ေရလည္းခ်ိဴးၿပီးၿပီ...ထမင္းလည္းစားၿပီၿပီ။
အေမႊးန႔ံသာေတြလည္း စြတ္ျဖန္းၿပီးၿပီ။
အရင္လို ဆံပင္ရွည္ေတြကို ျဖစ္သလိုမထားဘဲ
ၾကည့္ဖူးတ့ဲ တရုတ္ကားေတြထဲကလို
လွလွပပေလး လုပ္ထားလိုက္သည္။
ဟန္ကြမ္ကြၽင္းႀကီး ေႂကြစမ္း။
မွန္ေရွ႕က ကိုယ့္ကိုကိုအားရ၀မ္းသာေတြ
ျဖစ္ေနတုန္း 'အရွင့္ႂကြလာပါၿပီ'ဆိုေသာ
ကုန္းကုန္းရဲ႕သတိေပးခ်က္ၾကားသည္နွင့္
မွန္ေရွ႕က အျမန္ဖယ္ခြာကာ
စားပြဲပုေလးဆီ အေျပးသြားရင္း
ေတြ႕တ့ဲစာအုပ္ေကာက္ဆြဲကာဖတ္ေနလို္က္သည္။
"ေ၀့ရင္း.."
ေခၚသံေလးေလးနက္နက္ႀကီးကိုလွည့္မၾကည့္ပါ။
ေ၀့ရင္း စာဖတ္ေနတယ္ေလ။ဥပမာေျပာရရင္
စာထဲစိတ္၀င္စားေနတယ္ေပါ့။
"ေ၀့ရင္း..."
ေနာက္ကေန ေပြ႕ဖက္လာတ့ဲ ဟန္ကြမ္းကြၽင္းႀကီးေၾကာင့္
အေယာင္ေယာင္အမွားမွားနွင့္စာအုပ္ႀကီးကို
လႊတ္ခ်မိေတာ့ မုန္းစရာေကာင္းေအာင္
ရယ္ေနတ႔ဲ ၀မ့္က်ီး။
"ဘာလို႔ရယ္ေနတာလဲ။သူမ်ားစာဖတ္ေနတာကို။
ခင္ဗ်ားလက္ႀကီးဖယ္စမ္းပါ။တအားမဖက္နဲ႔...အစ္.."
ရင္ခြင္ထဲျမဳပ္ေနသည့္ ေပါက္စေလးကို
အသဲယားစြာ ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္ေတာ့ေကာင္ေလးက
အသံပိစိေလးထြက္သြားကာ
၀မ့္က်ီးကိုမ်က္ေစာင္းေလးထိုးလာသည္။
"ဖယ္...စာဖတ္ေနတယ္..."
"ဖတ္ေလ..စာက မ်က္လံုးနဲ႔ဖတ္တာ။
ခႏၶာကိုယ္သံုးၿပီးဖတ္ေနတာမွမဟုတ္တာ.."
"ဖယ္ဆိုဗ်ာ...က်စ္..."
လက္ေတြကိုအတင္းဖယ္ခ်ေပမ့ဲ မရမွန္း
သိသြားေသာေကာင္ေလးက မ်က္ခံုးေလးက်ံဴ႕ကာ
ေမာ့ၾကည့္သည္။
"အြန္႔..."
အနီးကပ္ျဖစ္ေနတ႔ဲ နီတာရဲ ပိစိေကြးနႈတ္ခမ္းေလးကို
သိမ္းကိုက္ၿပီး စာအုပ္ကိုေမးေငါ့ျပေတာ့
ေကာင္ေလးက အလ်င္အျမန္မ်က္နွာလႊဲကာ
ေရွ႕ကစာအုပ္ႀကီးကို ေကာက္ဖြင့္ေနရွာသည္။
နီတာရဲ နား႐ြက္ေလးေတြေၾကာင့္
ဘယ္ေလာက္ရွက္ေနၿပီလဲဆိုတာအသိသာႀကီး။
ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို တိုးကာဖက္လိုက္ေတာ့
ေကာင္ေလးကိုယ္က အနည္းငယ္ေျမႇာက္တက္သြားသည္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာအရွင္(ချစ်သောအရှင်){Completed}
Fanfictionအခ်ိန္ေတြသာ ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီေရာက္လာေပမ့ဲ ငါ့အခ်စ္ေတြကေတာ့ မေက်ာ္လြန္ဘဲ မင္းကိုလြမ္းေနတုန္း အချိန်တွေသာ ကျော်ပြီး မင်းဆီရောက်လာပေမဲ့ ငါ့အချစ်တွေကတော့ မကျော်လွန်ဘဲ မင်းကိုလွမ်းနေတုန်း
