I Burgosuri i Vëllait tim ✓

Epilog.

Te qarat e nje bebeje kishin pushtuar shtepine. Prinderit e saj perpiqeshin t'a pushonin. Njera e mbante ne krahe duke e tundur dhe ecur, ndersa tjtri duke e ndjekur nga mbrapa me nje loder bebesh. Ishte bere nje zhurme shpuese. Te qarave te vajzes se vogel iu bashkoheshin edhe te qarta e Marlos, nje djali nje vjecar. Zgjidhja e vetme e Stefanit te gjore tashme ishte vetem kunati i tij. 

Me ne fund nje ''Alo!'' e pergjumur degjohet nga ana tjter e telefonit.

''Ivanush, eja shpejt ketu.''

''Cfare ke Stefan?''

''Merr Karolinen dhe eja!''

Mbylli telefonin dhe ktheu koken. E dashura e tij ishte zgjuar. 

''Cfare ka?''-pyeti ajo.

''Me sa duket nuk i perballojne dot bebet.''-foli ai duke qeshur.

''Eja ikim.''-beri ajo te ngrihej nga krevati, por ishte dora e tij qe e shtriu perseri.''Ivan me lesho eja tani shkojme t'i ndihmojme.

''E di? Po mendoja, si thua sikur te nisim edhe ne krijimin e nje bebi. Ne vend se t'a beja une motren time halle si fillim , me beri ajo daje.''

Karolines iu skuqen faqet. Ishte nje vajze e turpshme.

''Eja Ivan.''-u ngrit me te shpejte.

''Ufff!''-shfyu ai.

Arriten perpara deres se tyre dhe vazhdonin t'i binin ziles. Mesa dukej e qaura e femijeve ishte me e larte. Me ne fund nje punojese ia hap deren.

''Ai idjoti duke ju pasur juve me merr mua?''-bertet ai.

U ngjiten ne dhomen e tyre dhe ishte nje katastrofe e vertete. Lodrat ishin shperndare. Mbulesat po ashtu. Rrobat vend e pavend. Dukej sikur kishte plasur lufta e trete boterore. Me pas pane Kaltrinen e cila levizte sa andej kendej me vajzen ne krah. Dhe Stefani i cili perpiqej te pushonte te birin.

''Jane me te vertete per te ardhur keq.''-u shpreh Ivani.

''Karolina, shyqyr.Merre pak vajzen te lutem, jam shume e keputur.''-i afrohet Kaltrina dhe i jep vajzen ne krahe. Vajza e vogel vazhdonte te qante. 

''Eja te daja, Marlo!''-i foli Ivani duke e marre nipin ne krahe. 

Epo me ne fund me sa dukej femijet ishin lodhur dhe i zuri gjumi. I vendosen  ne shtrat dhe vune re nga Kaltrina dhe Stefani. Ishin shtrire ne shtratin e tyre dhe i kishte zene gjumi te perqafuar. Ivani dhe Karolina po i shikonin.

''Kur te behemi edhe ne me femije do te na e kthejne nderin.''-u shpreh Ivani.

''Ne as nuk jemi martuar dhe ti mendon per femije?''

''E di? Motra ime keshtu i tha atij. I tha nuk me ke propozuar. Ai idjoti qe une te largohesha, meqe do te ishte gruaja e tij e ardhshme i propozoi me nje lule perpara meje.Po une nuk do t'a bej , se thote pastaj me kopjove.''-buzeqesh lehte.''Eja shtrihemi ne dhomen ngjitur.''

''Po femijet?''

''Leri te kujdesen ata.''

Kaltrina dhe Stefani gjendeshin ne dhomen e tyre. Perkujdesi per femijet i kishte lodhur shume. Zgjohen krahe njeri-tjetrit.

''Mgjes Stef!''-zgjohet e para Kaltrina.

''Mgjes shpirt!''-e puth ne koke.

''Stef femijet!''-ngrihet e shqetesuar Kaltrina.

''Po kujdeset Ivani me Karolinen.Eja mos u shqeteso.''-ajo shtrihet perseri krah tij.''Te shkon roli i mamase''

''Edhe ty i babait.''

Buzeqeshin se bashku. Ishin te lumtur. E perse te mos ishin? Kishin krijuar nje familje. Nje familje qe cdokush mund te enderronte apo deshironte. Ishin perkrahe njeri-tjetrit. Sigurisht qe Kaltrina nuk i kishte lene lojerat e saj. Ishte akoma po ajo capkene. Njehere madje, ashtu kot se i kishte ardhur nje mendim, embelsires i fut kripe, dhe supes sheqer. Vetem Stefani i shkrete e dinte se cfare kishte hequr per te larguar ate shije te tmerrshme. Ndersa Stefani, Stefani ishte perseri ai seriozi, epo vetem me te tjeret.Kaltrina i kishte nxjerre atij ne pah ate pjesen qe as ai nuk e dinte qe e kishte. Duke pare karakteret e tyre njerezit ishin cuditur nga marredhenia e tyre. Por fizikantet kot nuk kane thene se polet e kunderta terhiqen. Ata ashtu ishin si veriu me jugun.Si dita me naten. Ata me njeri-tjetrin ishin vetvetja dhe kjo kishte rendesi .Ishin te lumtur. Thjesht te lumtur. Dhe lumturia e vertete nuk pershkruhet me fjale, nese do te pershkruhej nuk do te ishte e vertete. Ajo thjesht ndjehet. Thjesht ndjehet. Dhe ata po perjetonin ate ndjejne. 

Fund!(Jo fundi ishte thjesht nje fillim i ri.😉)

Meqe me kerkuat nje epilog, jua plotesova deshiren. 

~Nje histori e re sapo eshte publikuar.Hidhini nje sy!~