Haunt Series 1: Grasping Claws (Completed)

12

Maagang akong gumising, kasi ayaw kong magsayang pa ng mga oras kasi nga lalety this past few weeks, i'm feeling unproductive.

"Sana mawala na ang peste sa buhay ko!!! Pashinea!!", i mocked out of nowhere.

Kasalukuyan akong nakain sa sala ng oatmeal habang nanonood ng tv, nang nagring ang doorbell ko na naman. Walang ganang tumayo at ibinaba ang hawak na sulyaw sa may lamesa.

Binuksan ko na ang pinto tapos ay takhang walang tao roon. Pero napukol naman ang aking tingin sa lapag ng may makitang nakavase na tulips- paborito kong bulaklak iyon. Natatawa akong kinuha ito at may nakasingit na card dito.

'Just like tulips, you are awesomely beautiful. Seize your day, honey!'
                                     ~Your Admirer

Grabe lang, may pamantra pa sa ngayon ang lalaking nagbigay na naman sa akin ng bulaklak.

Iniisip ko pa rin kung si Brandon iyon pero takot naman akong kumprontahin ang lalaki, baka mapahiya lang ako, syempre.

"Ululs, 'di ako para maghabol!", wika ko pa.

Nilagay ko na lang flowers sa aking  kwarto at naligo na. Matapos iyon ay nagbihis lamang ako ng isang simpleng blue halter dress at tinernuhan ko na lamang ng white strap sandals.

Tinuyo ko ang aking buhok gamit ang blower at nag-ayos ng kauntian para nang sa gayo'y maging presentable naman. Kinuha na ang bag at susi ng akinvg kotseng Mercedez Benz.

Mabilis na lumabas sa unit at pumunta na sa parking lot. Kaya lamang ay nakabanggaan akong babae.

"Oh, sorry miss", sabi ko kasi nahulog nito ang dala dala yatang pinamili.

"It's okay, my apologies rin", wika nito sa akin.

"Ah, ako nga nakahulog ng mga pinamili mo yata. Sorry", paghingi ko ulit ng paumanhin.

"No need to worry. Btw, i'm new here kasi, i am Allison Furuyama, i hope we will see each other again", at nakipagkamay sa akin ito.

"Ah, I'm Moira Sandoval. Yah, we can be friends, just visit my unit in the 30th floor, the room 465".

"Wow, sure. You're nice, can we be friends?".

"Sure thing, but i have to go na muna. Maybe next time, Allison", paalam ko.

"Ah no worries. See you again Moira", ngumiti naman ako bilang sagot  bago iwan ito.

Sumakay na ako sa sasakyan kasi pupunta ako ngayon sa bahay nina Mrs. Gomez dahil nandun ang abogado nito.

Medyo malayo layo iyon sa lugar ko kasi sa Bulacan pa iyon. Siguro aabutin ako ng halos dalawa o tatlong oras sa byahe lalo na't laging traffic.

Kaya minaneho ko na agad ang sasakyan, as expected traffic na nga  sa intersection ng Pasay pa lamang. Pero patience lang talaga kaya nilibang ko ang sarili sa pakikinig ng music para hindi ako mabad mood.

Dumaan ako sa shortcut, sa may bicutan. Pero sa kasamaang palad, biglang nasira ang aking sasakyan. Naflattan ako ng gulong, padabog na lumabas ng kotse. Hayss, minalas na nga naman.

Tumawag ako sa isang car assistance service, para mapuntaha't matulungan ako. Pero nanlumo ako ng sinabi ng mga ito sa kanya na one hour pa bago ako mapuntahan sa kasalukuyan kong lokasyon.

Napasapo sa ulo at napasalampak tuloy ako sa kalsada. Hanggang sa may isang sasakyang bumusina mismo malapit sa kanya. Pero hindi kk iyon pinansin at sinabunutan pa nga  ang sarili.

"Hayss, nakakainis talaga. No, super nakakabwisit, bat ngayon pa?", hiyaw ko pa.

Napatigil naman ako ng may makitang sapatos na malapit sa kanyang baba, kaya napatingala ako at may natatawang lalaking nakatingin sa akin.

Matipuno ito, may mga kulay asul na pares ng mga mata, matangos na ilong,mapulang mga labi, may kakapalan ang mga kilay at idagdag pa dito ang kulay brown nitong buhok. Batid kong may lahi ang estrangherong lalaki.

Buong lakas akong tumayo at minuwestra ang mga kamay sa baywang at tinaas ang isang kilay. At nilebelan ang mukha nito.

"Hey, Mister I don't know your name na so weird makatingin sa akin right now. Ako ba ang pinatatawanan mo?",mataray kong sambulat dito.

"Yes, Miss. Para ka kasing pulubeng pinagsakluban ng langit at lupa diyan. Konti na lang, aabutan na kita ng barya haha", tugon ng aroganteng lalaking hindi ko kilala.

"So what? Nasiraan kaya ako ng sasakyan, nakikita mo ba? Tapos baka malate ako sa kameet up ko na super halaga sa akin nun", sabi ko pa.

"Ah ganun ba? Sira ba ang tire mo? Eh siya, I will help you if you would mind. May spare tire and tools naman ako sa kotse ko", pag-aalok ng tulong ng binata.

"Talaga? Oemjiii, sige sige", nagdidiwang sa galak na sabi ko. Baka ito ang pinadala ni Lord para tulungan ako mismo.

Kinuha na ng lalaki ang mga gamit nito sa sariling sasakyan tapos ay nagtungo sa flat kongng gulong sa likod ng sasakyan. Pinanood ko lamang ito habang mabusising tinatanggal ang gulong, ambilis ng kamay ng lalaki at parang sanay na sanay.

Tumagal lamang ito ng halos 15 minuto at tapos na. Kita ko na pinagpawisan ang binata. Nahihiya tuloy ako ng bahagya at hindi ko alam kung paano mababayaran ang ginawa nitong pagtulong sa akin.

"O ayan, Miss couched lonely potato, tapos na", sabi ng binata.

Nabaitan na ako pero inunsulto pa siya ihh. Pero hindi ko na papatulan ang sinabi nito.

" Thank you so much, Mr. ????", ani ko kasi hindi ko nga pala alam pa pangalan nito.

"Its Daxon Levi Raven. I'm glad to help you", sagot ng lalaki.

" Oh okay, I'm Moira Sandoval,btw," paglahad ko ng kamay na inabot naman ni Daxon. At nang bumitaw na sila sa kamay ng isa't isa, nag-usap muli ako.

"Thanks for saving me, Mr. Daxon. But I don't know kung paano kita mababayaran pero do you want something ba?Baka magawan ko ng paraan", nahihiyang ani ko.

Natahimik si Daxon at parang nag-isip.

"Your phone number will do", sabi nito.

Nabigla ako doon pero syempre bilang pagtanaw loob, ibinigay ko rin. Mula sa inabot nitong cellphone ay nilagay ko na ang number sa contacts nito.

"Thanks for this, can't wait to see you soon Ms. Beautiful", pahabol na saad ni Daxon na kumindat pa sa akin.

Naiwan akong nakatulala sa sinabi nito, at bago pa sumakay ng kotse ang lalaki ay nagwave pa ito sa akin kaya nagwave rin ako sa direksyon nito.

__________________________________________________________________________________hakdug.