Blue Academy: The Dominant Prince

Dominant 9

Dumaan mo na ako sa cafeteria para bumili ng burger. Kaya ito ang kinakain ko ngayon habang tinatahak ko ang daan patungong library.

Nang binuksan ko ang pintuan ng library ay ipinalibot ko ang tingin ko. Then suddenly, I felt a force pulling me towards into unknown's direction.

Nang makarating ako ay saka pa nawala ang malakas na pwersa. Nakita ko na ang bulto ni Aziel. Nagsalubong ang mga mata namin at bumaba ang mata niya sa kinakain kung burger saka napailing.

“Come here.” he ordered. Kaya agad na umupo ako sa pangharapang upuan niya

Hininto ko ang pagkain. Baka kasi madistract siya. “Start.” utos ko.

Dumilim ang mukha niya ng marinig ang inutos ko. Kaya tinitigan ko siya ng masama. Anong akala niya, siya ang karapatang utos-utosan ako?

“Since the museum had a log book, pwede natin iyong kunin para ma trace ang mga nilalang na lumalabas pasok doon.” panimula niya.

Tumango ako at kumagat ng pagkain saka ngumuya. “Yeah. Ikaw nalang ang gumawa niyan.” usal ko.

“What?!”

“Ikaw nalang gumawa. You're the Prince kaya imposibleng hindi nila ibibigay sayo ang logbook ng museum atsaka hindi naman siguro tayo mahihirapan na mahanap ang taong iyon dahil ipinasirado naman ni Hm ang museum since he found out. ” mahabang paliwanag ko.

“Okay, I'll do it. If we cannot find any suspicious in each person at the log book what are gonna do then? ” he asked.

Natigilan ako. “We're gonna check the cctv footage at the museum. Because as far as I remember here in Blue. Only the museum had cctv which is crazy as fuck!” hindi ko na mapigilang mapamura at ngumisi.

“Stop cursing witch.”

Inirapan ko nalang siya “What do you think?” I asked him. He nodded and so he discussed our Plan A and Plan B.

Doon ko lang napagtanto na naglikha pala siya ng barrier sa pag-uusap namin para walang makarinig. Damn, I'm so careless sometimes. Buti nalang at mautak ang lalaking iyon.

Lumabas na ako sa library, then shockingly ay nabangga ko pa si Malandi Pa Moore.

Nahulog ang mga make up na dala-dala niya. She exclaimed. “Omygosh, my mamahaling make ups!”

Inirapan ko siya at akmang tutulungan siya sa pagkuha ng tapikin nito ang kamay ko at sinamaan ng tingin.

Agad na umayos ako at pinabayaan siyang pulutin iyon. Ayaw niya ang tulong ko eh, kaya sige.

Nang matapos ay matatalim na tingin parin ang iginawad niya sakin.

“You! You always ruined my day and my make ups!” dinuro pa ako nito at sobrang tinis ng boses.

Walang gana ko siyang tiningnan. “Me too. Masilayan ko lang ang sira mong mukha ay mas lalong nasisira ang araw ko.” bagot kong sagot.

“You'll pay for my makeups bitch!” panlalaban na naman nito.

I sighed. “It's not my fault kung nabangga kita at nahulog ang dala-dala mong make-up. Tanga ka ba? Library ito at plano mong gawing beauty parlor?” naiinis na saad ko sakanya.

“What's the commotions all about?”

Agad na umamo ang mukha ni Malandi Pa Moore ng makita kong sino iyon. “Prince look! She ruined my make-ups. She didn't even care and won't apologize to me.”

Inirapan ko ang gaga. “Shut up, at apologize? Kailan man hindi ako hihingi ng tawad sayo. Kasalanan ko bang nabangga kita? Library nga ito hindi parlor kaya there is no reason for you to bring loads of your cheap makeup.”