I Burgosuri i Vëllait tim ✓

Po largohem Stef!

~Nese largesa nuk ndryshon asgje, atehere eshte dashuri.~

Erdhi ne vete."Cfare ben ketu Stefo?Si dole?"
"Oh zonjush nuk ka rendesi.Tani a mund ta di arsyen e vertete qe nuk ke ardhur?"
"Mos me thuaj qe te mori malli per mua?"
"Po digjem per ty."-ia ktheu ai ironisht."Atehere kjo feste me shqetesoi, dhe meqe jam 'i burgosuri i vellait tend' dhe shume i rrezikshem ,dua qetesi.

Sapo do i pergjiegje u degjua trokitja e deres.

''Ina , a je mire?''-u degjua zeri i holle i nje vajze.

''Mire erdha.Me prit.''-i tha ajo dhe me te shpejt hapi deren dhe u largua.

''Kjo bisede nuk mbaron me kaq zonjushe.''-mendoi.Dhe perseri iu shfaq ajo buzeqeshje djallezore.

Volumi i muzikes ishte i larte.Po ai nuk e kishte problem , pasi ishte mesuar me muziken e larte e sherdhuese.Me erresiren gjithashtu.Deshironte te fliste perseri per te.Pastaj iu kujtua babai i tij.Ai i tha qe t'a rrembente.Ja pra ku ishte gati per ate hakmarrje qe kishte vite qe planifikonte.Perse tani nuk donte?Kjo pyetje i sillej neper koke.

Tashme kishin kalur dy ore dhe muzika kishte ndalur.U shfaq perseri 'e savotuara'.

''Oh i dashur cfare ke?''-pyeti ajo me ate zerin e holle te saj.

Nuk i kushtoi fare rendesi.

''Perse nuk flet?Mos ta ka ngrene macja gjuhen?''

Epo kaq ishte edhe durimi i tij.U ngrit nga aty ku ishte ulur, u afrua te hekrat dhe i kapi krahun duke ia shtrenguar fort.

''Cfare te ben te mendosh se mund te flasesh me mua keshtu 'e sovatuar'?-pyeti ai me nje intonacion te nevrikosur.

''Nuk e di , ndoshta fakti qe je mashkull dhe nje mashkull si ti , s'mund ti rezistoje nje femer si une.''

''Jam kurioz vertete cfare te ben te mendosh qe s'mund te te refuzoj?Mos doje te thoje se femrat si ti s'mund te me refuzojne mua?''

Ajo terhoqi krahun dhe u largua pa i dhene pergjigje.E cfare mund te fliste?

E pra , erresira tashme kishte zoteruar territorin e saj.Moemnti i shumepritur erdhi.Ishte perseri roja i infiltruar dhe doli lehte.

U ngjit ne katin e dhomes se saj dhe hyri ngdale.Ajo nuk ndodhej ne shtrat.U shtri aty pa u shqetesuar fare se mund t'a shihte dikush, duke marre nje liber aty prane.Nga zhurma qe vinte nga tualeti e kuptoi qe po bente dush.

Dhe pa vonuar me shume u degjua brava te ulej.Ai qendronte akoma i shtrire pa e vrare mendjen.

''Aaaaaaa, o zot Stef, cfare dreqin ben ketu?''-pyeti ajo , te pakten nuk bertiti aq shume sa te degjonin te tjeret.

Ai ktheu koken dhe e pa te, e cila perpiqej qe peshqirin , i cili i binte siper gjunjeve, ta ulte me shume.Pa floket e saj te lagura, qe ishin ngjitur pas trupi dhe pikat e ujit ne lekuren e saj bardhoshe.

''Ajo bisede nuk mbaroi me aq.''

''Dreq tani e gjete Stef?Si arrin te dalesh njehere se kuptoj.''

''Epo kam edhe une taktikat e mia.''

''A mund te dalesh qe te nderrohem.''

''S'e kam problem mund te vishesh edhe ketu.''

''O zot.Me prit ketu.''-tha ajo, duke shkuar nga garderoba e saj te merrte rrobat.

''S'kisha bere ndermend te ikja.''

Nuk vonoi shume kur ajo tashme u shfaq perpara tij e veshur dhe me rroba veshur.

''Atehere cfare dreqin do?''

''Asgje.''

''Si asgje?''

''Kot pra.Perse s'ke ardhur me?Ne fakt eshte nje mrekulli , veshet e mi rane ne qetesi.''

''Epo ajo qetesi do te zgjasi Stef.''

''Cfare?''-pyeti ai duke vendosur perseri ate shikim e tij serioz, duke lene librin dhe duke u vendosur perpara saj.

''Po largohem Stef.''-i tha ajo.

Vazhdon...