Haunt Series 1: Grasping Claws (Completed)

4

Moira's POV

Nagising at napabalikwas ako dahil sa tumatamang liwanag sa aking  mukha na nagmumula sa isang napakalaking bintana ng hindi pamilyar na silid.

"Shet, nasaan ako?Ugh!"

Kumislot ako at sinilip ang katawan na nasa loob ng kumot,isang buntong hininga ang aking pinakawalan matapos makitang may saplot pa rin akong suot.

Tumayo na ako at inilibot ang tingin sa black and white theme na kwarto, kung saan may ilang mga nakasabit  na paintings sa pader.

Hinanap ko ang pintuan at nagpasiyang lumabas na. Puno ng kaba at tensyon ang bumabalot sa akin, sapagkat hindi ko alam kung sino ang nagdala sa akin sa bahay na ito.

Marahil ay ang lalaking nagsalba sa akin sa manyak na lalaki kahapon sa club pero hindi ko nakita ang mukha nito dulot ng pagkahilo sa mga ininom ko, at nawalan pa ako ng malay nung naramdaman kong sinapo ng lalaki ang aking mukha.

"Who's that guy kaya?"

Bumaba na ako ng hagdan at nakita ko naman  agad ang daan tungo sa kusina. May naririnig rin akong ingay na nagmumula roon. Dali Dali akong nagpunta at sumilip muna.

Nakikita ko ang isang nakatalikod na lalaki na walang suot na pang-itaas at abala sa pagpiprito sa may kalan.

Lumapit pa ako ng kauntian at bigla akong nagulat matapos lumingon ang lalaki sa kinatatayuan ko mismo.

Napabuka ang aking bibig matapos makilala ito.

"Brandon".

Hindi ko akalain na maagang magtatagpo muli ang mga landas namin ni Brandon- ang rason ng pag-alis ko anim na taon na ang nakakaraan.

Nanigas ang aking katawan sa pagkabigla pero pinilit kong gumalaw para labanan ang sandaliang pagkaparalisado.

Dahil, papalapit na sa akin si Brandon. Pinilit kong igalaw na ang katawan para tumakbo at lumayas na sa bahay na pagmamay-ari pala ng lalaking iyon.

Subalit, hindi pa man nakakalapit sa pintuan palabas ay nahigit na agad ang palapulsuhan ko ni Brandon, dahilan ng paglapit ng katawan nila sa isa't isa.

Tinignan ako nito ng mabuti at pawang nangungusap ang pares ng malaabong mga mata nito.

"Moira".

Nanghihina ang aking mga tuhod na anumang oras ay pwede nang matumba pero pilit pinapaalala ng aking isipan na tatagan ang sarili at huwag magpadala muli sa karakas ng lalaking nasa harapan ko. I composed myself before i speaks.

"Darn, let me go Brandon".

Pero matigas si Brandon at mas lalo pang hinigpitan ang pagkakapit sa akin kaya nagpumiglas na ako.

"Ano ba Brandon?, bitawan mo na ako, nasasaktan na ako!"pahiyaw kong sabi.

Dahil doon ay pinakawalan na ako nito, agad kong sinampal ang lalaki. Ngunit, animo'y hindi ito nasaktan sa aking ginawa dahil nanatili ito na nakatingin pa rin sa akin. Pero bigla itong umusap.

" Moira, I badly miss you. Saan ka ba nagpunta? Hinanap kita," ani ni Brandon.

I make a wry smile on her face, dahil naalala ko ang mga ginawa nito sa akin.

"Oh just wow, after what you done to me way back then, you believed I will still stay for you?", tugon ko.

"What I done in the past is a big mistake, I already regretted that. Why did you left me?", medyo may pagkapaos ang boses nito.

"I was brave to left you and do so.C'mon Brandon, do you know how much pain I endured just to be with you?well, I don't think so, because your a monster!", sabi ko pa, while rolling my eyes.

"Please Moira, don't stay away from me",animo'y kaunti na lang ay may papatak ng luha sa mga mata nito.

Hindi pa nakuntento at lumuhod pa ito sa harap ko na parang nagmamakaawa- kauna unahang beses niyang nakita ito sa ganoong sitwasyon.

Ngunit,hindi ako nagpatinag at tumalikod na para makalabas na. At lumingon muna ako kay Brandon bago tuluyang lisanin ang pinto paalis.

"Don't you ever to find me again Brandon, I can't handle to face you again because the pain you inflicted to me cannot be vanish even until my last breathe. Bare to remember that, I don't want to see you anymore and d*mn 'effin be with you", paalam ko.

Nang makalabas na sa gate ay nakahinga ng maluwag na ako, at sinabi  sa sarili ko na 'You did great today, Moira'. Pero habang naghihintay ng masasakyan ay may pumasok na babae sa bahay ni Brandon.

Hindi ko masyado makita pero may katangkaran ito at mahaba ang buhok.

"He's really unbelievable".

Buti na lang at may taxi na at may secret pocket ang aking damit kung saan may nailalagay akong 'emergency money' kaya may pambayad ako na pamasahe.

Pagkadating sa condo ay dumaretso ako sa assistance desk, dahil wala akong key card kasi baka naiwanan ko kung saan ang purse ko.

Ilang minuto lamang ang hinintay ko at nabigyan na ulit ako ng key card kaya nagmamadaling nagtungo na siya sa aking Unit.

Sumalampak agad ako sa sofa, at napapikit dahil naaalala ko ang pangyayari kanina. Nagpakatatag lang ako pero ang puso ko talaga ay handa ng bumigay sa sitwasyong iyon.

Narealize ko na iba pa rin ang tama ko kay Brandon pero pipilitin kong kalimutan na lang iyon  kasi ayaw kong maulit ang katangahan na ginawa ko dati. Sa kakaisip ay tuluyan ng napaidlip ako.

__________________________________________________________________________________hakdug.

PS: Hehehe, don't bash me pa po. I'll try my best po talaga para makapagsulat ng maayos. Anhirap pala kapag newbie ka pa lang. Kaya naman kung sinong nakakabasa nito, maawa kayo sa akin ifollow niyo na ako, malay niyo kapag tumagal ako ang sumunod sa yapak Nina jonaxx at cecelib hahahahaha. Mwah mwah, sa lahat nga nakakabasa nito.