Haunt Series 1: Grasping Claws (Completed)

11

Moira's POV

Abala ako sa aking  kusina nang marinig ko ang tatlong magkakasunod na pagtunog ng aking doorbell.  Wala naman akong hinihintay na kahit anong orders o taong pinapapunta sa aking unit.

"Sino naman kaya ito?", nagtataka kong sabi sa paglalakad papunta sa pintuan.

Sinilip ko muna ang peephole pero wala naman akong nakitang tao sa labas. Hays, baka may tungaw na taong nangtitrip lang.

Binuksan ko na ang pinto at agad na napadako ang aking tingin sa isang tupperware na nakalapag sa baba. Kinuha ko ito tapos napansin kong may nakadikit na sticky note sa ibabaw.

"Don't skip meals, it's bad for your health. Goodnight my Moi!".
                                       ~Your Keeper

Bahagya akong napangiti, makatapos ay pumasok na sa loob. Pagkaopen ko ng lalagyan ay nakaramdam ako ng paglalaway pati pagkagutom, ang laman kasi nito ay ang paborito kong pork steak na matagal na rin  simula ng nakakakain ako nito.

Pero before i eat it, i managed to take some shots on the food to boast it on my friends. Then i send it into our gc..

Sheena Gauz: I'm hungry!! Can i have some of that?

Eris Dornan: You cooked or there is someone on your condo unit? IS HE HOT??

Aeya Shun: Send foods here!

Moira Sandoval: I'mma eat now. I'll send some soon, haha.

Parang may malay ang aking mga kamay at humablot na agad ng tinidor. Hindi na ako nagkuling tikman iyon, pagkasubo ay nginuya nguya niya ng mabagal at sadyang napakasarap ng luto. Pero malay ko kung may lason pala ito or something. Bahala na basta makakain!

"Oemjiii, ang sarap. Thanks God for the food", sambit ko pa.

Halos 30 minutong nanatili ako sa mesa bago natapos kumain, nangalahati ang laman ng tupperware. Hindi ko napigilan ang sarili sa pagkain ng favorite kong ulam.

Nasira nito ang aking diet plan, pero minsan lang naman niya traydurin ang sarili.

Kaya lang tila napakafamilliar ng lasa ng lutong  iyon, animo'y natikman ko na dati so malaki ang hinala kong kakilala niya ang nagluto nun. Sumagi sa isip ko si Brandon, pero iniling iling ko rin ang sarili.

"No, hindi naman iyon mag-aabala na ipagluto ako. Mapride iyon at wala na akong papel sa buhay niya. Moira, hindi siya", i murmured to myself.

After doing the dishes, and have my skincare routine. I went on my bed to sleep na.

_________________________________________
Flashback...

"Brandon, ano ba ito? Bat may pablindfold ka pa sa akin? Wala akong makita", wika ni Moira.

"Hush, honey. I just want to give you one of your best night", bulong ni Brandon sa tainga ng dalaga.

Kasabay ng pagpalo nito sa kanya sa balikat na medyo daplis lang kasi nakapiring ito. "Ewan ko sa iyo, baka kung ano naman iyang kahalayan a. Pagod pa ako", sabi muli ni Moira.

"We are here now, Moi", sambit niya at tinanggal ang blindfold sa mata ng dalaga.

Nagset-up kasi siya ng dinner date sa garden niya. Alam niya kasing birthday ni Moira nun, pero hindi lang nito sinasabi sa kanya.

Alam rin niyang hindi nito gusto ang mga materyal na bagay kaya gagawin niya na lamang espesyal ang isang gabi ng buhay nito.

Kita niya ang ningning sa mga mata ni Moira at ang ngiti nitong sabik siyang makita palagi.

"Thank you Brandon, this gonna be my best birthday to be remember, I love you", makahulugang sabi nito sa kanya.

"You deserve this and I am willing to give you everything, just be with me, I treasure you most above all", tugon niya.

Sa puntong iyon, pinagdampi nila ang kanilang mga labi at nagsalo ng masasayang alaala sa buong gabing iyon ng magkasama.

__________________________________________________________________________________hakdug.