I Burgosuri i Vëllait tim ✓

Kush je ti?

~Nese buzeqeshja ime zhduket, atehere ulu dhe mendo se cfare bere.~

Autorja P.o.v

Erdhi ne vete, ndersa ajo vazhdonte e qeshte perseri.Nderkohe roja ndodhej akoma i shtrire.Pa ndjenja me shume mundesi.

''Kaltrine cfare dreqin?''

''O zot, o zot sa gallat e bejme perseri.E di cfare e marrim e lidhim ne karrige dhe ti ta trembesh me nje thike.O zot sa qejf do ishte.''

''Pyes veten mos ke pare si shume filma, apo ke goditur koken diku?''

''Filmat!''

''Kur do cohet ky?''

''E kam bere edhe me pare kete, ka fjetur per dy ore dhe eshte zgjuar.''

''S'kam bere ndermend qe ta mbaj ketu dy ore, madje as ty.''

''He tani Stef, loja ska mbaruar.''

''Mire e vertete apo guxim?Ca pyetje qe bej edhe une normale qe do te thuash e vertete, ke frike nga guximi.''

''Guxim.''

''Bukur, atehere merre kete dhe nxjerre jashte dhe shko ne dhomen tende dhe qendro per tre ore.''

''Cfare?Kjo nuk quhet.Duke me shume si detyrim edhe jo guxim.''

''Ti zgjedh.''

''Uf mire.''

Po e veshtronte ate teksa, mundohej te levizte rojen.Dhe pothuajse as 2 cm se kishte levizur.

''Ah more vella, perse ha kaq shume!''-e degjoi te thoashte.Levizte sa andej-kendej.Nuk po e duronte dot me.U ngrit, e mori rojen dhe e nxorri jashte, pastaj nxorri edhe Klatrinen.E mbylli deren dhe u shtri.

Nderkohe Kaltrina akoma s'ishte  permendur.Erdhi ne vete fatmiresisht dhe u kthye per tu larguar, por u rrezua menjehere ne toke, duke shkaktuar keshtu nje zhurme qe e beri Stefanin te afrohej menjehere.

''Dreq Kaltrine shiko ku ecen.''

''Ne fakt ti si e ve njeriun ne mes te vendit.''

Ai u kthye aty ku ishte ndersa ajo u ngrit dhe u largua per ne dhomen e saj.3 ore, vetem 3 ore.

Ato tre ore i kaloi duke pare filma, u be gati te zbriste poshte.Kur e ndaloi zeri i vellait te saj.

Kaltrina P.o.v

''Kaltrina ku po shkron?''

''Poshte.''

''Mos shko!''

''E perse?''

''Sepse ai nuk eshte aty.''

U zemerova me ate qe me tha.Si nuk ishte aty.

''Cdo te thuash?''

''Epo ai...e kam cuar ne dhomen e rrefimit.''

''Doje te thoje dhomen e torturave.''

''Po.''-me tha serioz.

Pa u menduar me u nisa per ne ate dhome.Degjova vellain nga mbrapa te me therriste po nuk ndalova.Doja te arrija sa me shpjet atje.Sapo hapa deren u trondita  me ate pamje qe pash.Te gjitha rojet ishin ne toke, te mbuluar me gjak.Pastaj pashe ate.Ishte ne kembe dhe rregullonte menget e kemishes se zeze.Pas meje ndjeva vellain.Ai hyri brenda dhe u cudit.

''Heren tjeter thuaji te mi lidhin me fort duart Ivan.''

Me te vertete spo me besohej, ai dukej si tjter njeri.Syti i ishin erresuar dhe ne fytyren e tij ishte shfaqur nje buzeqeshje djallezore.

''Kush je ti?''-doli ajo pyetje per te cilen as vete nuk isha e vetedijshme.

Vura re se ajo buzeqeshje e tij djallezore, ngadale-ngadale po venitej.Tani shihte thjesht serioz.Pa asnje shprehi ne fytyre.

Vazhdon...

Ti postoj edhe tre pjese sonte?🤔🤔