Chapter 47

74K 2K 980
                                    

Chapter 47

Favor

“Good morning, Marlon!” Nakangiti kong bati sa kanya nang madatnan ko siya sa labas ng ospital na pinagta-trabahuan ko. I’ve been working here for eight months now… After the day when I first met Colton’s parents as his wife, I told him that I wanted to work again.

Sinabi pa nga niya sa akin na kung ang dahilan kung bakit ako magta-trabaho ay dahil sa sinabi ng mama niya ay hindi ko na daw dapat isipin iyon. But that’s not the main reason why I want to work again, I just don’t want to waste the life that my Dad sacrificed for me, he died so I could save people’s lives. I owe this to him. 

That’s why I convinced Colton, I told him that I really wanted to work again, to save lives again. Pumayag naman siya kasi iyon lang daw ang gusto niyang marinig na dahilan sa akin, ang sabi pa nga niya ay kung babalik man ako sa trabaho ay gawin ko ‘yon dahil gusto ko, hindi para patunayan ang sarili ko sa iba. 

And a month after that conversation, I’ve started working again. And now Colton and I have been married for a year and two months… I have no regrets, in fact, I think that I’m the happiest woman alive. 

“Good morning, ma’am!” Bati niya pabalik matapos akong pagbuksan ng pintuan. I immediately hopped in the backseat tapos ay si Marlon ay sumakay na kaagad sa driver’s seat. 

“Kumusta po ang duty, ma’am?” Pangangamusta niya. 

“Medyo toxic lang pero ayos naman… Kinakaya naman.” I said, rubbing my hands with alcohol. After that, I pulled my small compact mirror together with my make up pouch. 

“Tuloy po tayo sa airport ngayon, ma’am?” 

“Yes, tuloy tayo,” sagot ko habang inaayos ang pagkakatali ng buhok ko. I’m really wanted to surprise Colton. Hindi niya alam na susunduin ko siya ngayon.

“Marlon, okay naman hitsura ko ‘di ba?” I asked him, after applying my light make up. I really tried to make it light as possible para hindi halata na pinaghandaan ko talaga ‘to para sa kanya. Mamaya lumaki pa ulo no’n. 

Mabilis niya ‘kong tiningnan sa rearview mirror. “Oo naman ma’am, nagpapakaganda ka pa e ang ganda mo na kaya ma’am!” 

“Naku salamat, Marlon. Pero siyempre gusto kong kabugin ang mga flight attendants do’n para sa’kin lang siya tumingin.” Biro ko pa na naging dahilan upang matawa siya nang bahagya. 

“Parang hindi naman yata kailangan ma’am e mukhang patay na patay na nga sa’yo ‘tong si sir Colton.” He said, making my smile even wider. Kinagat ko na lamang ang pang-ibabang labi ko para hindi gaanong halata. 

I don’t know. Even though Colton and I have been married for a year and two months, anything that’s connected to him always have this affect on me. 

--

Nagbaba ako nang tingin sa wrist watch ko. It was already 10:40 AM. 

I was still standing inside the airport, tanaw na tanaw ko mula dito sa kinatatayuan ko ang waiting area. There were few people waiting for their flights, some are taking pictures, some are sipping their drinks. 

From the glasswall, I saw about two planes that had already took off. I’ve been standing here for about thirty minutes, patiently waiting for Colton. 

From my wrist watch my eyes shifted back to the glasswall and there I saw four men in pilot suits and five beautiful flight attendants walking together with the pilots. My lips parted when my eyes saw the familiar built of my husband. 

To Begin Again (It Girls Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon