ကုတင္ေပၚက ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေကာင္ေလးကို
ၾကည့္ရင္း ၀မ့္က်ီးသက္ျပင္းခ်မိသည္။
မီးခိုးမိႈင္းေတြနဲ႔ လက္ျဖဴျဖဴေလးကို
ေရ၀တ္နဲ႔တယုတယသုတ္ေပးလိုက္ေတာ့
ျမင္ရတ႕ဲ ဒဏ္ရာေသးေသးေတြေၾကာင့္
ရင္ဘတ္ထဲ စစ္ခနဲ။
"အရွင္...အနားယူပါအံုး.."
"ရတယ္...မင္းတို႔နားေတာ့...ငါကိုယ္ေတာ္
ေစာင့္လိုက္မယ္.."
သူ႔စကားကို အေစခံေတြက တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။
မလွမ္းမကမ္းက မယ္ေတာ္ကမေက်နပ္ေသာ
အၾကည့္တို႔ျဖင့္လွမ္ၾကည့္ရင္း
"သားေတာ္...ဘာမဟုတ္တ့ဲကိစၥေလးနဲ႔
ဘာလို႔ အပင္ပန္းခံေနတာလဲ။
မယ္ေတာ္သင္ထားတာေတြ ေမ့သြားၿပီလား။
အေရးမႀကီးရင္ ေသြးနီးေနစရာမလိုဘူး
ဆိုတ႔ဲစကားကို.."
၀မ့္က်ီးကသူမကိုမၾကည့္ဘဲ ေရွာင္က်န္႔
လက္ေဖြးေလးမ်ားကိုသာ တယုတယ ပြတ္သတ္ရင္း
"သားနာလည္တာမို႔ မယ္ေတာ္ျပန္ပါေတာ့"
ရူးရူးရွဲရွဲျဖစ္သြားတ့ဲသူမက
အေဆာင္အျပင္ကိုသာ အလ်င္အျမန္ထြက္သြားသည္။
က်န္ေသာ လူမ်ားအားလံုး
၀မ့္က်ီးေမာင္းထုတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚက
အျဖဴေရာင္ေလးရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးဆီက
အမဲေရာင္မိႈင္းတစ္ခ်ိဴ႕ကို သုတ္ေပးရင္း
"သတိရလာပါေတာ့....မင္းကိုလြမ္းေနၿပီကေလး.."
🎴🎴🎴🎴🎴🎴🎴
"က်န္႔ေကာ....က်န္႔ေကာကြၽန္ေတာ့္ဆီ
ျပန္လာတယ္?."
"၀မ့္က်ီး..."
အျဖဴေရာင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲ သူနဲ႔
က်န္႔ေကာေတြ႕ဆံုမႈ။
ျမင္ျမင္ခ်င္းေျပးဖက္တ့ဲက်န္႔ေကာရဲ႕
နႈတ္ဖ်ားက တစ္ျခားတစ္ေယာက္
နာမည္ကိုေရ႐ြတ္ခ့ဲတယ္။
"က်န္႔ေကာ...ကြၽန္ေတာ္...."
"ငါ..ေသသြားၿပီလား ၀မ့္က်ီး."
"က်န္႔ေကာ...."
"ငါမင္းကို ဘယ္နွစ္ဘ၀ထိ ထားခဲ့ရအံုးမွာလဲ"
"က်န္႔ေကာ...ကြၽန္ေတာ္ ၀မ္ရိေပၚ"
"ခ်စ္တယ္...."
"ဟန္..."
"မင္းကိုခ်စ္တယ္လို႔..."
ရင္ခြင္ထဲက က်န္႔ေကာက တသိမ့္သိမ့္ငိုေနတာမို႔
သူစကားမဆက္ေတာ့။လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးလို႔
က်န္႔ေကာကိုယ္ေလးကို တင္းေနေအာင္
ဖက္ထားလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာအရွင္(ချစ်သောအရှင်){Completed}
Fanfictionအခ်ိန္ေတြသာ ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီေရာက္လာေပမ့ဲ ငါ့အခ်စ္ေတြကေတာ့ မေက်ာ္လြန္ဘဲ မင္းကိုလြမ္းေနတုန္း အချိန်တွေသာ ကျော်ပြီး မင်းဆီရောက်လာပေမဲ့ ငါ့အချစ်တွေကတော့ မကျော်လွန်ဘဲ မင်းကိုလွမ်းနေတုန်း
