I Burgosuri i Vëllait tim ✓

A behesh gruaja ime?

''Ti po me thua qe vajza ime eshte gjalle?''-la letren ne tavoline dhe po priste pohim nga ana e tij.

Dhe ja Stefani pohon me koke duke i dhene pergjigjen e pyetjes se tij. Cohet i lumtur dhe perqafon te birin. Stefani ia kthen perqafimin gjithashtu i lumtur. Me pas largohet nga zyra e te atit per t'u bashkuar tashme me dashurine e jetes se tij. I lumtur qe nuk kishte me asgje qe mund t'i ndalonte. 

Ai hap deren dhe ajo ndodhej aty para syve te tij. Syte i ishin skuqur nga te qara.

''Kaltrine cfare ke?''-i kap fytyren dhe ia ngrine per t'a pare ne sy.

''Nuk e dija kurre qe do te lendohesha kaq shume.Dhe pikerisht...pikerisht nga i burgosuri i vellait tim. C'jete mizore!-thote fjalen e fundit sikur te lenshonte frymen e fundit.

''Kaltrine cfare ke, cfare po thua?''

''Heh? Me pyet cfare kam? Atehere t'a them une , ti me rremben mua. Dhe perse? Arsyeja? Mos u shqteso t'a them une . Ti me more mua ketu qe te beje tim vella te perjetonte dhimbjen e humbjes se motres se tij.Ti do te na shkaterroje. Ti do te me vrisje...mua.''

''Kaltrine une ty nuk do te te vrisja kurre.''

''Perse ? Me thuaj perse?''

''Sepse te dua.''-Kaltrina mbetet.Nuk kishte me fjale. Per cfare nevojiteshin? Te dua, mjaftone. Ishte ajo fjale e cila kishte forcen te vendoste qetesine sherdhuese. 

Kaltrina afrohet prane tij dhe e shikon ne sy. Po shiheshin ne sy. 

''Kaltrine une kurre nuk do te te lendoja ty. Madje u zgjidh edhe problemin. Motra ime eshte gjalle.''

''Me dergo te vellai im.''

Stefani e shikon. Ai sapo kishte bere nje deklarate dashurie dhe ajo thjesht i kerkon te largohet. A nuk e dinte ajo qe ai gjithcka e beri per te? Qe ajo te mos largohej nga ai. Dhe tani kur ajo mund te ishte prane tij, ajo i kerkonte te largohej? Stefani s'mori guximin t'a kundershtonte. Nese ajo do e donte do te kthehej. Ne fund te fundit ai qe te do a nuk kthehet? A largohen ata qe te duan? Ata qe te duan nuk largohen per te t'u kthyer dhe te te treguar se te duan. C'vlere do te kishte nese vlera e njeri-tjetrit do kuptohej vetem te ndare? Ata qe te duan qendroje. Qendrojne duke bere qe cd sekonte t'i dashurosh edhe me shume. S'ka nevoje per veprime. Prania mjafton.

''Ne rregull.''-u pergjigj tashme ftohte.Dukej sikur ai Stefani i meparshem ishte zhdukur.''Do te te shoqerojne djemt.''

''Jo do me shoqerosh ti.''-iu pergjigj ajo. Dhe ai c'te bente. Ta kundershtonte as nuk e mendonte. 

***

Zhurma e makines e kishte bere te zbriste perseri. Dera u hap dhe tashme hyri motra e tij, shpirti i tij.

Pa folur fare u perqafuan. Stefani hyri brenda me ate shikim e tij serioz qe kishte. Ivani e puth motren e tij ne balle. Ajo me pas ngjitet ne dhomen e saj.

''Po ti c'ke?-e pyeti Ivani.

''Une i thash asaj se e dua more, dhe ajo, me co te vellai me tha.''-foli ai. 

''Motra e kujt eshte ajo.''-filloi Ivani te krenohej.''Une te thash qe nuk ben asgje pa miratimin tim.''-kjo e beri Stefanin te kthejllohej. Tashme kishte sado pak shprese. 

''Dhe nese eshte ashtu ti do t'a japesh ate dreq miratimi.''

''Ti me the s'ke nevoje per miratimin tim zoteri.''

''Sigurisht nese nuk do qe gjerat te shkojne deri ne ate pike.''-buzeqeshi djallezisht. Ivani u largua per te motra e tij. 

***