I Burgosuri i Vëllait tim ✓

Plani eshte gati per zbatim.

Po ecte i humbur neper shtepi, kur para syve te tij del ajo. I hodhi nje shikim nga koka deri te kembet dhe e ndaloi te syte e saj. Ajo po e shikonte gjithashtu.Askush nuk guxonte te fliste.Dhe perse do te flisnin? Te flisnin qe te thonin serisht genjeshtra?Dukej sikur shikimet e tyre flisnin.Mesa dukej Kaltrina nuk i duronte dot ato shikimet e tij dhe uli koken duke vazhduar keshtu rrugen.

''Zoteri ju kerkon babai.''-e lajmeroi nje punojese.

Nuk i foli por u nis per te zyre e babait te tij.Pasi hyri dhe u ul , priste qe babai i tij te fliste.

''Bir.Une u mendova dhe e mendova palanin, eshte gati per zbatim.''-ai thjesht mbante shikim diku ne toke.''Ivanin e lajmerova per rrembimin e se motres eshte koha te veprojme.Neser ne mbremje do te takohemi dikur ne pyll , se bashku ma vajzen , ti do ti drejtosh pistolete, edhe ai do t'a ndjeje humbjen e se motres.''

''Une nuk do t'a vras ate.''

''Bir, per te lenduar fajtoret duhet te lendojme te pafajshmit.''

''Harroje.Une nuk e vras.''

Shikimi qe ai shfaqte ishte i frikshem.Edhe Aleksi nuk e vazhdoi me biseden me te birin.

''Ne rregull, do t'a detyrojme qe te na jape perandorine e tij.Do te ishte nje humbje e madhe per te.''

''Mire.''-iu pergjigj neutral.

''Bir, une nuk dua qe te ndjesh per ate vajze.''

Keto fjale po e acaronin. U cua hapi deren dhe doli duke e perplasur ate.Pastaj po mendonte perseri per te.Nuk do t'a shihte me.Ndoshta kurre.Ajo do te formonte nje familje me dike tjter, dhe do t'a harronte.Ja pra ky mendim e beri te acarohet.Ajo me dike tjter? Epo ja qe ishte nje  e vertete e dhimbshme.Tashme ndodhej vetem nje hap larg hakmarrjes se vrasesit te motres se tij.Nje dite i ndante.Po ishte po ajo dite qe ai do te mund te shikonte Kaltrinen.Perse kesaj rradhe edhe truri sikur po i thoshte te ndalonte?Perse edhe tashme po i thoshte te mos vepronte?Perse ashtu si zemra po i thoshte te shkonte te ajo?Tek ajo qe e ben te ndihet mire vetem me shikim e saj.Per kete truri ishte dakord.Cdo qelize e trupit te tij e deshironte ate.Po per ndjenjat?Perse perseri nuk i pranonte? Epo tashme duhej te pushonte trurin dhe te degjonte zemren.Duhej t'a bente perpara se te ishte teper vone.Pa kuptuar tashme ndodhej perpara deres se dhomes ku ajo qendronte.Dera ishte pak e hapur, e shtyu dhe pa ate.  Dukej qe sapo kishte dale nga dushi.Peshqiri i lidhur, qe gjendej siper gjunjeve, i kishte servirur nje pamje deshiruese.Pastaj edhe floket e saj te lageta, apo edhe pikat e ujit mbi trup.   Tashme po mendonte, si do te ndihej ai valle kur e gjithe kjo te mbaronte?Si do te ndihej kur pasi te kthehej ajo nuk do te ndodhej me ne dhomen e tij.Si do te ndihej ai kur nuk do t'a shihte me fytren e saj?  Epo truri pushoi.Ia la zemres rradhen per te folur.Dhe ajo ia dha pergjigjen.Ai do te ndihej thjesht...bosh.

Vazhdon...