NARE (Aşık Mafya SERİSİ)

12- Tarçın ve Kekik

Bölüm şarkıs: Mavi Gri- Aklımı Kaçırdım

Ben geldim çiçeklerim. Hadi size sonda bir süprizim var!!

Ve ve ve uzun süredir Nare kategorisinde 1. Olduk!!
Aynı şekilde #meleğim ve #miniğim kategorisindede ❤❤
Sevgilim kategorisinde 2 ye geldik hadi 1 olsun o da!!!
Çok tatlısınız yaa
❤❤
Lütfen diğer bölümlerin oylarınıda 200 e çıkarın. Benim için bunu yapamaz mısınız??

Hadi bakalım okuyun, oylayın, bol bol yorum yapın. En çok satır arası ama sjaldhlahdkw sohbet ederiz. ❤❤

İyi okumalar çiçeklerim🌺

(Bir narçiçeği alalım↙)

🌺

Kendimi bildim bileli sakin, huzurlu bir hayatım vardı. Her hangi bir aksiyona, heyecana, kavga veya tartışmalara girdiğim, akılda kalıcı olaylarım olmamıştı. Olmasındı da. Çoğu kişi böyle bir yaşamı olsun ister monotonluğu kabul etmezdi. Ama ben ediyorum. Çünkü.. Çünkü mutluyum. Sevdiklerim yanım da, tanıştığım herkesle aram iyi, derslerim iyi, gerçekten mutluyum.

Ve;
Eğer mutluysak, tebessümlerimiz gerçekse bundan önemli ne olurdu ki..

Tek hüzünleneceğim konu annem ve babamın yanımda olmayışı... Ama bir gün, bu dünyadan göçtüğümüzde kavuşacağımızın bilinciyle kendimi rahatlatıyordum.

Oysa şimdi o kadar mutlu muyum diye sorsam kendime, cevabımın evet olacağından şüpheliyim.

Hayatıma ansızın kapıyı çalmadan açan ve ardından o kapıyı açamayacağım güçte kapatan bir adam girmiş, beni derin suların içinde, çağlayan dagalarla yalnız bırakmıştı. Bana, mutluluğumu sorgulayacak hisler ve hayatım boyunca kalbimi bu derece yoğun yaşamadığı bir korku armağan etmişti.

Korkuyordum.. O'nun varlığı beni ürkütüyor. En çokta gözleri. Neden bilmiyorum ama gözleri beni bilmediğim, bilmekten korktuğum bir şeyler hissettiriyordu. İçi dolu ahşap bir evin, bir anda boşalsada anılarının silinmemesi gibi.

Zihnim allak bullak biçimdeydi. Gerçekten...

Elimden bir yarar gelmediği anlardan nefret ediyorum! Ah lanet olmayasıca herif. Gerçekten zorbaydı! Beni korkutarak istediğini yaptırıyor resmen.

Tıpkı şu an olduğu gibi.

Dün gece korkudan dilime üşüşmeyen kelimelerle bulunduğum bu odada, koca yatağın içinde kendimi sorgulayarak, bu kadar korkak olduğum için kendime kızarak geçirdim.

Aslanın inine girmiş ceylan gibi hissetmem normal miydi?

Normaldi. Hem de açık ara farkla.

Gözlerimi açtığımda duyumsadığım o hoş ve tanıdık koku, nefes almamla tekrar geldi. Acaba örtülerini hangi markayla yıkatıyordu?  Çünkü bu durumda bile beni böylesi rahatlatan bu kokuya her ne sahipse bende olmalıyım! Hem ben bu kokuyu tanıyorum aslında. Adı dilimin ucundaydı ama neydi? Şimdi bunu düşünmenin sırasımıydı ki Allah aşkına?

Gözlerimi oda demeye bin şahit gerekli olan benim evimin tamamının metrekaresine sahip oda da gezdirdim. Gri -siyah tonlarından oluşuyordu. Duvarlar koyu bir gri, boydan boyu kavrayan kıyafet dolabı sağ tarafının kapısının aynası da olması haricinde simsiyah, komodinleri siyah, yatağın karşısın da duran deri koltukları siyah, kahverengi ahşap parkelere serili; buradan bile görüntüsünden yumuşaklışını anladığım süs halısı bile siyahtı. Yatağı ise, kara delik gibiydi. Simsiyah. Yanaklarımı şişirerek gözlerimi devirdim. Allah'ım her yer siyahhh!