"သူတို႔ေတြက.."
၁၀ေယာက္ေလာက္ရိွတ႔ဲ လူႀကီးေတြ
မိုးလင္းတည္းက ေရွာင္က်န့္အေဆာင္ေရွ႕မွာ
အေတာင့္လိုက္ ရပ္ေနတာေၾကာင့္
ေဘးနားက လန္၀မ့္က်ီးကို
နား္လည္သလိုေမးလိုက္မိသည္။
"မင္းေလးက အ့ဲကန္ထဲခုန္ခုန္ခ်လြန္းလို႔
အေစာင့္ေတြထားေပးထားတာ.."
"ဒီေလာက္အမ်ားႀကီီး ဘာလုပ္မွာလဲ
ၿပီးေတာ့သူတို႔ကလက္ေ႐ြးစင္စစ္သည္ေတာ္ေတြေလ။
ကြၽန္ေတာ့္တစ္ေယာက္တည္းတြက္
အေရးမပါတာေတြမလုပ္ပါနဲ႔"
"အေရးမပါပဲ လုပ္ပါ့မလား။
မင္းသိလား..မင္းကိုေရထဲမွာ
ေတြ႕လိုက္ရတုန္းက ကို႔ဦးေနွာက္ထဲမွာ
ဘာဆိုဘာမွမရိွေတာ့ဘူး...
တံတားေပၚကေန ေရထဲ ဘယ္လိုေရာက္သြားလဲ
ေတာင္မမွတ္မိေတာ့တ့ဲအထိ။"
ေရွာင္က်န္႔ ၀မ့္က်ီးကိုေတြေ၀စြာၾကည့္ရင္း
မ်က္နွာလႊဲကာ မ်က္ရည္တို႔ကိုပုတ္ခတ္တားလိုက္သည္
အခုေန ဘာအလုပ္ခ်င္ဆံုလဲေမးရင္
ေရွာင္က်န္႔ ကို႔ယ္ကိုကိုအျပစ္ေပးခ်င္တာပင္။
ရိေပၚကို ခ်စ္ေနတုန္း
၀မ့္က်ီးတြက္ ရင္ခုန္ေနတာ
ျဖစ္မွမျဖစ္သင့္တာ။
"ေက်းဇူးေတာ့တင္ပါတယ္။
ဒါေပမ့ဲ ဒီလိုႀကီးမလုပ္ပါနဲ႔။
အခ်ဴပ္က်ေနသလိုခံစားရတယ္..."
"ဒါေပမ့ဲ မင္းက..."
"စိတ္ခ်...ေနာက္တစ္ခါ အ့ဲေရကန္ကို
ခင္ဗ်ားနဲ႔ပဲ တူတူသြားမယ္။
ကြၽန္ေတာ့ကိုယံုရင္ အရင္တိုင္းထားေပးပါေနာ္.."
သက္ျပင္းခ်တ့ဲ ၀မ့္က်ီးက ေ၀့ရင္းဆိုတ႔ဲ
ေကာင္ေလးရဲ႕ အလိုကို အရမ္းလိုက္ပါတယ္။
*မင္းကံေကာင္းလိုက္တာေ၀့ရင္း*
🎴🎴🎴🎴🎴🎴🎴
"ေတာက္...သားေတာ္က ေရထဲကို
မဆိုင္းမတြခုန္ဆင္းတယ္ေပါ့...ဟုတ္လား"
"မွန္လွပါ မယ္မယ္..ကြၽန္ေတာ္မ်ိဴးတို႔လွမ္းဆြဲတာ
မမီွခ႔ဲပါဘူး။ၿပီးေတာ့ ကုန္းကုန္းႀကီးကလည္း
ရိွေနတာေၾကာင့္ ၿငိမ္ေနခ႔ဲရတာပါ။"
မိဖုရားေခါင္ႀကီး သူမအပိုင္
ကုန္းကုန္းရဲ႕စကားေၾကာင့္သက္ျပင္းကိုခ်မိသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာအရွင္(ချစ်သောအရှင်){Completed}
Fanfictionအခ်ိန္ေတြသာ ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီေရာက္လာေပမ့ဲ ငါ့အခ်စ္ေတြကေတာ့ မေက်ာ္လြန္ဘဲ မင္းကိုလြမ္းေနတုန္း အချိန်တွေသာ ကျော်ပြီး မင်းဆီရောက်လာပေမဲ့ ငါ့အချစ်တွေကတော့ မကျော်လွန်ဘဲ မင်းကိုလွမ်းနေတုန်း
