"သားေတာ္..."
၀င္လာတ့ဲမယ္ေတာ္ကိုသူတစ္ခ်က္သာၾကည့္ၿပီး
လုပ္စရာရိွတာ ဆက္လုပ္ေနလိုက္သည္။
"သားေတာ္....တစ္ညေနတည္းအျပတ္မရွင္းခ့ဲဘဲ
တစ္ညထားခ့ဲတာလား။အ့ဲတာဆို မနက္ျဖန္ ေန၀င္တ့ဲထိ
ေစာင့္ရမွာေပါ့"
"သားေတာ္နားခ်င္လို႔"
၀မ့္က်ီးစကားကို မယ္ေတာ္ကသက္ျပင္းခ်ရင္း
ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။
မယ္ေတာ္ထြက္သြားသည္နွင့္ သူလက္သီးကို
တင္းေနေအာင္ဆုပ္ကာ
၀တ္ရံုစကိုၿခံဳရင္း ေကာင္ေလးရိွရာ
ေတာင္ဆီ ခိုးသြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
ဒီအခ်ိန္ ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္ေလး
ခ်မ္းၿပီးေၾကာက္ေနေလာက္ၿပီ။
ဒီေလာက္ဆို အမွန္တရားကိုေျပာေလာက္မွာပါ။
"ဟင္!!"
ရုတ္တရက္ လင္းလက္လာတ့ဲ အရာေလးတစ္ခုက
ေသတၱာေသးေသးေလးဆီမွလာတာေၾကာင့္
၀မ့္က်ီး အေျပးသြားကာ ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့
က်င္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေပးခ့ဲသည့္ ဓားေလးက
အေရာင္အဝါေတြ ေတာက္ပေနေလၿပီ။
ဒါ...ဒါဆို မနက္က က်င္ဘုန္းႀကီး
ေျပာတ့ဲ အခ်ိန္ၾကရင္ဆိုတ႔ဲစကားက အတည္ေပါ့။
*အခ်ိန္ၾကရင္ သူ႔အလိုလိုလင္းလက္လာလိမ့္မယ္။
သူ႔ရဲ႕နွလံုးေသြးနဲ႔ အားလံုးကို ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစလိုက္*
ဘုန္းဘုန္းေျပာတ့ဲလိွဴ႕၀ွက္စကားေတြကို
နားလည္စေတာ့ ျပဳလာသည္။
ေထြေထြထူးထူးမေတြးေတာ့ဘဲ
သူ ဓားေလးကိုပါယူရင္း ထြက္ေျပးခ့ဲသည္။
ထိုညကအရမ္းေအးတယ္။
သူ႔ခ်စ္သူ ေတာ့ အရမ္းခံစားေနရေတာ့မွာ။
🎴🎴🎴🎴🎴🎴
"အင္း....ဟင္းးး"
ခ်မ္းလြန္းလို႔ ေမးခ်င္းရိုက္ေနတာေတာင္
ေရွာင္က်န္႔ေမ်ွာ္ေနမိသည္က
ခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္တည္းကိုသာ။
ေတာင္တက္လမ္းေလးကိုသာေမ်ွာ္ရင္း
ေအာက္ကိုမရဲတရဲငု႔ံၾကည့္မိေတာ့
အေစာင့္ရဲမက္ေတြပင္မရ္ွေတာ့။
ဖိုထားတ့ဲမီးဖိုေလးပင္ အေငြ႕ပ်ံေနေလၿပီ။
ဒါဆိုေသခ်ာတာ သူနဲ႔ ေခါင္းျပတ္ႀကီးသာ
ရိွေတာ့သည္ေပါ့။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာအရွင္(ချစ်သောအရှင်){Completed}
Fanfictionအခ်ိန္ေတြသာ ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီေရာက္လာေပမ့ဲ ငါ့အခ်စ္ေတြကေတာ့ မေက်ာ္လြန္ဘဲ မင္းကိုလြမ္းေနတုန္း အချိန်တွေသာ ကျော်ပြီး မင်းဆီရောက်လာပေမဲ့ ငါ့အချစ်တွေကတော့ မကျော်လွန်ဘဲ မင်းကိုလွမ်းနေတုန်း
