Steal thy heart (PUBLISHED BY BOOKWARE)

Chapter 30

Natalie

Hindi ko alam kung tama ang naging desisyon ko patungkol sa relasyon namin ni Caleb. Mahal ko siya. Hindi ko pa 'yon nagagawang sabihin sa kanya pero alam kong nararamdaman niya. At alam kong gaya ko, hindi na rin siya papayag na mapaghiwalay pa kami ng kung sino.

"I don't think so, Natzkie."

Umismid ako. "Wala ka nang magagawa! Kailangan nating gawin 'to, may iba ka bang naisip na paraan?"

"Wala, but—"

"Wala ng but but, Caleb! It's the only way, ya know?"

Sumimangot siya at nagkagatla ang noo niya. "I know, it's just that.. Something about your scheme doesn't sit well with me."

"Like I told you, we have no choice. Ayokong makalapit lapit ang lolo mo sa pamilya ko." I crossed my arms in front of my chest and looked at him stubbornly.

Caleb still looked skeptical. "I completely understand you, baby, but isn't there another way?"

"Wala na nga akong ibang maisip!"

Isinuhestyon ko kase na magpanggap kaming naghiwalay na para sa katahimikan ng lahat. Wala pang permanenteng solusyon kung paano matitigil ang lolo nya sa pagmamanipula sa buhay niya but at least this buys us time to come up with a lasting solution.

"Are you sure about this, Natalie? Kaya mo ba?" bakas ang pangamba sa mukha nya ngunit determinado na 'ko.

"Wala 'kong di kakayanin para sayo, Caleb, alam mo 'yan."

He stared at me for a few seconds more then he licked his lower lip. Tinaasan ko naman siya ng kilay. "Ang sweet mo naman, pakiss nga ako?" tumango pa siya na tila batang nangungulit ng piso tapos ay inginuso ang mapupulang labi.

Napakaloko nito. "Heh! Makita tayo ni mama!"

Naipakilala ko na siya kanina sa nanay ko nang datnan kami nito na nagyayakapan sa may sala. Nasigawan pa nga ako dahil hindi ko man lang daw nagawang magbihis at naka duster akong butas butas sa harap ng bisita. Ipinakilala ko din si kuya Nero sa kanya and it turns out Caleb already knew my brother for he is working for one of his friends.

Magiliw ang naging pagtanggap ng nanay at step brother ko sa kanya. Madaling nakuha ni Caleb ang loob ng mga ito at kung hindi ko lang siya kinurot sa tagiliran marahil ay nakapagbiro na ito sa kanila ukol sa kasal na sinasabi niya.

Ni hindi pa nga ayos ang problema namin sa lolo niya, chura nitong lalaking 'to!

Caleb was carressing my face and was lowering his head for a kiss when my phone rang. Nakangising iniwasan ko ang halik nya at dinampot ang cellphone sa ibabaw ng lamesita. Ganoon na lang ang pagkabigla ko nang mabasa ang pangalan ng tumatawag.

"Who is it?" kunot noong tanong ni Caleb.

"It's Axel."

He swore under his breath and threw his head on the backrest of the sofa. Tinitigan ko siyang maigi habang hawak hawak parin ang phone na patuloy sa pag ring. He arched a brow at me. "Sagutin mo na, baka may importanteng sasabihin ang ex mo." pinagdiinan talaga nito ang salitang ex.

"Caleb.."

"Seriously, Natzkie, it's okay." his eyes diverted to the window.

"Magseselos ka eh." nakangusong sabi ko.

He forced a smile at me. "You're right, magseselos ako." tumingin ito sa phone na tumigil lang saglit sa pagring ngunit after a few seconds, tumunog na ulit. "Actually, nagseselos na 'ko ngayon pa lang. But that might be important. Sige na, sagutin mo na't baka uminom ng racumin 'yang payatot mong ex."