I Burgosuri i Vëllait tim ✓

E rrembyer.

~Perse t'ia dijme vleren njeri-tjeterit vetem kur jemi te ndare?~

Rruga ishte e gjate edhe e lodhshme.Me ne fund pas shume oreve makina e zeze ndaloi perpara nje vile luksoze.Sapo makina hyri ne oborrin e shtepise, dersa e saj u hap nga nje roje.

''Mireserdhet zoter.''-foli ai.Ndersa Stefani as nuk e pa.Sapo doli, ne karh mori Kaltrinen.Mendonte se si do te reagonte ajo kur te merrte veh se c'kishte ndodhur.Edhe dersa iu hap nga nje punojese.

''Mireserdhet zoteri.''-foli ajo.Ai thjesht mbante ate shikim te ftohte e serioz.

U ngjit ne katin e dyte te viles stermadhe.Hapi nje dere dhe hyri ne nje dhome te madhe.E vendosi me kujdes Kaltrinen ne dyshek dhe doli duke e mbyllur deren me celes per siguri.Me pas u nis per nga zyra e babait.Ishte i sigurte qe ai po e priste.Hapi deren dhe pa trokitur fare dhe u ndesh me babain e tij.

''Biri im.Mireserdhe.''-i foli ai duke e perqafuar.''Si shkoi rruga?''

''Mire.''

''Eja ulu biri im.Atehere vajza?''

''Ne dhomen time.Degjo baba, mendoj se vajza nuk duhet t'a marre si fillim arsyen e rrembimit.''

''Mire birim im, do mendojme nje plan.Nderkohe Ivani?''

''Sic e biseduam, ai do te mendoje qe ajo eshte larguar vete.''

''Mire, shume mire.Duhet te jesh i lodhur.Thuaji te te bejne gati nje dhome.''

Stefani u cua nga karrigia e tij, por ishte zeri i babait te tij qe e ndaloi.

''Ah dhe biri im, mbas dy ditesh Stela do te jete me ne.''

Stefani u largua.Nuk ishte ndonje informacion qe i interesonte shume.Pasi dhoma ngjitur me te tijen u rregulluar, beri nje dush dhe u shtri.Pastaj mendoi per Kaltrinen.Ajo as nuk e dinte qe iste rrembyer.Kureshtja se si do te regonte kur t'a merrte vesh e gerryente nga brenda.

****

Kur u permend, ndjeu nje dhimbje koke.I dukej se kishte fjetu shume.Pa hapur mire syte , u kujtua per udhetimin.U ngrit me te shpejte duke bere keshtu qe te ulej perseri ne shtart.Ferkoi syte dhe ngriti koken.Shtangu.Ajo s'ishte dhoma e saj.As ndonje dhome ne shtepine e saj.Vuri re valicet e saj.U ngrit provoi te hapte deren , por e mbyllur.Ishte e sigurte qe e kishin rrembyer, por perseri nuk kishte frike, sepse edhe nese e kishin rrembyer e dinte qe vellai i saj do ta gjente.Por nuk do ta linte me kaq per rrembyesit.Mori nje vazo aty dhe ia hoshi me sa fuqi qe kishte deres.

Nderkohe kjo zhurme ishte degjuar edhe ne dhomen ngjitur.''Qenka zgjuar.''-mendoi.Doli nga dhoma dhe u drejtua per te dhoma ku ajo ndodhej.

Kaltrina degjoi rrotullimin e celesit.Po priste te perballej me rrembyesit e saj, por kurre nuk ia merrte mendja se do te ishte ai.

''Stef?''-e pyeti ajo si me habi.

''Pra u zgjove.''

''Ti me ke rrembyer mua?''-e pyeti ajo ate, dallohej qarte acarimi ne intonacionin e saj te zerit.

''Po.''

''Pra vellai im paska pasur te drejte.Ti idjot guxon edhe me rremben mua?''

''Guxova.''

''Kur te me gjej vellai im do ta shikosh ti.''

''Heh, nese mendon se do me gjej ndekohe qe ai mendon se ti je shume larg dhe je larguar vete, e ke gabim.''

''Cfare ke bere ti shpifsire?''

''Prit te mendohem.Te kam rrembyer.''

''Dhe cila na qenka arsyeja e rrembimit?Mos me thuaj qe nuk doje te largohesha?''

''Arsyen do t'a marresh vesh kur te vije koha.Tani cfare do te hash?''

''Pse mos do gatuash ti?''

''Do apo jo?''

''Me ler te shikoj njehere vete.''

''Ti nuk ke per te dale nga kjo dhome zonjushe.''-i foli ai dhe u largua duke e mbyllur perseri deren me celes.

''Ashtu mendon ti.''-foli ajo me te vogel , duke kujtuar fragmentet e filmave.

Vazhdon...

Besoj se e kupton se cfare fragmentesh.Kush ka pare filma aksion i di.😂😂