Blue Academy: The Dominant Prince

Dominant 36

Lutang lang ako habang nakamukmok sa kwarto ko. I attended my classes pero wala naman akong naiintindihan. I am avoiding Blaze and Flynn cause I don't want them to worry. I know they're courting Summer and Violet. Ayaw kong magalit na naman sila sakin dahil nabaling na naman ang atensiyon ng dalawa sakin.

Speaking of Aziel. He doesn't show up for days after he take me home the other night.

I missed him. I really do. Kasi alam kong kaya niyang intindihin ang nararamdaman ko ngayon.

I let out a heavy breath atsaka ko tinapon ang unan na nakapa ko. I hate him. I hate my father. Especially my mother. I hate the both of them.

Paano nila nakayang tiisin ako.

Agad na bumangon ako at naglakad patungo sa banyo. Naiihi ako.

Wala sa sariling napatingin ako sa salamin kung saan nakikita ko ang kalagayan ko ngayon. May eyebags na ako dahil sa hindi pagtulog ng ilang gabi. My lips were paled na tila wala na itong buhay kahit kinagat-kagat ko pa ito.

I chuckled coldly. Agad na umihi ako at nagpasya ng maligo at ayusan ang sarili. This is really not me.

Nang matapos na ako ay agad kong napagpasyahan na magpunta sa cafeteria para kumuha ng makakain.

Kumunot ang noo ko ng mapansing may design na nakasabit sa mga dormitory.

Mas lalong kumunot ang noo ko ng makita ko ang lalaking sobrang namiss ko pero may nakalingkis naman itong babae sa braso niya.

Fuck it. Mas lalong nadagdagan ang poot na nararamdaman ko.

His gaze landed to mine as I looked at him coldy. Agad na lumihis ako ng direksiyon para hindi siya makasalubong. Pakiramdam ko mas lalong pinipiga ang puso ko.

I thought. I thought he would be here in my side all the times. Comforts me. Mukhang wala na nga talaga akong kakampi sa mundong ito.

Agad na pumila ako para umorder. There is no Blaze to accompany me and no Flynn to order our food. I think I should practice myself eating alone. Without anyone in my whole life.

Nang makaorder ako, I was about to turn my back ng may bumangga sakin dahilan para muntikan ng mahulog ang lahat ng pagkain ko.

Kita ko kung paano siya naalerto. He looked at me with apologizing eyes. " I'm sorry Miss. Hindi ko sinasadya. " paghingi niya ng tawad.

Nagsikuhan naman ang mga lalaking nasa likod niya na mukhang kasama niya ata. " Miss anong pangalan mo? " tanong ng nasa likod at biglang sumulpot sa harapan ko.

" Katherine. " tipid kong sagot at agad na naglakad palayo. Every student in Blue knows me. I wonder why they didn't. Pero napapansin ko ring kanina pa may hindi naman mga estudyante na pagala-gala sa Blue.

Pero hindi naman nagdadala ng gulo so there is nothing to worry about.

Agad na umupo ako mag-isa sa isang bakanteng mesa. I was eating silently when someone seated infornt in front of me. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy nalang.

" You look like an angel. " someone commented.

I gazed at him. Yung lalaking makulit pala sa counter. Kasama ang tatlo niya pang kaibigan.

" Hi Katherine. I'm Dylan. Were came from Darkenia. " pakilala ng taong nakabangga sakin.

Parang hangin ko lang silang tiningnan at nagpatuloy pa. Then I suddenly felt a strong force. I already knew who it is.

" Katherine.. " he uttered.

Hindi ko siya tiningnan at agad nalang na umalis ng hindi ko natapos ang pagkain ko.