I Burgosuri i Vëllait tim ✓

I burgosuri.

~Dashuria zbret ne zemer nepermjet syve!~

Teksa isha duke shijuar mrekulline qe te falte ajo pamje, degjoj nje ulerime te madhe.Mos kishte ardhur ariu?Edhe pyllin e kishim afer. Bej shaka, ishte thjesht nje ulerime e vellait tim.

''Zo...zoteri?''-degjova teksa belbezonte roja.

''Ca zoterie thua?Si mund ti lejonit t'ju mundnin?''

''Kishim nje tradhetar.''

''Cfare dreqin je duke thene?''

''Po nga armiqte.''

''Nga armiku duhej te thoje.Bej gati makinen do i bejme nje vizite.''

''Vella!''

''Po?''

''Mos be asgje pa u menduar dy here.''

''E di e di, ika une.''

Ja pra vellai im.Ups me falni une su prezantova.Une jam Kaltrina .Jetoj me vellain tim, i cili drejton mafie.Ndoshta jo me te forten, por eshte i tille.

Me besoni kur ju them qe nje jete e tille ta shpif.Kudo qe te shkosh me roje mbrapa.S'te lene nje minut te qete. Edhe me punojes qe te vijne te pyesin minute e sekond se cfare deshiron.Cilen pjese te fjalis ''nuk dua asgje'' nuk kuptojne.

Kesaj rradhe degjova deren te perplasej.Zbrita menjehere posht dhe pash vellain me nje djale, i cili ishte i gjakosur ne fytyre.Ishte teper serioz.As vellai im nuk ishte aq serioz.

''Merreni kete dhe dergojeni posht ne bodrum.''

Teksa ai djali u largua u afrova vellait tim.

''Vella kush ishte ai?''

''Nuk e di.''

''Si?Si nuk e di?Si mund te marresh njerez te pafajshem ketu?''

''Nga e di qe eshte i pafajshem?''

''Po ti nga e di qe nuk eshte?''

''Uff, Ina!Epo une nuk shkova te armiku , por te nje shok i cili gjithashtu e urrente dhe ne do te bashkepunojme bashke per ta fundosur.''

''Po djali clidhje ka?''

''Epo ai di shume gjera per te dhe eshte shume i afte , dhe nuk pranon te bashkohet me mua, prandaj derisa te pranoje do te jete i burgosuri im.''

''Cfare?''

''Po dhe kesaj rradhe mos guxo te shkosh poshte.''

''Ti e di qe smund te me ndalosh, ai ishte edhe i plagosur do i bej nje vizite.''

''Be c'te duash.''

Vrapova per ne dhomen time te merrja kutine e ndihmes se shpejte, jo se dija te mjekoja po do shpikja ndonje gje.E mora dhe po zbrisja ne bodrum , aty ku ai ndodhej.Zbrita poshte dhe pash rojet qe e ruanin dhe gjithashtu vura re qe i kishin lidhur edhe duart.Vendi ishte shume erresire, nuk arrija te shihja mire.

''Hapeni deren c'me rrini?'', ngrita zerin kur pashe rojet qe me shihnin te habitur.Cfare une kam zbritur edhe me pare per te burgosurit e tjere te vellait tim, po nuk e di se perse kisha nje ndjesi sikur ky nuk do te ishte si te tjret.

Kur me ne fund hapen deren e pashe ate, qendronte serisht serioz, madje mund te them pa u shqetesuar fare nga prania ime.

''Hiqjani prangat.''

''Cfare?''

''Mos e deshiron edhe me firme kete qe te thash?''

''Zonjushe nuk mundemi, ai eshte shume i shkathet , mund te arratiset lehte.''