"
"အင္း"
"ငါ့ကို ဒီစာရွင္းျပပါလား"
