Blue Academy: The Dominant Prince

Dominant 40

Aziel Cree Forrester

***

“ Ano bang nangyari sakanya anak? She's been unconscious for 3 days. ” I glanced at my mother.

She keep asking me the same question  for 3 days straight. “ I don't know either mom. She just lost her consciousness right after she knew the past. ”

Malakas niya akong binatukan kaya napadaing ako. I glared at her at sobrang sama na pala ng tingin niya sakin.

“ You're so reckless son! ”

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. “ What do you mean? ”

“ Hindi mo ba alam na pwede niyang ikamatay iyan! ”

Gulat na napatitig ako sakanya. “ What should I do know? ” dinagsa ng kaba ang dibdib ko. Fuck, I didn't know this will happen.

“ Convince her. ”

“ What? How? ”

Bigla na naman niya akong binatukan. “ Mom! ”

“ Where's your brain Aziel Cree? Obviously visit her in her dreams. Convince her to go with you. ”

Tumango nalang ako. “ Thanks mom. It helps me a lot. ” bakas ng sarkasmo ang boses ko.

She just smiled at me. Then my irritation fades away. I just sighed. I never win an argument with her. I love her so much.

“ You need to wake her up this day Baby Cree. I still need to find you father. Kung kailan tumanda doon pa gumalagala. Nakakainis. ”

Napangiti ako sa sinabi niya. “ Mom. Are you sure na tumatanda kayo ni Dad? ”

Her eyes narrowed. “ Oh please spare me. ”

Napangiwi nalang ako ng bigla siyang nawala sa harapan ko. I stared at Katherine.

Masyado niyang dinamdam ang pangyayari. Kaya ayokong makipagkita siya sa ina niya.

I hold her cold hands as I started to close my eyes. Sinusubukan kong makapasok sa panaginip niya and I succeeded.

Kita ko kung paano siya nagulat ng makita ako.

“ Please hon. Let go of it. ” I begged her.

She just shook her head as fell into deep thoughts. “ I felt like I'm just an unwanted child. ”

I let out a sighed. You'll gonna let go Kath. By hook or crook.

I opened my eyes as I stared at Katherine's lovely face. Hindi ka pwedeng makulong sa emosyon mo Kath. Hindi kita papayagan. Paano nalang ako pagnagkataon?

Gumalaw-galaw ang mga mata niya as she slowly opened her eyes. Her gray eyes immediately met mine.

Mabilis pa sa alas cuatrong kumuha ako ng tubig at ibinigay sakanya.

Mabilis na itong ininom. “ Why am I here? ” she asked lowly.

I stared at her. “ You just can't live in there forever. ”

Walang emosyon ang mukhang nagsalita siya. “ Sana pinabayaan mo nalang ako. ”

Biglang may kumirot sa puso ko dahil sa sinabi niya. I stood up kaya napatingin siya sakin.

“ Nag-iisip ka pa ba hon? Hindi mo ba nakikita na kaya kong ipahamak ang lahat-lahat mailigtas at maibigay ko lang ang gusto mo. Pero sana huwag ka ng humingi ng iba na kapalit noon ang buhay mo. Ikaw ang buhay ko. Sana alalahanin mong may boyfriend ka na nag-aalala sayo. ” I stormed out of the room in anger.

Dumeritso ako sa garden para ikalma ang sarili.

Katherine Denver

***

Was I too much? Maybe I was. Tama naman kasi si Aziel. He's willing to risk everything for me habang ako naman ay walang ginawa kungdi kung ano-anong problema nalang ang dala. Nakakahiya na sa kanya. Sakanila ng pamilya niya.

Agad na bumangon ako. Inayos ko ang sarili at nahulog na naman ako sa malalim na pag-iisip.

Biglang bumukas ang pintuan at pumasok doon ang isa sa utusan nina Aziel. May dala-dala siyang pagkain at agad itong ibinigay sa akin bago ito nagpaalam lumabas.

Tahimik akong kumain. Nang makapagtapos ay agad akong nagtungo sa banyo at nagtooth brush dahil may tooth brush naman akong naiwan dito.

Pagkalabas ko ng banyo ay agad kong namataan ang bulto ni Aziel sa veranda ng kwarto niya.

I sighed at agad akong umupo sa dulo ng kama niya.

Nang maramdaman niyang andoon ako ay agad siyang naglakad patungo sa direksiyon ko. Dinagsa ako ng kaba.

Umupo siya sa gilid ko. “ What's in your mind? ”

Hindi ako kumibo at hinarap siya. “ I'm sorry. Kung nagdudulot ako ng malaking problema at sakit sa ulo sayo. ”

Hindi siya nagreact sa sinabi ko.  “ Pakiramdam ko kasi wala ng patutunguhan ang buhay kong ito. Kaya labis akong humihingi ng tawad. Hindi na mauulit. ” dagdag ko atsaka ako nakaramdam ng panunubig ng mata.

“ What do you mean na hindi na mauulit?” his voice were cold.

Ngumiti ako ng mapait atsaka ko siya tinitigan sa mata. “ I'm breaking up with you. ”

Dumilim ang mukha niya sa narinig pero mukhang hindi naman siya nabigla. “ Do you think I'll let you? ”

Tumango ako “ Yes. I'm such a shame Aziel. Hindi ako karapat-dapat sayo. ”

Bigla siyang napatayo sa sinabi ako as I felt the room shaken. Bigla akong kinabahan. “ Fuck it! ”

“ Kung sa tingin mo hindi ka karapat-dapat sakin. Nagkakamali ka! Sa tingin mo may iba pang karapat-dapat sakin? Maria Katherine Denver! Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito. Kaya naman huwag ka namang magpadalos-dalos sa kilos mo! ”

Napatayo na ako sa sinabi niya “ Don't call me that. Ni hindi ko nga alam kung sino ang Maria Katherine Denver na iyan eh. I did not even existed in this world Aziel. ” puno ng pait na saad ko.

Natigilan siya. Naglakad siya papalapit sakin kaya napaupo ako ulit.

Laking gulat ko ng bigla siyang lumuhod sa harapan ko as I saw his tears streaming down into his cheeks.

“ H-hon. Everything put you into confusion. Pero please, huwag naman mo namang isali ang relasyon natin. I'm begging you. I don't care if your name was not written in this world as long as you're my Maria. ”

Bigla akong napaiyak sa narinig ko sakanya. Oh god. What I have done?

“ I don't know what to do.. I don't know...”

I wiped his tears away. He holds my hand. “ Marry me. That's the right thing you should do. ”

Nanigas ako sa sinabi niya. “ You can't marry a woman like me. Wala kang mapapala sakin. ”

Bigla niya akong dinamba ng yakap kaya wala sa oras na napahiga ako sa kama. “ I want the old Katherine to came back. Can you please bring her back? Because this is not the Katherine I used to know. She's stronger than I thought. ”

Napapikit ako ng mariin sa sinabi niya. The whole room filled in silence. Hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ulit ako.