Primeria Academy

CHAPTER XXVIII

CHAPTER XXVIII

AILYN

Nakapagpahinga din. Pabalik-balik ako mula palasyo at paaralan. Tumutulong ako sa kaharian ngayon dahil may gyera.

Ang kalaban ay ang nakaharap namin ni Drakius noon. Paano ko nalaman? Naramdaman ko ang kapangyarihan niya sa ere at lupa.

"Master, your friends are catching up to my lessons very well." Bungad ni Drakora sa akin pagkabalik niya.

Tinuturuan niya ang mga royals at common dahil sinabi ko. Gyera ito at kailangan namin ng malalakas na angkan.

Hindi ko alam kung bakit pero tuwing iniisip ko ang lalaki na nakita namin ni Drakius ay kumukulo ang dugo ko.

At si haring kiev naman ay ginagawa lahat ng makina sa kaharian. Sa kaharian muna siya naninirahan dahil gyera.

Gumagana ang kaharian niya kahit wala siya dahil sa teknolohiya nito. At isa pa, pinoprotektahan ito ng isang makapangyarihan na nilalang. Ang pagkakarinig ko ay isa itong licht.

Sabi sabi lang ito pero mukhang totoo.

Bigla akong nakaramdam ng isang pamilyar na presensya.

"Your highness!" Sigaw ni Drakius.

"Master!" Sigaw ni Darius.

Parehas nila akong niyakap sa taong porma nila.

"We missed you!" Sabay na saad nilang dalawa.

"If you don't get off. I will both burn you two."

"Why? You jealous?" Sabi ni Drakius.

"Are you two an idiot? There's a war about to begin and you're acting like that."

"Sorry." Humiwalay ang dalawa."I have finished the dress and ready to wear."

"I also have finished your armor, master." Sabi ni Darius.

Para silang mga tuta na nanghihingi ng puri.

"Give it to me. Master, can't wear both at the same time." Sabi ni Drakora.

"Ah right. We've been planning on it, Sister. That's why we made our master pieces match each other." Sabi ni Drakius.

Binigay nilang dalawa ang gawa nila at si Drakora naman ay inilapag ito sa sahig. Nagsimula siyang magsalita ng ibang lenggwahe at lumutang sa ere ang mga ginawa ni Drakius at Darius.

Lumiwanag ito at pagkawala ng liwanag ay iisang bagay nalang ito.

Mukha lang siyang simpleng armor pero mukhang matibay. Magaan siya na parang dress.

"Salamat sainyong lahat!" Niyakap ko silang tatlo.

"Of course, you are our master. We will serve until your last breath." Sabi ni Drakius.

"Mahal ko kayo." Sabi ko.

Nakarinig ako ng hikbi mula sa tatlo. Humiwalay ako sakanila at naiyak nga sila.

"Master, we only spent a little time, but you love us..."

"Hindi ko rin alam pero, iba ang pakiramdam ko sainyo. Para na kayong pamilya kahit kakikita lang natin."