NARE (Aşık Mafya SERİSİ)

2-Temas

Multi: Bonsai- Oha

Beeeenn gelddiiimmm!!
Hoş geldim.

Güzel geldimm!
Okuyun okuyun oylayın anam.
Beğeniyosanızda belli edin ama yaaaniiiisjwkxjkajxksjd

Duydumki çok özlendik..
Kıyamadım koştumdhkajxka
Bu arada: çook özlendiniz...

Multide paylaştığım müzikleri sevdiğim için ve bazen bir kelimesi bile bana tatlı çiftimizi anımsattığı şarkılar koyuyorum. Ve bu şarkının çok güzel anlamı var.

Oy ve yorum bol olsun bak bozuşuruz...Xbmsxhmzj

1000 yorumdan aşşağı görmeyeyim..
Oylarıda... Bölüm erken gelir bak o zaman ❤🌺

İyi okumalar Milkalarım🌹

🌺

-Yazarın Anlatımı

Bir adam bir kızı bu kadar sevebilir mi?
Bir adam bir kıza bu kadar ölebilir mi?

Ömer Asaf seviyor işte. Öle öle seviyor. Dokunamadan. Bakamadan. İçi eriye eriye.

O saçları urgan gibi boynuna sarılsa ;

Ölümünü değil, ölürken bile tenine değen mis kokulu pamuk saçlara dokunduğu için şükür ederdi Rabbine.

Teni tenine değdi diye tekrar tekrar aşık olurdu.

Bu cenneti yaşamak için hangi sevabı işlediğini düşünürdü.

Ömer Asaf küçük bir kızın eline böyle oyuncak olmuştu.

Ama o buna bile şükür edecek kadar aşıktı bu kıza.

Sessizce, ürkek adımlarla çevresine baka baka yürüyen narçiçeği sevdalısına baktı. Sabah ki olanların onu korkuttuğunu fark edince içi içini yemiş pişmanlıktan kavrulmuş ama bunu yapmaktan da geri kalmamıştı. Hayatına yavaş yavaş girmesi lazımdı artık. Kendini ona alıştırmalı, sevdirmeliydi. Sevecekti de zaten biliyordu. Kadere kazaya inanırdı Ömer Asaf. Bu kızı Rabbi boşuna karşısına çıkarmamıştı. Onu bu kadar sevmesi de kanıtıydı işte. Yüce Rabbi bu kızı onun kaderine yazmıştı. Yaşamak için umudu yokken vermişti ona. Hediyesiydi Rabbinden. Biliyordu. Hissediyordu. Belki canı yanacaktı. Ama o alışıktı yanmalara. Severken de yanıyordu zaten. Meleğinden gelecek yangınlar bile yüreğine filizlenen aşkına bir yaprak açtırırdı. Severdi o yangınları da.

Alır öper başının tacı yapardı. Sırf meleğinden geldi diye.

Gözlerinin önünde ki hareketlilikle dikkat kesildi. Şahit olduğu görüntü bir tek sevdiği için ısınan yüreğine nar çiçekleri açtırdı.
Yavru bir kediyi kucağına almış, göğsüne yaslamış, minik elleriyle tüylerini okşadığnı gördü. Ömer Asaf 'ın ölüm sebebi olan dudakları küçük kedi için narin tebessümlere kapı açmıştı.

İçini ısıtan bu görüntü kısa bi süre sonra yüreğine kıskançlık tohumları sermişti.

Kediye dokunan eller kendisine dokunsun istedi.
Gözlerinin sadece kendisini görmesini istedi.
Dudaklarının sadece kendisine gülmesini istedi.
Göğsüne başını yaslayan kedinin yerinde kendi başının olmasını istedi.

Ömer Asaf,
o kedinin yerinde olmak istedi.

Bu düşünceye gülmekle ağlamak arası bir gelgit yaşadı. Herkesin korktuğu, adını aklının ucundan bile geçirmeye cesaret edemediği, lafının üstüne laf getiremediği, yeraltının kralı namı değer KARABATAK bir kedinin yerinde olmak istiyordu.