Like Royalty • narry;zouis ✓

42. Zawrócił ci w głowie, a ty tracisz rozsądek.

  Alex uśmiechnął się, chowając bardziej za ścianą. Szedł akurat do łazienki, ale zauważył Justina, więc jego plany automatycznie się zmieniły. Poczekał chwilę, aż ten się zbliżył i wyskoczył zza rogu.

  — Bu!

  — Kurwa — szatyn odskoczył, łapiąc się za klatkę piersiową. — Co ty robisz, kochanie? Chcesz mnie zabić, hm?

  — O niczym bardziej nie marzę — roześmiał się, uśmiechając szerzej — Dokąd pędzisz piękna gazelo? — zrobił krok naprzód, żeby być bliżej niego.

  — Właściwie to... mam chwilę wolnego czasu — Justin uśmiechnął się, obejmując młodszego w talii. — A ty?

  — Miałem akurat iść cię szukać, bo się stęskniłem — odparł, trochę naciągając prawdę.

  — Ja też, kochanie — cmoknął go w czoło. — Chodźmy do pokoju, mam ogromną ochotę na przytulaski.

  Alex niemal pisnął, chwytając go za dłoń i ciągnąc do swojego pokoju. Nie potrafił sobie wyobrazić, co by było, gdyby Justin został zwolniony.

  — Posikasz się z tej ekscytacji — parsknął, wchodząc do pomieszczania. Rainberry zamknął drzwi i przytulił się do starszego, a ten upadł na łóżko za nim. — Kotku, drzwi... muszą być otwarte, pamiętasz?

  — Nie obchodzą mnie te pieprzone zakazy i nakazy, które ustalił sobie Liam. Niech się pieprzy, kij mu do tego, co będziemy robić — mruknął, wtulając się w jego ciało.

  — Nie chcę iść siedzieć — zaśmiał się, przeczesując włosy bruneta. — Wyglądasz dzisiaj olśniewająco, wiesz?

  — Pasuje do mnie ten blady puder? — parska śmiechem, patrząc mu w oczy.

  — Wiedziałem, że coś mi się tutaj nie zgadza — zmarszczył brwi, podnosząc się do siadu. — Malujesz się?

  — Dzisiaj wyjątkowo musiałem. Dostałem w pysk i nie chcieliśmy, żeby Harry się zorientował — wyjaśnił.

  — Że co? Od kogo? — spytał zmartwiony. — I... myślałem, że Harry się z wami nawet nie widuje.

  — Niall się wkurzył na mnie i mi się oberwało — wzruszył ramionami — Nie widuje, ale gdyby ktokolwiek zobaczył, że była bójka to by wyleciał z zamku.

  — Nie chcesz, aby wyleciał, huh? — dopytywał. Obserwował nastolatków niemal od początku ich pobytu tutaj i musiał przyznać, że ich znajomość rozwinęła się w bardzo szybki, ale piękny sposób.

  — Nieszczególnie mi na tym zależy — odparł, ujmując dłonią jego policzek. — Wiem, że zależy mu na księciu i załamałby się, gdyby musiał odejść.

  — A więc zależy ci na jego uczuciach — stwierdził, cmokając go w nosek. — To w porządku. Przynajmniej mam pewność, że masz serduszko, kochanie.

  — Serce czarne jak smoła — uśmiechnął się. — To słodkie, że Niall ma Harry'ego, a Zayn ma Louisa. Tylko ja i Bebe jesteśmy samotni — wydął dolną wargę.

  — A ja to co, chórek kościelny? — zmarszczył brwi, przyciągając Alexa do siebie, aby siedział na jego udach. — Masz mnie — dotknął swoim nosem ten jego.

  — W takim razie niczego więcej mi nie potrzeba — uśmiechnął się, obejmując jego kark ramionami, a następnie całując go w usta.

  Justin niedługo później odważył się, aby pogłębić pocałunek, a młodszy nie miał nic przeciwko.